בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת ויקהל, כ' אדר א', שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית יואל מאנרא
איך באוואונדער דיין התנהגות, דו ביסט א יונגער בחור, דו גייסט יעצט בר מצוה האבן - און דו פירסט זיך אויף אזוי שיין; דיינע מידות זענען עפעס אויסנאם גוט, דיין יראת שמים איז צום באוואונדערן, און דיין התמדה איז נישט פשוט.
איך האב זייער הנאה אז דו קומסט יעדן טאג לערנען דעם שיעור גמרא.
זיי שטארק מיט תפילה והתבודדות, שמועס זיך אויס דאס הארץ פאר'ן אייבערשטן; דער אייבערשטער האט ליב ווען מען רעדט מיט אים, ווען מען שמועסט מיט אים און ווען מען בעט אים.
עס זענען דא מלאכים וואס נעמען די ווערטער, די תפילות - און מאכן דערפון הערליכע קרוינען פאר'ן אייבערשטן. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (חגיגה יג עמוד ב; זוהר בשלח נח.) עס איז דא א מלאך סנדלפון, א ריזיגער מלאך, פון די ערד ביז'ן הימל, "וקושר כתרים", ער מאכט שיינע קרוינען, "מצלותהון דישראל", פון די תפילות פון אידישע קינדער, די תפילות גייען ארויף ביז'ן אייבערשטן.
וואויל איז דעם וואס רעדט אסאך צום אייבערשטן.