לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך האב א פראבלעם וואס שטערט מיך זייער שטארק, און איך וויל עס דורכשמועסן.
איך בין יעצט צוואנציג יאר אלט, איך בין דורך אסאך שוועריקייטן מיט עניני קדושה נאך פון יונגערהייט, זיך אלץ געמוטשעט מיט שמירת עינים, ביז שפעטער האב איך באקומען אן אפענע טעלעפאן און דעמאלט האב איך שוין געקוקט כל דבר אסור, און ליידער דורכגעפאלן גאר אסאך אין קדושה.
ברוך ה' אז איך האב זוכה געווען זיך צוריק צו כאפן, איך האב באמת תשובה געטון, איך האב אנגעהויבן הערן די עצות און לימודים פון הייליגן רבי'ן און דאס פירט מיך צום ריכטיגן וועג, איך האב אפגעלאזט די אלע שלעכטע זאכן וואס איך האב געהאט ביז יעצט ברוך ה'.
וואס עס שטערט מיר אבער איז אז ביינאכט פאל איך אסאך מאל דורך בשוגג, און דאס צעברעכט מיך זייער שטארק. בייטאג פרוביר איך אזוי שטארק צו זיין ערליך און אפגעהיטן, און ווען עס קומט ביינאכט, ווען איך בין נישט בעל הבית אויף מיך, פאל איך דורך, און איך שפיר ווי מיין גאנצע הארעוואניע גייט לאיבוד.
איז מיין עבודה בכלל נישט חשוב אין הימל? פארוואס טוט מען דאס צו מיר? איך בין אזוי צעבראכן וועגן דעם כחרס הנשבר, און איך וויל בעטן אויב דער ראש ישיבה שליט"א קען מיר געבן התחזקות אויף דעם.
יישר כח
בעזרת ה' יתברך
ערב שבת קודש פרשת נח, א' דראש חודש מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
ערשטנס זאלסטו וויסן אז אין הימל ביסטו זייער חשוב; דער וואס טוט תשובה - איז זייער באליבט ביים אייבערשטן, מען קומט אן צו זייער א הויכע פלאץ. די הייליגע חכמים זאגן (ברכות לד:): "מקום שבעלי תשובה עומדים, צדיקים גמורים אינעם עומדין", ווען מען טוט תשובה קומט מען אן אזוי הויך, העכער ווי די צדיקים קומען אן.
דער וואס טוט תשובה קומט אן ביזן כסא הכבוד, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פסיקתא דרב כהנא מד, ט): "גָדוֹל כּוֹחָהּ שֶׁל תְּשׁוּבָה", תשובה איז אזוי גרויס, "שֶׁכֵּיוָן שֶׁאָדָם מְהַרְהֵר בְּלִבּוֹ לַעֲשֹוֹת תְּשׁוּבָה", ווי נאר א מענטש טראכט פון תשובה, ער טראכט 'איך וויל זיך אומקערן צום אייבערשטן' - "מִיַּד הִיא עוֹלָה לֹא עַד עֲשָֹרָה יָמִים, וְלֹא עַד עֶשְֹרִים וְלֹא עַד מֵאָה, אֶלָּא עַד מַהֲלַךְ חֲמֵשׁ מֵאוֹת שָׁנִים; וְלֹא עַד רָקִיעַ רִאשׁוֹן וְשֵׁנִי, אֶלָּא שֶׁהִיא עוֹמֶדֶת לִפְנֵי כִּסֵא הַכָּבוֹד", קומט ער גלייך אן צום כסא הכבוד.
צווייטנס, דו דארפסט וואס שנעלער חתונה האבן; וועל זיך נישט, די ערשטע שידוך וואס מען טראגט דיר אן - זאלסטו נעמען. חכמינו הקדושים זאגן (יבמות סג.): "נְחוֹת דַּרְגָּא וְנָסִיב אִיתְּתָא", גיי אראפ א טרעפל און האב חתונה; מען דארף חתונה האבן ווייל דער אייבערשטער האט געהייסן און נישט זיין קלויבעריש.
נאר אז מען האט חתונה קען מען זיין אפגעהיטן. דער הייליגער צדיק רבי נתן זכרונו לברכה זאגט (לקוטי הלכות יום הכפורים הלכה א, אות א): "ווער עס האט נישט חתונה איז פגום בברית", דער הייליגער רבי האט זייער מקפיד געווען מען זאל חתונה האבן; דער רבי האט נישט געלאזט בחורים קומען צו אים, אויב א בחור איז געקומען צום רבי'ן, האט ער אים געזאגט: "קום צוריק מיט א טלית", דאס מיינט ווען דו וועסט חתונה האבן - זאלסטו צוריק קומען.
אז דו פאלסט דורך וכו' - זאלסטו גיין אין מקוה און זאגן די צען קאפיטלעך תהילים, די תיקון הכללי; די צען קאפיטלעך תהילים וואס דער הייליגער רבי האט מתקן געווען [קאפיטל טז, לב, מא, מב, נט, עז, צ, קה, קלז, קנ), דער רבי האט געזאגט אז ווער עס זאגט די צען קאפיטלעך תהילים דארף גארנישט זארגן; נאך האט דער רבי געזאגט (שיחות הר"ן, סימן קמא) אז אסאך צדיקים האבן געוואלט משיג זיין דעם תיקון, אבער זיי האבן עס נישט געקענט משיג זיין; א טייל זענען אוועק פון די וועלט פאר זיי האבן בכלל געקענט דערגיין דעם תיקון, און א טייל צדיקים האבן יא אנגעהויבן משיג צו זיין דעם תיקון, אבער זיי זענען נפטר געווארן אינמיטן, אבער מיר - זאגט דער רבי – "האט דער אייבערשטער געהאלפן אז איך האב געקענט דערגיין דעם תיקון"; דערפאר זאלסטו יעדן טאג זאגן דעם תיקון הכללי נאך תפילת שחרית, וועסטו זוכה זיין צו פאררעכטן אלעס וואס דו האסט פוגם געווען.
אויך זאלסטו זיך מאכן א שיעור אין זאגן משניות, יעדן טאג זאלסטו זאגן פרקים משניות, אפילו דו פארשטייסט נישט וואס דו לערנסט; דאס וועט דיר ארויסנעמען פון דיין בלאטע. אזוי ווי דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן יט): "שֶׁאֲפִלּוּ אוֹתָן הָאֲנָשִׁים הָרְחוֹקִים מִן הַקְּדֻשָּׁה מְאֹד, שֶׁנִּלְכְּדוּ בִּמְצוּדָה רָעָה עַד שֶׁרְגִילִין בַּעֲבֵרוֹת חַס וְשָׁלוֹם רַחֲמָנָא לִצְלָן", אפילו א מענטש וואס איז זייער ווייט פון קדושה, ער טוט עבירות רחמנא לצלן, און ער איז שוין אראפגעפאלן אין שאול תחתית, "אַף עַל פִּי כֵן הַכֹּחַ שֶׁל הַתּוֹרָה גָּדוֹל כָּל כָּךְ, עַד שֶׁיְּכוֹלָה לְהוֹצִיא אוֹתָם מִן הָעֲבֵרוֹת שֶׁרְגִילִין בָּהֶם חַס וְשָׁלוֹם, וְאִם יַעֲשׂוּ לָהֶם חֹק קָבוּעַ וְחִיּוּב חָזָק לִלְמֹד בְּכָל יוֹם וָיוֹם כָּךְ וְכָךְ, יִהְיֶה אֵיךְ שֶׁיִּהְיֶה, בְּוַדַּאי יִזְכּוּ לָצֵאת מִמְּצוּדָתָם הָרָעָה, עַל יְדֵי הַתּוֹרָה, כִּי כֹּחַ הַתּוֹרָה גָּדוֹל מְאֹד", אויב וועט ער זיך מאכן א קביעות צו לערנען יעדן טאג 'כך וכך' וועט ער סוף כל סוף ארויסגיין פון זיין בלאטע, ווייל די כח פון תורה איז אזוי גרויס, אז עס נעמט ארויס דעם מענטש פון זיין שלעכטס. ווען רבי נתן האט געהערט דעם שיחה, האט ער געפרעגט דעם רבי'ן, צי תורה קען אויך העלפן אזא איינעם וואס איז אראפגעפאלן אין די עקלדיגע עבירה פון פגם הברית - הוצאת זרע לבטלה רחמנא לצלן? האט דער רבי אים געזאגט: "דו ווייסט ווי גרויס דער כח פון תורה איז? תורה איז העכער פון אלעס!" אפילו א מענטש וואס ליגט נעבעך אין די עקלדיגע עבירה פון פגם הברית - הוצאת זרע לבטלה רחמנא ליצלן, אויב דער מענטש וועט לערנען יעדן טאג 'כך וכך' וועט ער ווערן אן ערליכער איד.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
