כו סיון תשפ"ד

פרישע בריוו פון היינט

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת קרח, כ"ו סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

 

לכבוד ... נרו יאיר

די קול הברה איז שטארק, עס איז דא גוטע התנגדות, מען רעדט אויפן רבי'ן בכלליות, אויף היכל הקודש בפרטיות און בפרטי פרטיות וכו'; אבער דאס מאכט אונז נישט שוואך, דאס איז נאר א גוטע סימן, דאס איז דער סימן אז עס איז דא א קול דקדושה; ווייל אז מען ווארפט א שטיין אין וואלד און מען הערט בילן - איז א סימן אז עס האט געטראפן אין ציל.

דער מענטש פון וואלד - דאס איז דער צדיק  - שרייט: "הער אויף נאכלויפן די בהמות, עס איז נישט קיין בהמות, עס איז עבירות"; וויפיל איז דער שיעור פון ארבעטן און ארבעטן? וויפיל נאך וועסטו אוועק געבן פאר דמיון? ארבעט נאר וויפיל עס פעלט אויס פאר פרנסה, די איבריגע צייט ניץ פאר לערנען און דאווענען, און פאר חינוך הבנים והבנות.

דער רבי זאגט: "ארבעטן - ארבעט מען פאר די עבירות, און געלט - געבט מען יעדן איינעם אומזיסט".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

---

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת קרח, כ"ו סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

 

לכבוד ... נרו יאיר

נעכטן האט זיך אנגעהויבן דער זומער זמן, איך בין געזיצן מיט די בחורים אין מחנה אילן החיים אין די וואלד צווישן די ביימער, געלערנט מיינע שיעורים כסדרן אפאר שעה, עס איז ממש טעם גן עדן. איך שפיר זיך מיט די בחורים אזוי ווי פופצן יאר צוריק ווען מען האט געעפנט די ישיבה, מיט די זעלבע התחדשות; איך האב הנאה צו זיין מיט זיי, לערנען מיט זיי, שמועסן מיט זיי פון רבי'ן און פון יראת שמים.

אויך בין איך יעדן אינדערפרי אין כולל, איך לערן מיט די כולל אינגעלייט טור בית יוסף. יעצט לערנט די כולל הלכות שבת; סימן שא, הלכות פון הוצאה. איך האב מיך אזוי מחי' געווען, די אינגעלייט לערנען מיט אזא קלארקייט, מיט אזא ישוב הדעת. נעכטן האבן מיר געלערנט די הלכה פון טלית מקופלת, זיי קענען גוט די סוגיא, זיי זענען גוט אויסגעקאכט אין דעם, ממש צו באוואונדערן.

אויך איז דא די שיעור יעדן אינדערפרי נאכן דאווענען שחרית הינטן אין וואלד צווישן די ביימער, עס איז דא אסאך אינגעלייט וואס האלטן מיט די שיעור גמרא. איך האב פון דעם נחת, צו זען ווי מוהרא"ש'ס ארבעט גייט נישט לאיבוד; מוהרא"ש האט אזויפיל געאקערט אין אונז מיר זאלן לערנען יעדן טאג דעם בלאט גמרא, דער גאנצער טאג איז אנדערש ווען מען לערנט גמרא.

שבועות האב איך געבעטן דעם אייבערשטן איך וויל ווייטער ענדיגן שרייבן דעם פירוש 'שפתי תפתח' אויפן ליקוטי מוהר"ן, א פירוש אין אידיש; ברוך ה' איך האב יעצט געענדיגט סימן ד'. איך לייג אריין יעדן טאג אפאר שעה אין דעם; דאס לערנען און דאס אפשרייבן אין אידיש אויף למעשה, אזוי ווי מוהרא"ש האט אונז געלערנט; נאר מחדש זיין חידושים אויף למעשה.

איך בעט דיר זייער זאלסט זיך פרייען מיט דעם אז דו ביסט א איד און נישט קיין גוי, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן י) אויב מען האט א חיות און א שמחה פון דעם פרט - פון דעם קען מען נישט פאלן, ווייל וואס עס זאל נאר זיין, וואס עס זאל נאר איבערגיין אויף דיר - בלייבט מען ווייטער פרייליך, אז 'א איד בין איך, און א גוי בין איך נישט'.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.