בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ואתחנן, ז' מנחם-אב, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
מארגן נאכט וועלן מיר זיך אלע אוועק זעצן אויף דער ערד און זאגן מגילת איכה, מיר וועלן אלע וויינען אויף די ביטערע גלות.
ט' באב ביינאכט פאסטן אלע, אפילו קינדער; אלע טרויערן אויפן גלות. אינדערפרי קענען קינדער עסן, אבער נישט קיין נאש; מען לערנט אויס די קינדער אז אלע דארפן טרויערן אויפן חורבן בית המקדש.
אויך מיידלעך פון די צוועלף יאר, אויך ווייבלעך - אלע פאסטן; אויב איז מען אין די חדשים וואס מען ווארט, אדער אין די חדשים וואס מען זייגט - זאל מען פרעגן א רב אויב מען דארף פאסטן.
ט' באב טוט מען אויס די שיך, ט' באב דארפן זיך מאן און ווייב דערווייטערן, ט' באב טאר מען זיך נישט שמירן דעם גוף און נישט די פנים.
ט' באב ווער עס שלאפט געווענליך מיט צוויי קישנעס - זאל שלאפן מיט איין קישן, און ווער עס שלאפט מיט איין קישן - זאל שלאפן אן קיין קישן.
ט' באב באדט מען זיך נישט, אפילו קינדער, און אפילו די הענט וואשט מען נאר ביז די עק פינגער. אויך די פנים וואשט מען נישט, און אויב עס איז דא שמוץ ביי די אויגן מעג מען דאס אראפנעמען מיט פייכטע הענט.
ט' באב גריסט מען זיך נישט ביז חצות היום, און אויב איינער גריסט מעג מען צוריקגריסן האלבוועגס.
ט' באב לערנט מען נישט ווייל מען דארף טרויערן און לערנען תורה מאכט פרייליך. נאכמיטאג נאך מנחה קען מען לערנען שיעורים כסדרן וואס מען לערנט יעדן טאג, ווי ח"י פרקים משניות, יום תהלים, וכדומה.
אשר בנחל קען מען לערנען ט' באב.
ט' באב ארבעט מען נישט, נאך חצות קען מען מקיל זיין ביי געוויסע פעלער.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.