בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת ויקרא, ראש חודש ניסן, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב ליבערטי
אפילו מיר האבן שוין גערעדט, דאך וויל איך דיר נאכאמאל איבער'חזר'ן בכתב.
האברך ... נרו יאיר איז נישט אזוי שלעכט ווי דו טראכסט; דאס איז דער נאטור פון א טענענט, ער האט שטענדיג טענות אויפ'ן לענדלארד. דער טענענט ארבעט שווער צו פארדינען, ענדליך ער באקומט זיין געהאלט - דארף ער דאס אוועק געבן פאר'ן לענדלארד חודש'ליך; דאס מאכט א שלעכטע געפיל, 'די פארדינסטן פון רוב חודש גייט אוועק צו פלוני אלמוני'; דערפאר הייבט מען אן זוכן, דאס טויג נישט, יענץ טויג נישט.
אנדערש איז מיט די וואס טראכטן: 'קיינער קומט מיר גארנישט'; דער קוקט אויף די גאנצע וועלט מיט א ליכטיגע בליק, ער זעט נאר ווי מענטשן טוען אים גוטס, ער קוקט אויף זיין לענדלארד מיט רחמנות, ער זעט אין אים עפעס אנדערש, ער זעט א מענטש בויט א הויז, ער מוטשעט זיך - אז איך זאל האבן וואו צו וואוינען, 'איינער טוט און מאכט פאר מיר? פארוואס?' אזא איינער טראגט די רענט מיט א שמחה, ער דאנקט און לויבט יעדן איינעם.
ווען דו האסט ווען אן אייגענע הויז, ווער וואלט דעמאלט געווען שולדיג אז עס ווערט נישט געטון די אלע זאכן?
איך וואונטש דיר בקרוב אן אייגענע הויז; איך האף דו וועסט זיין פרייליך אין דיין אייגענע הויז.