בעזרת ה' יתברך
ערב שבת קודש לסדר טהרה, א' דראש חודש אייר, שנת תש"פ לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
א שאד אז דו קומסט נישט דאווענען אין היכל הקודש יעצט ווען דו ביסט מעלה די נשמה פון דיין טאטע'ן, מיט יעדע קדיש גייט ארויף די נשמה העכער און העכער; איז דאך זיכער אז ווען מען זאגט קדיש אין א ברסלב'ע שטיבל איז דאך דאס אין לשער.
טייערער ברודער איך זע קלאר ווי דער סמ"ך מ"ם ימח שמו האט פיינט היכל הקודש, ער לאקערט מיט ציין און נעגל אויף יעדן איינציגסטן תלמיד אים אוועק צו שלעפן פון רבי'ן.
שטארק זיך, זיי זיך מתגבר אויף אלע מניעות און בלבולים און קום דאווענען מיט אנשי שלומינו; ווי נישט, אז מען טרעפט זיך מיט אנשי שלומינו באקומט מען חיזוק אויף תפלה והתבודדות, מען באקומט חיזוק אויף אמונה.
עס ווערט געברענגט (ספר ארך אפים, פרק ה) דאס גרויסקייט פון א נשמה אויבן אין הימל וואס האט בזה העולם א קינד וואס איז זיך מתבודד, איך ברענג דיר דעם לשון: "כִּי כְּשֶׁבְּנוֹ יִתְבּוֹדֵד פֹּה לְמַטָּה וְיִתְדַּבֵּק עִמּוֹ יִתְבָּרַךְ", ווייל ווען זיין זון אויף די וועלט וועט זיך מתבודד זיין און זיך צוקלעבן צום אייבערשטן, "עַל יְדֵי זֶה יַעֲלֶה אֶת אָבִיו בַּעֲלִיּוֹת אַחַר עֲלִיּוֹת מַעְלָה מַעְלָה וְכוּ', וְכוּ'", דורכדעם וועט ער ארויפגיין העכער און העכער, "וְכַמָּה אַלְפֵי אֲלָפִים וְרִבּוּי רִבְבוֹת נְשָׁמוֹת יְקַנְּאוּ אוֹתוֹ עַל נוֹעַם חֶלְקוֹ וּמַזָּלוֹ הַטּוֹב", און הונדערטער טויזנטער נשמות וועלן אים מקנא זיין, "שֶׁזָּכָה לְהַשְׁאִיר בְּזֶה הָעוֹלָם בֵּן עוֹבֵד ה' וּמִתְבּוֹדֵד וּמִתְדַּבֵּק עִמּוֹ יִתְבָּרַךְ", אז ער האט זוכה געווען איבערצולאזן אויף די וועלט א זון אן עובד ה' וואס איז זיך מתבודד און איז נאנט צום אייבערשטן, "וְהוּא בֵּין חֲבוּרָה קְדוֹשָׁה כָּזוֹ, בֵּין הַצַּדִּיקִים הַקְּדוֹשִׁים הַמְקַבְּלִים בְּכָל יוֹם פְּנֵי הַשְׁכִינָה", און איז אין א חבורה פון הייליגע צדיקים וואס לעבן מיט'ן אייבערשטן, "אַשְׁרֵי לוֹ וְאַשְׁרֵי חֶלְקוֹ", וואויל איז אים און וואויל איז זיין חלק.