ח אלול תשפ"ד

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת כי תצא, ח' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

 

לכבוד ... נרו יאיר

די צרות וואס דו ליידסט אין לעבן, ווער ווייסט אויב דו ביסט זיך דאס נישט אליין גורם; פון די פגמי הברית, פון מפקיר זיין די אויגן, זיך פאשמירן מיט קוקן ניאוף רחמנא לצלן; ווייל אז מען היט זיך נישט די אויגן, מען קוקט עבירות רחמנא לצלן און מען פאלט נאכדעם אראפ אין פגם הברית, הוצאת זרע לבטלה רחמנא לצלן - באשאפט מען דורכדעם קליפות ומשחיתים וואס פייניגן דעם מענטש א גאנץ לעבן. דער רבי זאגט (ספר המדות אות נאוף, סימן כו): "עַל יְדֵי הוֹצָאַת זֶרַע לְבַטָּלָה, בּוֹרֵא קְלִפּוֹת הַמִּתְלַבְּשִׁים בִּבְנֵי אָדָם מִתְנַגְּדִים וְחוֹלְקִים עָלָיו, וְעוֹשִׂין לוֹ יִסּוּרִין", דורך די עבירה פון פגם הברית, הוצאת זרע לבטלה - באשאפט מען קליפות, און די קליפות גייען אריין אין מענטשן וואס קריגן זיך מיט אים און טוען אים אפ שרעקליכע יסורים.

גיי אין פעלד שריי צום אייבערשטן:

"רבונו של עולם איך בין אזוי ווייט פון דיר, ראטעווע מיך, איך פארשמיר מיינע אויגן, איך קוק ניאוף, איך בין אזוי צוגעקלעבט צו דעם, איך קען זיך נישט אפרייסן פון דעם. איך בין אזוי צעבראכן, איך זע נישט קיין וועג ווי איך וועל דאס קענען אפלאזן, איך בעט דיר אייבערשטער, העלף מיר, זיי מיך מקרב צו דיר, מאך א נס איך זאל זיך קענען היטן מיינע אויגן".

אויך זאלסטו זיך מאכן א שיעור אין משניות, זאג יעדן טאג אפאר פרקים משניות. אין אנהויב וועסטו נישט פארשטיין וואס דו לערנסט, ווייל פון אזויפיל זינדיגן אין הוצאת זער לבטלה רחמנא לצלן - פארלירט מען דעם מח. דער זוהר הקדוש זאגט (עיין פרשת משפטים, דף קי): "סִלּוּקָא דִּיסוֹדָא עַד אַבָּא וְאִמָּא", אז מען איז פוגם בברית, מען איז פוגם ביסוד - גייט דער פגם ביזן מח; מען פארלירט דעם כח פון זיך קענען קאנצעטרירן וכו', זאלסטו זאגן די ווערטער אפילו אן פארשטיין. דער רבי זאגט בפירוש אז מען דארף נישט פארשטיין (שיחות הר"ן, סימן עו), דאס איז די עצה ארויס צו קריכן פון די בלאטע. דער רבי זאגט (שם, סימן יט) אפילו דער וואס איז אזוי אוועק געפאלן און טוט עבירות רחמנא לצלן, "אַף עַל פִּי כֵן, הַכֹּחַ שֶׁל הַתּוֹרָה גָּדוֹל כָּל כָּךְ, עַד שֶׁיְּכוֹלָה לְהוֹצִיא אוֹתָם מִן הָעֲבֵרוֹת שֶׁרְגִילִין בָּהֶם חַס וְשָׁלוֹם", אפילו אזא מענטש קען אויך צוריק קומען דורך די הייליגע תורה, די תורה קען ארויסנעמען פון עבירות, "וְאִם יַעֲשׂוּ לָהֶם חֹק קָבוּעַ וְחִיּוּב חָזָק לִלְמֹד בְּכָל יוֹם וָיוֹם כָּךְ וְכָךְ, יִהְיֶה אֵיךְ שֶׁיִּהְיֶה, בְּוַדַּאי יִזְכּוּ לָצֵאת מִמְּצוּדָתָם הָרָעָה עַל יְדֵי הַתּוֹרָה, כִּי כֹּחַ הַתּוֹרָה גָּדוֹל מְאֹד", און אויב מאכט מען זיך א קביעות צו לערנען די הייליגע תורה יעדן טאג - קען מען זוכה זיין ארויס צו גיין פון די בלאטע און ווערן א גרויסע צדיק, ווייל די כח פון תורה איז אזוי גרויס אז עס נעמט ארויס דעם מענטש פון זיין שלעכטס.

מען גרייט זיך שוין צום גרויסן יום הדין, ראש השנה, מיר פארן קיין אומאן צום הייליגן רבי'ן, וועל איך דיר שרייבן פון אונזער ראש השנה:

ערב ראש השנה פירן זיך אנשי שלומינו צו גיין צום ציון פון הייליגן רבי'ן און מען מאכט דארט וידוי דברים, מען דערציילט פארן רבי'ן אלעס וואס מען האט געזינדיגט פון ווען מען איז געבוירן, אלעס וואס מען געדענקט. מען זאגט ארויס מיט די מויל אלע עבירות, אזוי גייען ארויס די שלעכטס פון די ביינער, וואס איז געווארן איינגעקריצט ביים טון די עבירות.

דער רבי האט אמאל געהערט ווי א פרוי שרייט ביים קבר פון איר טאטע, האט דער רבי דעמאלט געזאגט פאר זיין טאכטער (שיחות הר"ן, סימן קנו): "דו הערסט ווי די פרוי וויינט אזוי שטארק, אבער קיינער הערט איר נישט אויס, איר טאטע איז בכלל נישט דא, אבער ווען מען קומט צו א קבר פון א צדיק איז נישט אזוי, דער צדיק איז יא דארט און הערט זיך צו, ווייל ווען א צדיק גייט אוועק פון די וועלט איז אזוי ווי איינער גייט ארויס פון איין שטוב צום צווייטן שטוב", און דער רבי האט איר געזאגט: "פינקט אזוי ווי ווען איך גיי אריין אין א צווייטע שטוב און דו וועסט שרייען 'טאטע' וועל איך דיך זיכער הערן, אזוי וועט זיין ווען איך וועל אוועק גיין פון די וועלט, אז דו וועסט קומען צו מיין קבר און דו וועסט שרייען 'טאטע', וועל איך דיך הערן און איך וועל דיר העלפן".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.