שאלה אין קורצן ענין
#1 - וויפיל דארף מען רעדן פון יום המיתה?
שלום בית, אמונה, תכלית

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח פאר אלע שיעורים וואס געבן מיר פיל חיזוק אין לעבן.


אין די לעצטע פאר חדשים רעד איך אסאך מיט מיין ווייב פון יום המיתה, אז מיר גייען נישט דא בלייבן אויף אייביג און מ'דארף זיך צוגרייטן פאר יענע וועלט. זי איז אבער נישט מסכים מיט מיר, זי זאגט אז ביי די 38 יאר דארף מען נישט טראכטן א גאנצן טאג פון שטארבן. איך ווייס אבער וואס איך הער ביי שיעורים פונעם ראש ישיבה שליט"א און פון מוהרא"ש, און וואס דער רבי האט געזאגט, אז מ'דארף גיין מיט'ן "אמת", וואס דאס איז "אהיה מת", איין טאג גייט מען דארפן שטארבן, קיינער קען נישט וויסן ווען ס'וועט קומען זיין לעצטער טאג.


ביטע מיר קלאר מאכן ווי אזוי מ'דארף טראכטן אין דעם ענין.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת פנחס, ט"ו תמוז, שנת תש"פ לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי מיר מוחל, נישט דאס רעדט מען מיט א ווייב; עס איז דא גענוג זאכן וואס דו קענסט רעדן מיט דיין ווייב אויסער יום המיתה. רעד מיט איר דיבורי אמונה, רעד מיט איר חיזוק אויף תפילה והתבודדות; רעד מיט איר פון זיין פרייליך אז מיר זענען אידישע קינדער - די אויסדערוועלטע פאלק ביים אייבערשטן, רעד נישט פון "יום המיתה".


יעדן אינדערפרי ווען דו שטייסט אויף זאלסטו זיך אביסל מתבודד זיין, גיי אביסל אויף א שפאציר; חזר זיך אז מיר זענען דא נאר פאר אפאר יאר, נאך אביסל וועלן מיר דארפן צוריק גיין צום אייבערשטן, עס וועט גארנישט בלייבן פון אלע נארישקייטן, נאר תורה תפילה און מעשים טובים וועלן מיר מיט נעמען אויף יענע וועלט.


דער הייליגער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן נד): "כָּךְ רָאוּי לִהְיוֹת מִנְהַג יִרְאֵי הַשֵּׁם תֵּכֶף בַּבֹּקֶר בַּהֲקִיצוֹ, קֹדֶם שֶׁיַּתְחִיל שׁוּם דָּבָר יִזְכֹּר מִיָּד בְּעָלְמָא דְּאָתֵי", דאס איז דער וועג ווי אזוי אן ערליכער איד דארף זיך פירן, גלייך ווען מען שטייט אויף אינדערפרי זאל מען טראכטן פונעם תכלית, אז עס קומט נאך א וועלט און קיינער בלייבט נישט דא; עס גייט קומען א טאג וואס מיר אלע וועלן איבערלאזן די וועלט, מען וועט נעמען דעם מענטש און אים אריין לייגן אין גרוב, דארט וועט גארנישט נוצן, נאר דאס ביסל תורה ותפילה וואס מיר האבן זיך אנגעגרייט וועלן מיר מיטנעמען אויף יענע וועלט; דאס זאלסטו טון פאר דיר אליין, אבער מיט דיין ווייב זאלסטו רעדן פונעם לעבן, ווי אזוי מען קען האבן א גוט לעבן מיט'ן אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.