בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת תולדות, כ"ח חשון, שנת תש"פ לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר.

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

דער הייליגער רבי האט אונז געזאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן כד): "מִצְוָה גְּדוֹלָה לִהְיוֹת בְּשִׂמְחָה תָּמִיד", עס איז א גרויסע מצוה צו זיין שטענדיג פרייליך; רבי נחמן טולטשינער זכרונו לברכה פלעגט זאגן: "אז דער רבי האט אונז געזאגט 'מִצְוָה גְּדוֹלָה לִהְיוֹת בְּשִׂמְחָה תָּמִיד' מן הסתם איז דא מיט וואס צו זיין פרייליך".

דו פרעגסט ווי אזוי מען קען זיין פרייליך ווען זאכן ארבעטן זיך נישט אויס ווי געפלאנט וכו'; וויסן זאלסטו אז ווען א מענטש ווייסט קלאר אז אלעס וואס גייט אריבער אויף אים איז מיט א חשבון פון הימל, עס איז נישט דא קיין טבע, מקרה און מזל, נאר אלעס אלעס איז דער אייבערשטער אליינס, אזא איינער ווערט נישט בעצבות ווען זאכן גייען נישט ווי געפלאנט, ער ווייסט אז אלעס איז פאר זיין טובה, ער ווייסט אז עס וואלט נישט געקענט זיין אנדערש, ווייל ווי אזוי עס איז געווען איז זיכער גוט און מיט א חשבון.

דער עיקר דארף מען זיך פרייען מיט דעם אז 'איך בין נישט באשאפן געווארן א גוי, איך בין א איד'. דער הייליגער צדיק, הרב הקדוש רבי צדוק הכהן מלובלין זכותו יגן עלינו ברענגט אין זיין ספר פרי צדיק א מורא'דיגע מעשה (חג השבועות, אות יג) אז דער הייליגער קדושת לוי זכותו יגן עלינו פלעגט יעדן טאג זאגן די ברכות השחר הויך אויפ'ן קול, איין טאג האט ער פארפעלט צו זאגן די ברכה "שלא עשני גוי", איז איינער צוגעגאנגען צו אים און געזאגט: "רבי, איר האט אויסגעלאזט א ברכה, די ברכה פון שלא עשני גוי", האט אים דער הייליגער קדושת לוי געזאגט: "איך האב שוין געמאכט היינט די ברכה! ווען איך בין אויפגעשטאנען אינדערפרי בין איך געווען זייער צעבראכן ביי מיר, איך האב נישט געקענט טרעפן קיין שום זאך מיט וואס זיך צו מחיה ומחזק זיין, האב איך געטראכט צו מיר: 'א איד בין איך דאך, איך בין נישט קיין גוי', און פון גרויס שמחה האב איך מיך נישט געקענט איינהאלטן, און איך האב גלייך געמאכט די ברכה: "שלא עשני גוי"; מיט דעם האב איך זיך מחי' געווען".

זעט מען פון דעם, אז אפילו אזא הייליגע צדיק וואס דער רבי האט אים אנגערופן "פְּאֵר הַדוֹר (עיין שיחות הר"ן, סימן קצו)" - האט זיך נישט געהאט מיט וואס מחזק זיין נאר מיט'ן "שלא עשני גוי", איז דאך זיכער אז מיר קליינטשיגע מענטשעלעך וואס מיר זענען טאקע גארנישט, דארפן מיר זיכער נעמען דעם "שלא עשני גוי" און זיך מחזק זיין מיט דעם. טראכטן שטענדיג צו זיך: 'ברוך ה' איך בין נישט קיין גוי טמא, איך בין א איד'.

אויף דיין פראגע ווי אזוי איז מען מקיים וואס דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן כד): "עַל כֵּן צָרִיךְ לְהַכְרִיחַ אֶת עַצְמוֹ בְּכֹחַ גָּדוֹל לִהְיוֹת בְּשִׂמְחָה תָּמִיד וּלְשַׂמֵּחַ אֶת עַצְמוֹ בְּכָל אֲשֶׁר יוּכַל וַאֲפִילּוּ בְּמִלֵּי דִּשְׁטוּתָא", מען דארף זיך צווינגען צו זיין פרייליך אפילו מיט נארישע זאכן אבי צו זיין פרייליך - ווי אזוי מען איז דאס מקיים ברבים; דאס זאלסטו מקיים זיין ביי דיר אין שטוב, דו קענסט זיך נאריש מאכן מיט דיינע קליינע קינדער, טאנצן מיט זיי און זיך נאריש מאכן וכו' וכו'.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.