שאלה אין קורצן ענין
#1 - מעג מען טוישן דעם לבוש אינדערהיים?
שלום בית, צניעות

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


מיין ווייב גייט ב"ה זייער צניעות'דיג אויפ'ן גאס, איך האב זייער הנאה דערפון אז זי איז נישט מכשיל קיין פרעמדע מענער. איך וויל נאר וויסן אויב איך מעג פארלאנגען אז זי זאל טוישן איר לבוש אינדערהיים?


א גרויסן יישר כח, משה

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בהעלותך, י"ד סיון, שנת תשע"ח לפרט קטן


 


לכבוד משה נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואויל איז דיר אז דו לעבסט בשלום מיט דיין ווייב; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (סוטה יז.): "אִישׁ וְאִשָּׁה - זָכוּ, שְׁכִינָה בֵּינֵיהֶן", ווען מען לעבט בשלום דעמאלט איז מען זוכה אז די שכינה רועט אין שטוב, ווייל דער אייבערשטנס נאמען איז שלום (שבת י.). און אז מען איז בשלום איז דא השראת השכינה, און פאקערט, אז מען קריגט זיך פארטרייבט מען די שכינה, און אנשטאט די שכינה קומט דער שטן השם ישמרינו.


וואויל איז דיר אז דו שעצט דיין ווייב ווי זי גייט אנגעטון בצניעות; דער הייליגער רבי זאגט (ספר המידות, אות בנים, סימן ט): "צְנִיעוּת שֶׁבָּאִשָּׁה, מְזַכֶּה לָהּ לְבָנִים הֲגוּנִים", אז א פרוי גייט אנגעטון צניעות'דיג וועט זי זוכה זיין צו גוטע קינדער; ווער וויל דען נישט זוכה זיין צו גוטע קינדער? עס כאפט א שרעק וואס גייט פאר אין אונזער דור, וויפיל אידישע קינדער פאלן אוועק פון אידישקייט, וויפיל בחורים און מיידלעך פאלן אוועק טאג טעגליך; דא געבט אונז דער הייליגער רבי נישט בלויז אן עצה נאר אויך א הבטחה: "צְנִיעוּת שֶׁבָּאִשָּׁה, מְזַכֶּה לָהּ לְבָנִים הֲגוּנִים", דארפן מיר זיך דאך צו כאפן צו דעם און פאלגן דעם הייליגן רבי'ן, וועלן מיר האבן ערליכע קינדער און שעפן נחת פון זיי.


דער הייליגער רבי האט דערציילט (מעשיות בסוף סיפורי מעשיות): עס איז געווען א צדיק וואס האט זיך אינגאנצן אויסגעארבעט און ער איז ארויף אויבן אין הימל און געזען ווי עס שטייט א טאפ מיט שטיקער פלייש און ביינער, האט ער געפרעגט: "וואס איז דאס?" האט מען אים געענטפערט: "דאס איז פון א פרוי וואס פלעגט גיין אנגעטון נישט צניעות'דיג און זי פלעגט אנרייצן בחורים און אינגעלייט צו קוקן אויף איר, דאס איז איר שטראף, אז זי ווערט יעדן טאג אויפגעקאכט אין בריעדיגע וואסער".


עס זענען דא אינגעלייט וואס מאכן משוגע זייערע ווייבער זיך צו טוישן זייער ערליכע לבוש; זיי דרייען אראפ דעם קאפ פאר די ווייב זי זאל זיך אנטון אויפן גאס מער פראסט און מער אויפפאלנד. אנשטאט ער זאל דאנקען דעם אייבערשטן אז זיין ווייב איז איידל און טייער, עסט ער זיך אויף און זוכט זיך צרות פון אונטער דער ערד.


אין שטוב איז נישט קיין פראבלעם אז מען שטעלט זיך אהער פארן מאן וכו', מען דארף נאר אכטונג געבן נישט צו צעמישן די קינדער וכו', אבער אין גאס איז צניעות א מעלה נישט קיין קנס; איידלקייט און באשיידנקייט איז א מעלה און דורכדעם איז מען אפגעהיטן פון נישט גוטע זאכן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט זען נחת פון דיינע קינדער; עס זאל מקוים ווערן ביי דיר די ברכה וואס חכמינו זכרונם לברכה זאגן (תנחומא וישלח, ו): אויפן פסוק (תהלים קכח, ג): "אֶשְׁתְּךָ כְּגֶפֶן פּוֹרִיָּה" - ווען איז א פרוי ווי א וויינשטאק, ווען איז א פרוי זוכה צו זיין "כְּגֶפֶן פּוֹרִיָּה" אויפצושטעלן א שטוב מיט קינדער? ווען זי איז "בְּיַרְכְּתֵי בֵיתֶךָ"; ווען זי פירט זיך איידל און גייט אנגעטון איידל, דעמאלט וועט זי זוכה זיין צו די ברכה פון "בָּנֶיךָ כִּשְׁתִילֵי זֵיתִים", זי וועט אויפשטעלן קינדער וואס וועלן געזאלבט ווערן מיטן שמן המשחה.