בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת עקב, י"ח מנחם-אב, שנת תשע"ט לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר.

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

בנוגע דאס גרויסקייט פון יבניאל איז דא אסאך צו שרייבן, אבער נישט אלעס קען מען שרייבן וכו'.

דאס ווייסטו אודאי אז יבניאל איז פון די פעלדער פון טבריה, און די הייליגע חכמים זאגן (ראש השנה לא:) אז בשעת'ן חורבן ווען די סנהדרין זענען פארטריבן געווארן אין גלות זענען זיי געגאנגען ביז טבריה, דארט איז געווען דער צענטער גלות, און די גמרא פירט אויס: "וּמִשָּׁם עֲתִידִין לִיגָּאֵל", די גאולה וועט זיך אנהייבן פון טבריה.

אזוי אויך, ווען דער רבי איז געווען אין ארץ ישראל אין יאר ה'תקנ"ט איז ער געווען אין טבריה פון וואו מען זעט די בערג פון יבניאל, און דער רבי האט געוויזן מיט זיין האנט און געזאגט: "דארט איז גוט צו וואוינען".

יבניאל איז אין די חלק פון שבט נפתלי; דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן מז) אז נפתל"י איז די זעלבע אותיות פון תפלי"ן, זאגט מוהרא"ש אז אין דעם איז מרומז די גאנצע געשיכטע (שבחי הר"ן, סימן לא) וואס האט פאסירט ווען דער רבי איז געווען אין ארץ ישראל און עס איז געקומען צו אים א גרויסער מענטש, א בקי אין ש"ס און אין ספרי קבלה, ער האט אנגעהויבן זייער מוטשען דעם רבי'ן ער זאל אים מגלה זיין פארוואס ער איז געקומען קיין ארץ ישראל. ער האט געזאגט פאר'ן רבי'ן: "איך ווייס אז איר זענט נישט געקומען אהער מיט מוחין דקטנות, סתם צו גיין ד' אמות זוכה זיין צו ווערן א בן עולם הבא אדער אנדערע מחשבות וכו', איר זענט זיכער געקומען דא מיט מוחין דגדלות צו משיג זיין גרויסע השגות בעבודת השם, איך בין גרייט אייך צו באדינען מיט מיין גוף, מיט מיין נפש, רוח ונשמה - אבי איר זאלט מיר מגלה זיין פארוואס איר זענט געקומען וכו'", אבער דער רבי האט נישט געוואלט, ער האט אים געזאגט: "איך בעט דיר זייער זאלסט מיר נישט מוטשען אויף דעם, עס איז מיר נישט גרינג צו מגלה זיין פארוואס איך בין געקומען, איך קען נישט אנטפלעקן דעם טעם", אבער ווען יענער האט זיך ווייטער גע'עקשנ'ט האט זיך דער רבי צופייערט און געזאגט דעם לשון: "ווייסט איר דען די סוד און די כוונה פון תפילין? אז איר ווייסט נישט דעם סוד און די כוונה פון תפילין וכו', ווייסט איר דאך נישט דעם סוד פון ארבע רוחות ארץ ישראל", און דער רבי האט אנגעהויבן רעדן ווייטער ביז עס האט אנגעהויבן קומען בלוט פון רבינ'ס האלז. האט דער רבי אים געזאגט: "איר זעט דאך אז מען וויל נישט פון הימל איך זאל אייך מגלה זיין"; פון דעם זעט מען דעם קשר פון ד' רוחות ארץ ישראל צו תפילין וכו', דאס הייסט די ביטול צום אייבערשטן און דאס זיין ארומגענומען און צוגעקלעבט צום הייליגן באשעפער, און תפילי"ן דאס איז נפתל"י, פון דעם קען מען אביסל זען רמזים וואס די זאך פון יבניאל איז.

מען קען זיך נישט פארשטעלן וואס מוהרא"ש איז אלץ אריבער אין יבניאל, וויפל צרות מוהרא"ש האט געליטן זיין גאנץ לעבן פון דעם ס"מ - דער שטראף מטעם ... פון יבניאל, דער מלך פון די שדים, אזוי ווי דער הייליגער רבי האט דערציילט (סיפורי מעשיות, מעשה ג' - מחיגר) ווי דער חכם האט גענומען זיינע מענטשן אוועק פונעם ישוב און זיי געפירט צו א מדבר, ער האט געמאכט ארום זיי א קרייז אז קיינער זאל נישט קענען צוקומען און זיי טשעפען, ווען דער קעניג פון די שדים האט באמערקט ווי דער חכם זיצט דארט האט ער געפרעגט דעם חכם: "פארוואס קומסטו אין מיין פלאץ?" האט אים דער חכם געזאגט: "ווער זאגט אז עס איז דיין פלאץ? עס איז מיין פלאץ!" האט דער קעניג דער שד געזאגט פאר'ן חכם: "דו האסט נישט מורא פון מיר?" ענטפערט דער חכם: "ניין", האט דער קעניג דער שד זיך אויסגעצויגן ביז'ן הימל און אים געזאגט: "איך שלינג דיר איין", האט דער חכם געזאגט פאר'ן קעניג דער שד: "איך האב נאך אלץ נישט מורא פון דיר, אז דו ווילסט וועל איך מאכן דו זאלסט מורא האבן פון מיר", דער חכם האט מתפלל געווען צום אייבערשטן עס זאל אנהייבן רעגענען, פלוצלינג האט אנגעהויבן דינערן און בליצן, זענען זיי אלע אויסגע'הרג'ט געווארן.

עס איז כדאי צו קומען פון די גאנצע וועלט קיין יבניאל זען א פלאץ וואו אלע עדות'ן דאווענען צוזאמען און לעבן צוזאמען – אשכנז'ישע, ספרד'ישע און תימנ'ע וכו', וכו'; עס איז נישט דא קיין ראסיזם דארט, מען שפירט דארט דעם טעם וואס עס וועט זיין ווען משיח וועט קומען, אזוי ווי דער הנביא זאגט (ישעיהו יא, ו): "וְגָר זְאֵב עִם כֶּבֶשׂ וְנָמֵר עִם גְּדִי יִרְבָּץ", דער וואלף מיט'ן לעמעלע, דער לעמפערט מיט'ן ציגעלע - וועלן זיצן צוזאמען, "וְעֵגֶל וּכְפִיר וּמְרִיא יַחְדָּו, וְנַעַר קָטֹן נֹהֵג בָּם", א יונגע קאלב מיט א יונגע לייב וועלן גיין צוזאמען, "וּפָרָה וָדֹב תִּרְעֶינָה יַחְדָּו יִרְבְּצוּ יַלְדֵיהֶן, וְאַרְיֵה כַּבָּקָר יֹאכַל תֶּבֶן", דער קוה מיט'ן בער וועלן צוזאמען פאשען און דער לייב וועט עסן שטרוי צוזאמען מיט די בהמות, "וְשִׁעֲשַׁע יוֹנֵק עַל חֻר פָּתֶן, וְעַל מְאוּרַת צִפְעוֹנִי גָּמוּל יָדוֹ הָדָה", קינדער וועלן זיך שפילן מיט גיפטיגע שלענג, "לֹא יָרֵעוּ וְלֹא יַשְׁחִיתוּ בְּכָל הַר קָדְשִׁי", קיינער וועט נישט שטערן דעם צווייטן און קיינער וועט נישט שלעכטס טון פאר'ן צווייטן, ווייל עס וועט זיין: "כִּי מָלְאָה הָאָרֶץ דֵּעָה אֶת ה', כַּמַּיִם לַיָּם מְכַסִּים", אלע וועלן וויסן פונעם אייבערשטן, מען וועט לעבן מיט אמונה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט בקרוב טרעפען דיין זיווג.

א כתיבה וחתימה טובה און א גוט געבענטשט יאר.