בעזרת ה' יתברך

ערב שבת קודש פרשת וירא, ט"ז מרחשון, שנת תשפ"ו לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

ווער נישט באליידיגט פון דיין ווייב, נעם עס נישט צום הארצן, אזוי ווי קליינע קינדער ווען זיי זענען נישט פרייליך און זיי גייען אריין אין א כעס קענען זיי זאגן נישט שיינע ווערטער פאר טאטע מאמע, צום ביישפיל: "ביסט נישט קיין גוטע טאטע", "ביסט אן עקלדיגע מאמע", און עלטערן ווייסן און פארשטייען אז די קינד האט זיי נאכאלץ ליב, און עלטערן וועלן קיינמאל נישט אפלאזן די קינד, אזוי אויך מאן און ווייב, ווען מען ווערט איבערגעשטרענגט און מען צערעדט זיך מיט נישט שיינע ווערטער איינער אויפן צווייטן, טאר מען דאס נישט נעמען פערזענליך, נאר געדענקען אז דאס איז א נסיון וואס מען פרובירט אויס דעם מענטש צו זען אויב ער וועט זיך פארלירן אדער נישט.

עס איז טאקע זייער נישט בא'טעמ'ט צו הערן די ווערטער פון די ווייב, אבער איך בעט דיר נעם עס נישט פערזענליך. קענסט איר זאגן אז עס טוט וויי דאס צו הערן, און "נאכאלץ האב איך דיך זייער ליב וכו' וכו'", און נאכאלץ זאלסטו איר אהיים ברענגען גוטע זאכן. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (יבמות סג.), רבי חייא האט געהאט א ווייב מיטן נאמען יהודית, זי פלעגט אים זייער אסאך טשעפען, זי פלעגט אים זאגן: "א שאד איך האב נישט געזאגט ביים בעשוי 'ניין'", זי פלעגט אים זאגן: "ביסט נישט שיין וכו' וכו'", מיט דעם אלעם, ווען ער האט געזען א גוטע זאך האט ער איר דאס אהיים געברענגט, און זיין תלמיד דער הייליגער רב, וואס איז אויך געווען א שוועסטער קינד (נעפיו) און געוואוסט וואס טוט זיך אין שטוב – האט אים געפרעגט: "פארוואס ברענגסטו איר די גוטע זאכן, זי טשעפעט דיך, זי טוט דיך וויי?" האט רבי חייא אים געענטפערט: "דַּיֵּינוּ שֶׁמְגַדְלוֹת בָּנֵינוּ", מיר איז גענוג אז זי ציט אויף די קינדער, "וּמַצִּילוֹת אוֹתָנוּ מִן הַחֵטְא", און זי ראטעוועט מיך פון עבירות; זעט מען פון דעם ווי שטארק מען דארף אכטונג געבן צו מכבד זיין די ווייב.

קלאפ זיך נישט, עס קען זיין אז דו דארפסט טאקע תשובה טון, אבער אויך זי דארף וויסן אז מען רעדט נישט אזוי צום מאן, דו בעט דעם אייבערשטן עס זאל זיין ליבשאפט אין שטוב.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.