בעזהשי"ת

יום ב' פרשת וזאת הברכה-א, ה' תשרי, שנת תשע"ח לפרט קטן

לכבוד שמואל נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

איך האב זייער הנאה אז דו האסט אנגעפאנגען צו לערנען דעם רבינ'ס ספרים - בעיקר שיחות הר"ן און חיי מוהר"ן; דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן שנח): "מיט יעדע שיחה וואס איך שמועס מיט ענק קען מען זיין אן ערליכער איד, און נישט סתם אן ערליכער איד נאר אן ערליכע איד אזוי ווי איך מיין אן ערליכער איד"; וואויל איז דיר אז דו לערנסט דעם רבינ'ס ספרים און דו זאגסט ליקוטי תפילות, ווייל נאר אז מען לערנט דעם רבינ'ס ספרים האט מען א שייכות מיטן רבי'ן.

דאס וואס דו פרעגסט מיר וואו עס שטייט אז דער רבי פלעגט גיין אין מקוה ערב שבת פרי; עס וואונדערט מיר פארוואס דו פרעגסט דאס, ווייל דו שרייבסט מיר אז דו קענסט שוין אויסענווייניג חיי מוהר"ן און שיחות הר"ן. קוק ווי ר' נתן פארציילט דעם סיפור ווען דער רבי האט אנגעהויבן צו מגלה זיין דעם "תיקון הכללי" (חיי מוהר"ן, סימן קפד): די ערשטע מאל וואס דער רבי האט אנגעהויבן צו מגלה זיין דעם "תיקון הכללי" איז געווען ערב שבת, שרייבט ר' נתן: "דַּרְכּוֹ הָיָה תָּמִיד לֵילֵךְ לַמֶּרְחָץ סָמוּךְ אַחַר חֲצוֹת, וְעַכְשָׁיו יָשַׁב וְדִבֵּר עִמָּנוּ עַד סָמוּךְ לָעֶרֶב", געווענליך פלעגט דער רבי גיין גלייך נאך חצות אין מקוה לכבוד שבת, און זיך אראפ לייגן שלאפן לכבוד שבת, אבער דאס מאל האט דער רבי געשמועסט מיט אונז ביז ממש פארן זמן.

מען דארף זייער אכטונג געבן צו גיין אין מקוה פרי, ווייל אז מען גייט שפעט פארן זמן קען מען נכשל ווערן מיט חילול שבת; קוק וואס דער משנה ברורה שרייבט (אורח חיים סימן רס, סעיף קטן א): "וּמְאֹד יֶשׁ לִזָּהֵר שֶׁלֹּא יָבוֹא עַל יְדֵי מִצְוַת הָרְחִיצָה לַחֲשָׁשׁ חִילוּל שַׁבָּת, וּבַעֲוֹנוֹתֵינוּ הָרַבִּים הַרְבֵּה נִכְשָׁלִין בָּזֶה בִּימֵי הַחֹרֶף כְּשֶׁהַיָּמִים קְצָרִים, שֶׁיּוֹשְׁבִין כִּמְעַט עַד שֶׁחֲשֵׁכָה, וְאַף אִם גָּמַר אֶת עֶצֶם הָרְחִיצָה בְּהֶתֵּר, גַם כֵּן מִזְדַּמֵּן אִיסוּר לְיָדוֹ, שֶׁפְּעָמִים הוּא סוֹרֵק אֶת רֹאשׁוֹ בְּסוֹף, שֶׁהִיא מְלָאכָה דְאוֹרַיְיתָא בְּשַׁבָּת"; קוק נאך ווי ער זאגט דארט אז ווער עס קען מוחה זיין זאל מוחה זיין, ווייל דאס גיין אין מקוה קומט אויס א מצוה הבא בעבירה. חוץ מזה, אויב מען האט קינדער, און מען וויל זיי נעמען אין מקוה כדי זיי צו מחנך זיין ווי אזוי מען פירט זיך אויף אין מקוה וכו', טאר מען נישט גיין פארן זמן, ווייל דעמאלט איז די מקוה זייער אנגעפילט מיט מענטשן, און עס איז נישט גוט צו גיין דעמאלט מכמה טעמים.

דער הייליגער בעל שם טוב זכותו יגן עלינו האט געזאגט אז ער איז צו געקומען צו אלע זיינע מדריגות ווייל ער איז געווען זייער נזהר צו גיין אין מקוה יעדן טאג. און דער הייליגער ר' אהרן קארלינער זכותו יגן עלינו האט געזאגט: "מקוה איז טאקע נישט קיין מצוה, אבער צו וואס מקוה קען צו ברענגען קען נישט קיין שום אנדערע מצוה צו ברענגען.

דערפאר, וואויל איז פארן מענטש וואס איז נזהר צו גיין אין מקוה, וועט ער זוכה זיין צו אלע ברכות; ווייל ווען א מענטש טובל'ט זיך אין מקוה, דעמאלט - אין יענע רגע טובל'ט מען אויבן אין הימל זיין נשמה, און מען איז זוכה אראפ צו נעמען פון זיך אלע דינים, אזוי ווי דער רבי זאגט (ספר המידות, המתקת הדינים, סימן כב): "עַל יְדֵי טְבִילַת מִקְוָה נִתְבַּטֵּל הַצָּרוֹת, וִישׁוּעָה בָּאָה".

דער אייבערשטער זאל העלפן אז דו זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.

א גמר חתימה טובה און א גוט געבענטשט יאר.