ו חשון תשפ"ו

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת לך לך, ו' מרחשון, שנת תשפ"ו לפרט קטן

 

לכבוד ... נרו יאיר

זיי מחנך דיינע קינדער, ביסט פארנומען מיט אזויפיל עסקנות און פון דיינע אייגענע קינדער פארגעסטו. מוהרא"ש זאגט, מען זעט ביי אברהם אבינו, ער האט אריינגעברענגט אמונה אין די גאנצע וועלט, אבער ער האט נישט מחנך געווען זיין זון ישמעאל און ביים סוף האט ער אים געדארפט פארטרייבן פון שטוב, און אזוי איז מיט אסאך מענטשן, מען איז פארנומען אויפצוטון מיט די גאנצע וועלט, און פון די אייגענע קינדער פארגעסט מען, מען האט נישט קיין צייט פאר זיי.

אז דו קושט דיין קינד מיינט נישט אז דו האסט אים ליב, דו האסט דיך אליינס ליב, האסט א דאלי פאר דיר צו שפילן; אויב וואלסטו אים ליב געהאט - וואלסטו אים מחנך געווען, וואלסט געזארגט ער זאל לערנען, ער זאל דאווענען, ער זאל מאכן ברכות, ער זאל האבן גוטע מידות, וואלסט גערעדט מיט זיינע מלמדים ווען זיי זענען נאך יונג; דאס איז א סימן פון ליבשאפט, אז מען איז מחנך די קינדער צו לערנען און צו דאווענען.

חס ושלום אויב מען איז נישט מחנך די קינדער יונגערהייט דארף מען זיי שפעטער פארטרייבן פון שטוב, אזוי ווי אברהם אבינו האט געדארפט טון מיט ישמעאל, און אזוי האט אויך פאסירט מיט יצחק אבינו, ער האט נישט געהיטן אויף עשו, "וַיֶּאֱהַב יִצְחָק אֶת עֵשָׂו" (בראשית כה, כח), ער האט אים קיינמאל נישט געזאגט וואס צו פאררעכטן, וואס נישט צו טון, איז ער ביים סוף ארויס לתרבות רעה, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (בבא בתרא טז:) ער האט עובר געווען אויף נערה המאורסה און אויף רציחה, ער האט כופר געווען בתחיית המתים און געלייקנט אינעם אייבערשטן רחמנא לצלן, און ער האט געוואלט הרג'ענען די ברודער יעקב, ביז יעקב אבינו האט געדארפט אנטלויפן פון שטוב; אלעס האט זיך אנגעהויבן אז די עלטערן האבן נישט געזארגט פאר אים.

געב אכטונג אויף דיינע קינדער, נעם נישט אוועק זייער תמימות, לאז זיי מיט זייער אמונת חכמים, לאז זיי מיט די תמימות וואס די מלמדים רעדן צו זיי, וויי פאר די קינדער וואס די עלטערן פארדרייען דעם קאפ מיט די סם פונעם נחש הקדמוני 'עס איז נישט ממש אזוי', 'עס איז נישט אזוי ווי דער מלמד זאגט', 'ווער זאגט ער איז א צדיק?' וויי אז מען צעמישט די קינדער, נאכדעם זענען די קינדער גארנישט מקבל, זיי קענען שוין גארנישט הערן.

איך האב דיר נאך אסאך צו שרייבן, אבער יעצט בין איך פארנומען אין שטוב מיט מיינע קינדער, מיין ווייב איז זיך געגאנגען אפרוען נאכן האבן די קינד, איך דארף זיין מיט די קינדער.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.