בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת בהר-בחוקותי, כ' אייר, פה אתרא קדישא מירון, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב
"ואשרי הנוסעים על ציונך, ולומדים מאמריך", וואויל זענען די וואס קומען צו זיין ציון הקדוש און וואויל איז פאר די וואס לערנען דעם הייליגן ספר הזוהר.
איך האב זוכה געווען צו זיין ל"ג בעומר ביי רבי שמעון בר יוחאי, איך האב אויסגעזאגט ספר תהלים און זיך מתבודד געווען, נאכדעם האב איך געזאגט די הארצרייסנדע תפלה פון רבי נתן (לקוטי תפילות חלק ב', תפלה מז), די תפלה איז געבויט אויפ'ן תורה וואס דער רבי איז מגלה דארט אז דיקא פונעם פסוק וואס רבי שמעון בר יוחאי איז מבטיח שלא תשכח התורה מפי זרעו קומט ארויס די סופי תיבות יוחאי, כי' לא' תשכח' מפי' זרעו', דוקא דורך יוחאי'ס קינד - רבי שמעון - וועט די תורה בלייבן אויף אייביג; די תפלה איז אזא זיסע תפלה, עס עפנט די הארץ.
נאכדעם האב איך מסיים געווען דעם ספר התיקונים און אנגעהויבן נאכאמאל.
איך האב זיך מקבל געווען צו ענדיגן די יאר דעם ספר הזוהר, מיר האלטן שוין כמעט ביים סוף, מיר האבן נאך אפאר פרשיות צו לערנען; וויל איך דיר בעטן זאלסט שטיין אויף מיר און זען מיר זאלן ענדיגן אינאיינעם דעם גאנצן זוהר, איך וויל קומענדיגע יאר ל"ג בעומר מאכן די סיום דא ביי רבי שמעון בן יוחאי, אויב דו וועסט וועלן קומען מיט מיר.
עס איז גאר אנדערש דער גאנצער קומען אויף מירון ווען מען לערנט א גאנץ יאר דעם הייליגן זוהר.