תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
מיר האבן אסאך צו טון מיט מיינע עלטערן, אזוי ווי איך האב שוין גערעדט פערזענליך מיט'ן ראש ישיבה שליט"א, מיין טאטע שעלט מיר זייער אסאך מיט ביטערע קללות וואס איך וואלט קיינמאל נישט געזאגט פאר א צווייטן איד.
מיר ווייסן אז מיר האבן גארנישט שלעכטס געטון, עס קומט זיך אונז נישט די אלע קללות, אבער נאכאלץ האבן מיר מורא דערפון, אז די אלע קללות וועט זאלן נישט שאטן אין לעבן.
וואס קען מען טון דערצו?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת ויחי, י"א טבת, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
האב נישט מורא פון די אלע קללות; שלמה המלך זאגט (משלי כו, ב): "כַּצִּפּוֹר לָנוּד, כַּדְּרוֹר לָעוּף", אזוי ווי א פייגל פליט ארום זוכן עסן און ביים סוף קומט זי צוריק צו איר נעסט, "כֵּן קִלְלַת חִנָּם, לוֹ תָבֹא", אזוי אויך דער וואס שעלט - וועט די קללה צוריקקומען אויף אים אליינס; האב נישט מורא פון קיינעם אין די וועלט, דו גיי ווייטער אן מיט דיין עבודת השם; לערן, דאווען און זיי מכבד דיין ווייב.
בנוגע כיבוד אב ואם; אוודאי דארף מען טון אלעס אויף די וועלט צו זיין בשלום מיט טאטע מאמע, אבער אין דיין פאל איז אנדערש, דיין כיבוד אב וועט זיין אז דו וועסט לעבן בשלום מיט דיין ווייב און קינדער.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.