תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
א גרויסן יישר כח פאר אלעס וואס דער ראש ישיבה טוט אריינצוברענגען די לימודים און עצות פון הייליגן רבי'ן אזוי ווי מוהרא"ש האט אונז געלערנט.
איך האב געוואלט פרעגן ווי אזוי איך דארף זיך פירן ווען איך האלט אינמיטן רעדן מיט מיין ווייב אויפ'ן טעלעפאן און מיין טאטע אדער מאמע רופן מיר אריין אינדערמיט. איך וויל און איך דארף זיי ביידע מכבד זיין, און ביידע נישט פארשעמען אדער מצער זיין, ווי אזוי פיר איך זיך אין אזא מצב?
א גרויסן יישר כח.
דוד
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת תרומה, כ"ט שבט, שנת תשע"ח לפרט קטן
לכבוד דוד נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
מיר דארפן דאנקען דעם אייבערשטן אז מיר האבן זוכה געווען צו וויסן פון הייליגן רבי'ן; דער רבי האט געזאגט: "אִם קֵיסָרִים וּמְלָכִים הָיוּ יוֹדְעִים אֵיך אֲנִי מְלַמֵּד אֶת אֲנָשַׁי דֶּרֶך אֶרֶץ, הָיוּ שׁוֹלְחִים אֶת בְּנֵיהֶם אֵלַי לִלְמוֹד דֶּרֶך אֶרֶץ", ווען קעניגן וואלטן געוואוסט וואסערע דרך ארץ איך לערן אויס פאר מיינע תלמידים וואלטן זיי געשיקט זייערע קינדער צו מיר איך זאל זיי אויסלערנען דרך ארץ; דער שיחה איז ממש מקוים געווארן ביי תלמידי היכל הקודש וואס זענען זייער מכבד די טאטע מאמע.
עס איז זייער וויכטיג צו רופן די עלטערן יעדן טאג; אסאך מאל קען אריבערגיין א גאנצע וואך וואס מען רעדט נישט מיט די עלטערן. דאס קומט בלויז ווייל מען ווייסט נישט דאס גרויסקייט פון די מצוה; מוהרא"ש פלעגט יעדן טאג אנרופן זיין טאטע גלייך נאכן דאווענען, דאס איז געווען ביי מוהרא"ש די ערשטע זאך.
דאס וואס די תורה זאגט (בראשית ב, כד): "עַל כֵּן יַעֲזָב אִישׁ אֶת אָבִיו וְאֶת אִמּוֹ", מיינט נישט צו זאגן אז מען זאל זיך חס ושלום אפלאזן פון די עלטערן. נאר די כוונה פון דעם איז צו זאגן: 'מיש נישט אריין דיינע עלטערן אין דיין לעבן, רעד זיך נישט אפ פאר זיי און קרעכץ נישט פאר זיי'; פאר עלטערן דערציילט מען נאר גוטס און מען ברענגט זיי נאר נחת.
אויב עפעס דרוקט און מען קומט זיך נישט אויס איינער מיטן צווייטן, עס איז דא חלוקי דעות צווישן מאן און ווייב, לויפט מען נישט דערציילן פאר די עלטערן, ווייל די עלטערן האבן שוין גענוג געהאט אין זייער לעבן, זיי זענען שוין גענוג אריבער וכו' און יעצט איז זייער צייט צו שעפן נאר נחת; נאר מען גייט צו אן ערליכער איד ער זאל מחזק זיין דאס פאר-פאלק און זיי ווייזן ווי אזוי מען קען לעבן בזה העולם אין גן עדן וכו'.
אין די זעלבע צייט האלט מען חשוב די ווייב וכו'; ווייל שלום בית איז אין היכל הקודש א יסוד היסודות. מוהרא"ש האט זיך זיין גאנצע לעבן אוועק געגעבן עס זאל זיין שלום ביי אידישע קינדער.
מוהרא"ש זכרונו לברכה ברענגט א מאמר החכם: "מִן הַזְּהִירוּת לֹא לְהִזָּהֵר כָּל כַּך"; ווען מען רעדט מיט די עלטערן אדער מיט די ווייב און א צווייטער רופט אריין, אויב איז וויכטיג וואס מען רעדט יעצט וכו' רופט מען יענעם שפעטער צוריק. און אז מען ווייסט אז יענער האט עפעס וויכטיג גייט מען צו יענעם וכו'.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.