בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת נח, כ"ה תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

ווען איינער טשעפעט א צווייטן, מען מאכט שאדן א צווייטן - דארף יענער איבער בעטן, און עס וועט גארנישט נוצן ביז ער וועט בעטן מחילה און מען וועט אים מוחל זיין; דאס וואס מען רעדט און מען איז מחזק 'מען זאל נישט זיין ברוגז און אויף קיינעם, אפילו איינער האט עפעס געטון, ווייל אלעס האט דער אייבערשטער אליין געמאכט' - רעדט מען נישט פון איינער וואס האט וויי געטון, יענער מוז איבער בעטן, און אוי ואבוי, אך און וויי אז מען רודפ'ט א צווייטן, מען רעדט לשון הרע, מען טוט יענעם שאדן, מען טוט יענעם וויי, און אויב מען בעט נישט קיין מחילה – "לא יאבה ה' סלוח לו", וויפיל מען ליידט נאכדעם השם ישמרינו...

מען רעדט פונעם נרדף, ווי אזוי ער זאל אננעמען זיין לעבן און וואס עס פאסירט מיט אים; מען זאל ארייננעמען די אמונה, וויסן, געדענקען און גלייבן אז 'קיינער קען מיר נישט גוטס טון און קיינער קען מיר נישט שלעכטס טון, אלעס איז פונעם אייבערשטן', און נישט פרעגן קיין קשיות און שאלות אויף די אמונה, און נישט זיין ברוגז אויפן אייבערשטן.

דיין מעשה דערמאנט מיר די מעשה וואס דער רבי דערציילט (סיפורי מעשיות, מעשה יא) די מעשה פונעם בן מלך און דער בן השפחה וואס מען האט פארביטן, ווי דער אמת'ער בן מלך האט אלעמען באשולדיגט אויף די שרעקליכע זאך וואס מען האט מיט אים געטון, אז מען האט אים אומזיסט פארביטן, און אומזיסט פארטריבן, און ער האט דאס געניצט פאר א תירוץ צו טון עבירות, דער רבי דערציילט: "הָאט עֶס אִים זֵייעֶר פַארְדְרָאסְן וָואס עֶר אִיז פַארְטְרִיבְּן גִיוָוארְן פוּן זַיין מְדִינָה אוּמְזִיסְט, וָוארְן עֶר הָאט זִיךְ אַרוּם גִיקוּקְט פַארְוָואס קוּמְט מִיר דָאס אַז אִיךְ זָאל פַארְטְרִיבְּן וֶוערְן, בִּין אִיךְ אַנְדֶערְשׁ דֶער בֶּן מֶלֶךְ קוּמְט מִיר בְּוַודְאַי נִישט דָאס אַז אִיךְ זָאל פַארְטְרִיבְּן וֶוערְן. אוּן אֲפִילוּ אַז אִיךְ בִּין נִישְׁט דֶער בֶּן מֶלֶךְ. קוּמְט מִיר אוֹיךְ נִישט דָאס אַז אִיךְ זָאל זַיין אֵיין בּוֹרֵחַ (דְהַיינוּ אֵיין אַנְטְלָאפִינֶער) אוּמְזִיסְט. וָוארְן וָואס הָאבּ אִיךְ גִיזִינְדִיגְט וָואס בִּין אִיךְ דָא שׁוּלְדִיג. הָאט עֶס אִים זֵייעֶר פַארְדְרָאסְן אוּן מַחְמַת דֶעם הָאט עֶר זִיךְ גִינוּמֶען צוּם טְרוּנְק, אוּן אִיז גִיגַאנְגֶען טוּן עֲבֵירוֹת רַחֲמָנָא לִצְּלָן, אוּן עֶר הָאט גִיוָואלְט דֶערְמִיט זִיךְ פַארְבְּרֶענְגֶען זַיינֶע יָארְן. עֶר זָאל שִׁיכּוּרְן אוּן זָאל נָאךְ גֵיין נָאךְ וָואס זַיין הַארְץ גְלוּסְט. וַוייל עֶר אִיז פַארְטְרִיבְּן גִיוָוארְן אוּמְזִיסְט.

דערציילט דער רבי: "דֶערְנָאךְ הָאט עֶר זִיךְ מְיַישֵׁב גִיוֶוען. אִין דֶער דֵיעָה. אַדְרַבָּא. אַז סֶע אִיז יוֹא אַזוֹי. אַז הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ קָאן יוֹא אַזוֹינְס טָאן אַז מֶע זָאל פַארְבַּייטְן אַ בֶּן מֶלֶךְ. אוּן סֶע זָאל אוֹיף אִים אַזוֹינְס אִיבֶּער גֵיין קֶער אִיךְ זֶע מִיךְ יוֹא אַזוֹי צוּ פִירְן. אִיז זֶע רֶעכְט וָואס אִיךְ הָאבּ גִיטָאן. שְׁטֵייט עֶס מִיר אָן אַז אִיךְ זָאל מִיךְ אַזוֹי פִירְן. אַזוֹי וִוי אִיךְ הָאבּ גִיטָאן. אוּן עֶר הָאט אָנְגִיהוֹיבְּן גְרוֹיס צַעַר צוּ הָאבְּן אוּן זֵייעֶר חַרָטָה צוּ הָאבְּן אוֹיף דִי מַעֲשִׂים רָעִים וָואס עֶר הָאט גִיטָאן".

ובכן בעט איך דיר זייער, דו זאלסט טון וואס דער אמת'ער בן מלך האט געטון, גיי התבודדות, גיי יעדן טאג זיך מישב זיין, און בעט דעם אייבערשטן זאלסט האבן א שטארקע אמונה, זאלסט וויסן און געדענקען אז קיינער קען דיר גארנישט טון, אזוי ווי מוהרא"ש זאגט אונז אין זיין צוואה (צוואת מוהרא"ש, אות ט): "אִיךְ בֶּעט אַייךְ זֵייעֶר אִיר זָאלְט זִיךְ גוּט אַרַיין נֶעמֶען אִין קָאפּ אַז אִיר הָאט נִישְׁט קֵיינֶעם אוֹיף דֶער וֶועלְט. קַיין שׁוּם מֶענְטְשׁ אוֹיף דֶער וֶועלְט קֶען אַייךְ נִישְׁט הֶעלְפְן, אוּן זִיכֶער קֶען קֵיינֶער אַייךְ נִישְׁט שְׁלֶעכְטְס טוּן. דֶערִיבֶּער זָאלְט אִיר נִישְׁט מוֹרָא הָאבְּן פוּן קַיין שׁוּם מֶענְטְשׁ, אוּן אִיר זָאלְט זִיךְ נִישְׁט חַנְפְ'עֶנֶען צוּ קַיין שׁוּם מֶענְטְשׁ, וַוייל דָאס וֶועט אַייךְ גָארְנִישְׁט הֶעלְפְן, פַארְקֶערְט, דָאס וֶועט אַייךְ נָאר שָׁאטְן צוּם גֶעזוּנְט, וַוייל וֶוען מֶען פַארְלָאזְט זִיךְ אוֹיף מֶענְטְשְׁן, אוּן דֶערְנָאךְ זֶעט מֶען אַז יֶענֶער הָאט גָארְנִישְׁט גֶעקֶענְט הֶעלְפְן, יֶענֶער אִיז בִּכְלַל נִישְׁט אִינְטֶערֶעסִירְט דִיר צוּ הֶעלְפְן, דַאן וֶוערְט מֶען זֵייעֶר אַנְטוֹישְׁט, מֶען וֶוערְט זֵייעֶר צוּבְּרָאכְן אוּן צוּקְלַאפְּט פוּן דֶעם. אַ אִיד וָואס גְלֵייבְּט אָבֶּער אִינֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, עֶר פַארְלָאזְט זִיךְ אִינְגַאנְצְן נָאר אוֹיפְן אֵייבֶּערְשְׁטְן, דַאן אִיז עֶר זֵייעֶר מַצְלִיחַ"; ביז דו וועסט לעבן מיט אזא שטארקע אמונה, דו וועסט קיינעם נישט באשולדיגן, דו וועסט לעבן א לעבן וואס צדיקים לעבן אין גן עדן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.