בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת יתרו, י"ב שבט, שנת תשע"ח לפרט קטן

לכבוד דוב נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

וואויל איז דיר אז דו ווילסט זיך צושטעלן צו אלעס וואס מען פארלאנגט אין ישיבה.

חכמינו זכרונם לברכה זאגן (תנא דבי אליהו, א): "דֶּרֶך אֶרֶץ קָדְמָה לַתּוֹרָה", די ערשטע זאך איז דרך ארץ און מידות טובות; א בחור וואס פירט זיך מיט דרך ארץ צו זיינע מגידי שיעורים און ראשי ישיבות איז א סימן אז ער האט יראת שמים און ער וועט מצליח זיין אין לעבן. ביים רבי'ן איז געווען א גרויסער יסוד דרך ארץ ומידות טובות, אזוי ווי דער רבי האט געזאגט: "ווען קעניגן וואלטן געוואוסט וואסערע דרך ארץ איך לערן אויס פאר מיינע תלמידים, וואלטן זיי געשיקט זייערע קינדער צו מיר איך זאל זיי אויסלערנען דרך ארץ".

חכמינו זכרונם לברכה זאגן (יומא פו.) אויפן פסוק (דברים ו, ה): "וְאָהַבְתָּ אֵת ה' אֱלֹהֶיךָ" - "שֶׁיְּהֵא שֵּׁם שָׁמַיִם מִתְאַהֵב עַל יָדְך", א מענטש דארף זען אז דורך אים זאלן מענטשן ליב האבן דעם אייבערשטן; ווען א מענטש לערנט די הייליגע תורה און ער איז משמש תלמידי חכמים, אויב פירט ער זיך אויף מיט דרך ארץ, וואס זאגן מענטשן? "אַשְׁרֵי אָבִיו, אַשְׁרֵי רַבּוֹ, שֶׁלִּמְּדוֹ תּוֹרָה", וואויל זענען זיינע עלטערן און וואויל איז פאר זיינע רבי'ס וואס האבן אים געלערנט תורה. ווידער פארקערט, ווען מען זעט א מענטש וואס לערנט נישט, זאגט מען: "אוֹי לָהֶם לַבְּרִיוֹת שֶׁלא לָּמְדוּ תּוֹרָה", וויי איז פאר די מענטשן וואס לערנען נישט קיין תורה; קוק ווי שיין דער מענטש וואס לערנט תורה פירט זיך אויף, אויף אים איז געזאגט געווארן דער פסוק (ישעיהו מט, ג): "וַיֹּאמֶר לִי עַבְדִּי אָתָּה, יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר בְּךָ אֶתְפָּאָר", דער אייבערשטער זאגט: "איך בארים זיך מיט דיר". אבער דער וואס פירט זיך נישט אויף מיט דרך ארץ, וואס זאגן מענטשן? "אוֹי לּוֹ לִפְלוֹנִי שֶׁלָּמַד תּוֹרָה, אוֹי לּוֹ לְאָבִיו וּלְרַבּוֹ שֶׁלִּמְּדוֹ תּוֹרָה", וויי פאר אים און וויי פאר זיינע עלטערן און רבי'ס וואס האבן אים געלערנט וכו'; עיין שם.

ווען דיינע חברים וועלן זען ווי דו שטעלסט זיך צו צום סדר הישיבה וועלן זיי דיר נישט טשעפען, פארקערט מען וועט דיר מכבד זיין און שעצן, דו וועסט טרעפן חן ושכל טוב בעיני אלקים ואדם. די אלע בחורים וואס זאגן אז מען טשעפעט זיי אין ישיבה וכו', זייער אסאך מאל זענען זיי זיך אליינס ווערד דאס געלט, זיי רייצן זיך מיט בחורים און זאגן מוסר פאר חברים, וואס דאס מאכט אז אלע זאלן זיך נעמען אויף אים.

אז א בחור דינט דעם אייבערשטן, ער לערנט און דאווענט, ער איז נישט פארנומען מיט א צווייטנס רוחניות - וועט אים קיינער נישט טשעפען. אין ברסלב האט מען זייער אכטונג געגעבן אויף א צווייטנס גשמיות און אויף די אייגענע רוחניות.

זוך דיר נישט צו זיין דער משגיח אויף די בחורים און לויף נישט פארציילן יעדע מאל ווען די בחורים זענען אביסל לעבעדיג וכו'; גיי דיר דיין וועג וועט דיר קיינער נישט שטערן.

די בחור'ישע יארן זענען פון איין זייט זייער שווער, ווייל מען ווארט אויף א שידוך און דער יצר הרע ברענט און פלאקערט וכו', אבער פון די אנדערע זייט, אויב א בחור ניצט אויס זיינע יונגע יארן קען ער זוכה זיין צו זייער שיינע זאכן. אלס בחור האט מען נאך נישט דעם עול הפרנסה, קינדער וכו', מען קען זיצן און לערנען און ענדיגן כל התורה כולה.

דער רבי האט אונז געגעבן א "סדר דרך הלימוד" (שיחות הר"ן, סימן עו) וואס איז א דבר השוה לכל נפש, יעדער איינער קען זוכה זיין צו לערנען און מסיים זיין די גאנצע תורה דורך דעם סדר. בפרט א בחור, אויב האט ער שכל און ניצט אויס זיינע טעג און יארן, קען ער אין א קורצע צייט אנקומען גאר אסאך.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.