בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת כי תצא, ו' אלול, שנת תשע"ז לפרט קטן

לכבוד מאיר א. נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

איך פריי מיר זייער צו הערן אז דו קומסט דאס יאר קיין אומאן אויף ראש השנה צום הייליגן רבי'ן; דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן תג): "הָרֹאשׁ הַשָּׁנָה שֶׁלִּי עוֹלֶה עַל הַכֹּל", מיין גאנצע זאך איז ראש השנה, קיינער טאר נישט פעלן; ווען מען איז זוכה צו הערן דעם קול פון רבי'ן, די עצות פון הייליגן רבי'ן, איז מען זוכה אז מען הייבט אן לעבן מיטן אייבערשטן, מען ווייסט אז דער אייבערשטער איז דא - מיט מיר, ביי מיר און נעבן מיר, מען לעבט מיט אמונה, מען חנפ'עט מער נישט קיין שום מענטש, נאר וואס מען דארף בעט מען פונעם אייבערשטן.

אין שיחות הר"ן (סימן קנו) ברענגט ר' נתן: "כְּשֶׁהָיָה בְּאוּמַאן, שָׁמַע בְּבֵיתוֹ קוֹל שֶׁל הַצּוֹעֲקִים עַל הַבֵּית עָלְמִין, עַל קִבְרֵי אֲבוֹתָם, שֶׁדַּרְכָּם לִצְעֹק וּלְהִתְפַּלֵּל שָׁם בְּקוֹל מַר כַּנָּהוּג, וּפַעַם אַחַת שָׁמַע אִשָּׁה אַחַת שֶׁהָיְתָה צוֹעֶקֶת שָׁם עַל קֶבֶר אָבִיהָ, אָבִי, אָבִי, בְּקוֹל מַר מְאֹד, וּבִתּוֹ תִּחְיֶה הָיְתָה עוֹמֶדֶת אֶצְלוֹ אָז, עָנָה וְאָמַר לָהּ, הָאִשָּׁה הַזּאֹת צוֹעֶקֶת בְּכַוָּנָה הֵיטֵב אָבִי אָבִי, אֲבָל אָבִיהָ אֵינוֹ בְּכָאן כְּלָל", ווען דער רבי איז געווען אין אומאן האט ער געהערט ווי מען שרייט אויפן בית החיים ביי די קברים פון די עלטערן וכו', איינמאל האט דער רבי געהערט ווי א פרוי שרייט ביי דער קבר פון איר טאטע, זי האט געשריגן טאטע! טאטע! מיט א וויינעדיגע קול, האט דער רבי געזאגט פאר זיין טאכטער: "דו הערסט ווי די פרוי וויינט אזוי שטארק, אבער קיינער הערט איר נישט אויס, ווייל איר טאטע איז בכלל נישט דא", וְאָמַר אָז: אֲבָל אֵצֶל הַצַּדִּיק אֵין צְרִיכִים לַחֲשׁשׁ עַל זֶה שֶׁמָּא אֵינוֹ שָׁם, כִּי מִיתַת הַצַּדִּיק הוּא רַק כְּמוֹ מִי שֶׁיּוֹצֵא מֵחֶדֶר לְחֶדֶר אַחֵר, וְהִמְשִׁיל אָז לְבִתּוֹ עַל עַצְמוֹ, כְּמוֹ שֶׁאֲנִי עַתָּה בְּחֶדֶר זֶה, וְאַחַר כָּךְ אֲנִי יוֹצֵא מֵחֶדֶר זֶה וְנִכְנָס לַחֶדֶר הַשֵּׁנִי, וְסוֹגֵר הַדֶּלֶת אַחֲרַי, אִם אַתָּה תָּבוֹא אֵצֶל הַדֶּלֶת, וְתִצְעַק אָבִי אָבִי וְכוּ', לא אֶשְׁמַע דְּבָרֶיךָ?! אבער ווען מען קומט צו א קבר פון א צדק איז נישט אזוי, און דער צדיק איז יא דארט און הערט זיך צו, ווייל ווען א צדיק גייט אוועק פון דער וועלט איז אזוי ווי איינער גייט ארויס פון איין שטוב צום צווייטן שטוב, און דער רבי האט געזאגט פאר זיין טאכטער: "פונקט אזוי ווי ווען איך גיי אריין אין א צווייטע שטוב, און דו וועסט שרייען טאטע, וועל איך דיר זיכער הערן, אזוי וועט זיין ווען איך וועל אוועק גיין פון דער וועלט, אז דו וועסט קומען צו מיין קבר, און דו וועסט שרייען טאטע, וועל איך דיך הערן און איך וועל דיר העלפן".

ר' נתן שרייבט ווייטער: "כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה נִשְׁמַע מִפִּיו הַקָּדוֹשׁ כַּמָּה פְּעָמִים, שֶׁרָמַז לְכָל אֶחָד וְאֶחָד כַּמָּה גְּדוֹלָה הַמַּעֲלָה שֶׁל מִי שֶׁיִּזְכֶּה לָבוֹא עַל קִבְרוֹ הַקָּדוֹשׁ וְהַנּוֹרָא, כִּי בְּוַדַּאי יִשְׁמַע דְּבָרָיו, וְיַעֲזֹר וְיוֹשִׁיעַ לוֹ בְּכָל מַה דְּאֶפְשָׁר", אז דער רבי האט זייער אסאך מאל געשמועסט מיט אונז, און אונז מרמז געווען אז ווען מען וועט קומען צו זיין ציון וועט ער הערן ווי מיר בעטן וכו', און ער וועט אונז העלפן מיט אלעס; דער רבי הערט אויך אן א קול, דער עיקר עס זאל זיין מיט אן אמת.

דערפאר, וואויל איז דיר אז דו ביסט זוכה צו קומען קיין אומאן אויף ראש השנה, דער אייבערשטער זאל דיר העלפן אז דו זאלסט אויס פועל'ן פאר דיר א שידוך, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן פט) אז דער צדיק איז דער שדכן; אויך האט דער רבי פארציילט (חיי מוהר"ן, סימן פד) אז ער האט זיך גע'חלומ'ט ווי ער פרעגט אויבן אין הימל וואס ער זאל טון פאר פרנסה, האט מען אים געענטפערט: "דיין פרנסה איז, אז דו וועסט זיין א שדכן"; דערפאר, ווען מען קומט קיין אומאן דארף מען זען אויס צו ניצן די צייט צו מתפלל זיין ביים ציון, פאר זיך, פאר די משפחה און פאר גאנץ כלל ישראל.

דער אייבערשטער זאל העלפן אז דו זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.

א כתיבה וחתימה טובה און א גוט געבענטשט יאר.