בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת ויגש, ב' טבת, זאת חנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

ווען איינער גייט אוועק פון די דרך התורה איז נישט קיין צייט צו זאגן מוסר, מוסר דארף מען זאגן ווען דער מענטש וועט אננעמען וואס מען זאגט. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (עיין יבמות סה:): "כְּשֵׁם שֶׁמִּצְוָה לּוֹמַר דָּבָר הַנִּשְׁמַע", אזוי ווי עס איז דא א מצוה פון זאגן מוסר, "כַּךְ מִצְוָה שֶׁלֹא לּוֹמַר דָּבָר שֶׁאֵינוֹ נִשְׁמַע", אזוי אויך איז דא די מצוה פון נישט זאגן ווען מען ווייסט אז מען וועט נישט בעסער מאכן, מען וועט נאר ערגער מאכן.

שמועס מיט זיי פון משפחה, דערצייל זיי פון דיינע קינדער, ווי זיס זיי זענען, און ווי זיי מאכן דיך פרייליך. לאדן זיי איין צו דיר אויף א שבת אדער יום טוב, זיי וועלן זען ווי שיין דו פירסט א שבת סעודה, אן קיין געשרייען, אן קיין נערווען; מיט דער צייט וועט דאס מאכן א גרויסע רושם און זיי וועלן צוביסליך צוריק קומען.

נאר תפילה איז די עצה, דאווענען בתמימות ופשיטות זיי זאלן תשובה טון. מוהרא"ש זכותו יגן עלינו דערציילט, דער הייליגער צדיק רבי נפתלי זכרונו לברכה, א תלמיד פון רבי'ן, (דער רבי האט אים גענומען אלס אן עדות פאר די הבטחה וועגן די תיקון הכללי), האט געהאט א זון וואס איז נעבעך ארויס לתרבות רעה רחמנא לצלן, ער האט דאס נישט געקענט אויסהאלטן, פלעגט רבי נפתלי גיין יעדן טאג צום ציון און מתפלל געווען אז דער זון זאל שטארבן, תפילה העלפט און ער איז טאקע געשטארבן. ווען רבי נתן זכרונו לברכה האט דאס געהערט האט ער געזאגט פאר זיין חבר רבי נפתלי: "נפתלי, איך פארשטיי דיך נישט, אז דו האסט אזא כח פון דאווענען, פארוואס האסטו געבעטן ער זאל שטארבן? וואלסט געדארפט בעטן ער זאל תשובה טון, וואלט ער זיך צוריקגעקערט צום אייבערשטן!" זאל ער אזוי טון, בעטן דעם אייבערשטן פאר אלע זיינע קינדער, זיי זאלן אלע גיין בדרך התורה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א פרייליכן חנוכה.