תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
וואס טו איך אז מיין גרויסע מיידל, פינף יאר אלט, האלט אין איין אוועקנעמען די צומיס פון אירע יונגערע געשוויסטער?
דאס מאכט מיר אסאך מאל זייער אויפגערעגט אויף איר, איך שריי איר און איך סטראשע איר מיט שטראפן, ווייל איך האב איר שוין אזויפיל מאל מסביר געווען און גערעדט שיין צו איר אז זי זאל נישט נעמען די צומיס אין מויל, ווייל זי איז שוין גרויס און עס פאסט נישט פאר איר, און מיט דעם אלעס געשעט עס נאכאמאל און נאכאמאל כסדר, און נאכדערצו גייט עס אויפ'ן חשבון פון די קליינע קינדער וואס וויינען אז מען האט צוגענומען זייערע צומיס.
מיין שאלה איז צי איך זאל רעאגירן אויף א שטארקע וועג און שטיין אויף דעם אז עס זאל נישט פאסירן, אדער קען איך עס איגנארירן ווי לאנג עס גייט נישט אויפ'ן חשבון פון די קלענערע געשוויסטער?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
יום ד' פרשת כי תצא, י' אלול, שנת תשפ"ה לפרט קטן
... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
טוסט נישט גוט אז דו ווערסט בכעס און דו דערשרעקסט איר, נישט אזוי האט אונז מוהרא"ש געלערנט; מוהרא"ש האט אונז געלערנט אז חינוך איז פארשטיין דאס קינד, דיין טאכטער פון פינף יאר וויל אויפמערקזאמקייט, זי זעט ווי מען געבט די גאנצע ליבשאפט פאר די בובאלעך, דאס מאכט איר זי זאל נעמען די צומי וכו'.
ווער נישט בכעס און סטראשע נישט וכו', ווען דו זעסט דיין טאכטער נעמט אוועק די צומי פון די בעבי זאלסטו איר געבן ווארעמקייט און איר אויסלויבן און אויסרימען אז זי איז אזוי וואויל און אזוי גוט, וועסטו זען ווי זי וועט פון זיך אליין צוריק געבן די צומי און זי וועט העלפן מיט די קינדער.
שרייען און סטראשען דאס איז נישט די אידישע וועג, דאס איז נערווען און פארלוירנקייט; ווארעמקייט און ליבשאפט - דאס איז חינוך.
איך דארף מקצר זיין, די בחורים ווארטן, איך דארף זיי געבן א שיעור.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.