תוכן השאלה
איך האב נישט די ווערטער ארויסצוברענגען די דאנק געפילן וואס ס'איז דא פאר'ן ראש ישיבה. נאכ'ן שיעור גיי איך צו זאגן ש'כח אזוי ווי יעדער, אבער איך פיל אז דאס איז זייער זייער ווייט פון גענוג, מיין שאלה איז ווי אזוי קען מען ארויסווייזן די הכרת הטוב, דער ראש ישיבה געבט אונז לעבן, ער געבט פאר אונז שלום בית, ער איז זיך מבזה פאר מיר, ער טוט אלעס פאר זיינע תלמידים, ווי אזוי קען איך ארויסווייזן הכרת הטוב?
היות איך האב עס נישט וועמען צו פרעגן, פרעג איך עס פונעם ראש ישיבה. און איך בעט דעם ראש ישיבה אנטשולדיגונג פאר'ן פרעגן אזא שאלה.
א גרויסן יישר כח
יואל
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת ראה, כ"א מנחם-אב, שנת תשע"ז לפרט קטן
לכבוד האברך יואל נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
מוהרא"ש זכרונו לברכה פלעגט זייער אסאך רעדן פון הכרת הטוב; אז א מענטש זאל שטענדיג האבן הכרת הטוב פאר איינעם וואס האט דיר געטון א טובה, בפרט פאר א רבי וואס האט אלעס אוועק געלייגט אין דער זייט, אבי אז נאך א איד זאל האבן א גוט לעבן, און נאך א איד זאל וויסן אז ער קען אויך לערנען די הייליגע תורה.
שלמה המלך זאגט (משלי יז, יג): "מֵשִׁיב רָעָה תַּחַת טוֹבָה, לֹא תָמוּשׁ רָעָה מִבֵּיתוֹ", ווער עס באצאלט צוריק שלעכטס פאר איינעם וואס האט אים געטון גוטס, זאל זיך נישט אפטון דאס שלעכטס פון אים; ווייל עס איז נישט דא קיין ערגערע מידה פון זיין א כפוי טובה, און א מענטש וואס איז א כפוי טובה, ווייזט עס, אז דער מענטש האט אין זיך אלע שלעכטע מידות; דערפאר דארף מען זייער אכטונג געבן קיינמאל נישט צו רעדן שלעכטס אויף א מענטש וואס האט דיר א טובה געטון, אויף קיינעם טאר מען נישט רעדן שלעכטס, אבער אז מען רעדט שלעכטס אויף איינעם וואס האט דיר געהאלפן, בפרט א רבי וואס האט זיך אינגאנצן אוועק געגעבן זיין לעבן, זיין משפחה, זיינע קינדער און זיין נאמען וכו' וכו', אלעס - נאר אז דו זאלסט האבן א גוט לעבן; דו זאלסט וויסן ווי אזוי מען לעבט אין שטוב מיט א ווייב און קינדער; ער האט פארלוירן זיין נאמען אלעס נאר פאר דיר – אויף אזא איינעם טאר מען נישט רעדן קיין שלעכטס.
ווען איינער בעט מיר אז איך זאל אים דערציילן מופתים פון מוהרא"ש זכרונו לברכה וכו'; דערצייל איך וואס עס איז ביי מיר דער גרעסטער מופת, און דאס גרעסטע צדקות, אז א מענטש זאל שטיין און רעדן מיט מענטשן איבער פופציג יאר, בשעת די אלע מענטשן וואס ער האט געהאלפן - רובם ככולם, זענען געווארן זיינע גרעסטע מתנגדים; אלע גרויסע מנהיגים - סיי אין ברסלב און סיי אין דער וועלט, אלע האבן גענומען חיזוק פון דעם צדיק, און גערעדט האבן זיי אלע אויף אים מיט די ערגסטע לשונות, און פלא על גבי פלא, וַיִּפְנוּ מִשָּׁם הָאֲנָשִׁים - וַיֵּלְכוּ סְדֹמָה, וְמוהרא"ש עוֹדֶנּוּ עֹמֵד לִפְנֵי ה'...
דאס איז די מעלה פון א צדיק, אז וויפיל מען רעדט אויף אים, און וויפיל מען שפייט אויף אים, איז ער ביי זיך אזוי בטל, אז ער גייט ווייטער אן מיט זיין הייליגע ארבעט צו פארשפרייטן דעם אייבערשטן אויף דער וועלט.
דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב' סימן עב) אז א מענטש דארף זיך צוגעוואוינען זיין אזוי ווי דער ערד; דער ערד ווערט נישט ברוגז אויף מענטשן ווען מען טרעט אויף אים, מען שפייט אויף אים, און מען ווארפט מיסט אויף אים וכו' וכו', דער ערד געבט ווייטער ארויס אלע גוטע פרוכט און אלע מענטשליכע באדערפענישן, אזוי אויך דארף א מענטש זיין א גוטער און א געבער, אפילו מען שפייט אויף אים, און אפילו מען רעדט אויף אים, זאל ער ווייטער זיין גוט צו יעדן איינעם.
דער אייבערשטער זאל העלפן אז דו זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.