תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך זע ביי משפחות אז ס'איז איינגעפירט אז די עלטערן רופן זיך נישט איינער דעם צווייטן ביים נאמען, מען זאגט נאר 'טאטי' און 'מאמי'; איז דאס א וויכטיגע זאך? ווייל מיר שפירן אז עס ברענגט מער א נאנטשאפט צווישן אונז ווען מיר רופן זיך יא ביים נאמען.
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת תצוה, שובבי"ם, י"ג אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
שלום בית איז די העכסטע זאך, אין א שטוב וואו עס איז דא שלום בית - רוט די שכינה, און עס איז דא אלע ברכות, און חס ושלום אויב מען קריגט זיך - טרייבט מען ארויס די שכינה און מען פארלירט אלעס.
זייט אייך מכבד איינער דעם צווייטן, רעדט שיין איינער צום צווייטן, און בעיקר האט נישט מורא זיך צו אנטשולדיגן און איבערבעטן, אפילו יענער איז נישט גערעכט און איך בין גערעכט. מיין מאמע זאל געזונט זיין זאגט מיר שטענדיג: "דער וואס אנטשולדיגט זיך ווען ער איז נישט גערעכט - דער איז אן אמת'ער מענטש, דער וואס בעט איבער ווען עס איז א ספק אויב ער איז גערעכט - דער איז א קלוגער און דער וואס בעט איבער ווען ער איז גערעכט - דער האט שלום בית".
בדרך כלל ווען עס זענען דא קליינע קינדער רופט מען זיך נישט ביי די נעמען, אזוי איז גרינגער פאר די קינדער צו רופן די טאטע 'טאטע', און די מאמע 'מאמע' און נישט ביי די נעמען, אזוי ווי די הלכה איז, אז קינדער טארן נישט רופן די עלטערן ביים נאמען (שלחן ערוך יורה דעה סימן רמ, סעיף ב).
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.