שאלה אין קורצן ענין
#1 - פארוואס דרוקט מען נאר די נייע ספרים און קונטרסים?
ספרי ברסלב, הפצה, הדפסה

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך גיי אסאך מאל הפצה נאך די ארבעט, מענטשן פרעגן מיר אסאך מאל אויב איך האב דעם רבינ'ס ספרים, ווי למשל ליקוטי מוהר"ן אדער ליקוטי הלכות, אבער געווענליך האב איך נאר די קונטרסים. האב איך טאקע געוואלט פארשטיין פארוואס די קרן הדפסה היכל הקודש דרוקט נישט דעם רבינ'ס ספרים, נאר בעיקר די נייע ספרים און קונטרסים.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת וירא, י"ב חשון, שנת תש"פ לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואויל איז דיר אז דו גייסט הפצה, דו פארשפרייסט די הייליגע ספרים און קונטרסים פאר אידישע נשמות, קונטרסים וואס מוהרא"ש האט געשריבן אויף אזא גרינגע שפראך וואס יעדער קען דאס פארשטיין אין יעדע מצב ווי ער זאל זיך נאר געפונען. מוהרא"ש האט גענומען דעם רבינ'ס ספרים און רבי נתן'ס ספרים און מיט א העכערע כח, א כח פון הימל דאס אראפגעברענגט אזוי נידריג אז פשוט'ע מענטשן ווי מיר זענען, זאלן אויך האבן א געפיל אין דעם; מיר זאלן אויך וועלן טון די עצות און לעבן א לעבן מיט'ן אייבערשטן.


אין אנהייב האט מוהרא"ש געדרוקט דעם רבינ'ס ספרים און דאס פארשפרייט אויף די גאנצע וועלט, צוביסלעך האבן נאך מענטשן אנגעהויבן דרוקן דעם רבינ'ס ספרים און היינט קען מען שוין באקומען דעם רבינ'ס ספרים וואו מען גייט און וואו מען שטייט. מוהרא"ש האט געזאגט אז היינט דארפן מיר שוין נישט דרוקן דעם רבינ'ס ספרים ווייל אנדערע דרוקן דאס שוין און מען קען דאס באקומען איבעראל; מיר דארפן בעיקר דרוקן די ספרים און קונטרסים וואס זענען מחי' אלעמען.


שטארק זיך ווייטער מיט הפצה; ביים אייבערשטן איז זייער חשוב א מענטש וואס ברענגט צוריק פארבלאנזשעטע נשמות צום אייבערשטן, אזוי ווי עס שטייט אין זוהר הקדוש (תרומה קכ"ח:): "תָּא חֲזֵי, כָּל מַאן דְּאָחִיד בְּיָדָא דְּחַיָּיבָא וְאִשְׁתָּדַּל בֵּיהּ, לְמִשְׁבַק אָרְחָא בִּישָׁא", קום און זע, זאגט דער הייליגער זוהר: א מענטש וואס ברענגט צוריק זינדיגע מענטשן צום אייבערשטן, "אִיהוּ אִסְתַּלָּק בִּתְלַת סִלּוּקִין, מַה דְּלָא אִסְתַּלָּק הָכִי בַּר נָשׁ אַחֲרָא. גָּרִים לְאַכְפְּיָיא סִטְרָא אַחֲרָא. וְגָרִים דְּאִסְתָּלַּק קוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא בִּיקָרֵיהּ. וְגָרִים לְקַיְּימָא כָּל עָלְמָא בְּקִיּוּמֵיהּ לְעֵילָּא וְתַתָּא", דער מענטש איז זוכה ארויף צו גיין אויף א פלאץ וואס קיין שום מענטש איז נישט זוכה; ער נעמט אוועק טומאה פון די וועלט און ער מאכט אז דעם אייבערשטנ'ס נאמען זאל ווערן געהייליגט אויף די וועלט. דער מענטש איז גורם אז אלע וועלטן שטייען אויף זיין זכות. "וְזָכֵי לְמֵחַמֵי בְּנִין לִבְנוֹי", ער איז זוכה צו זען קינדער און אייניקלעך, "וְזָכֵי בְּהַאי עָלְמָא, וְזָכֵי לְעָלְמָא דְּאָתֵי", און ער איז זוכה צו אלע גוטע זאכן אויף די וועלט און אויף יענע וועלט, "כָּל מָארֵי דִּינִין, לָא יַכְלִין לְמֵידָן לֵיהּ, בְּהַאי עָלְמָא וּבְעָלְמָא דְּאָתֵי", קיינער קען אים נישט שלעכטס טון, נישט אויף די וועלט און נישט אויף יענע וועלט, "עָאל בִּתְרֵיסַר תַּרְעֵי, וְלֵית מַאן דְּיִמְחֵי בִּידֵיהּ", ער גייט אריין אין דרייצן טויערן פון שערי רחמים און קיינער קען אים נישט צוריק האלטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.