שאלה אין קורצן ענין
#1 - פארוואס נאר שרייען, פארוואס נישט רעדן שיין?
שלום בית, מדות טובות, רעדן

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח אויף די חיזוק און עצות.


מיין מאן ווייסט נישט בכלל אז מען קען רעדן צו מיר, ער קען נאר שרייען אויף מיר, און דער חידוש איז אז אין די זעלבע צייט וואס ער שרייט אויף מיר, און פונקט דעמאלט טרעפט ער זיינ'ס א גוטער חבר, רעדט ער צו יענעם זייער שיין, כאילו ס'איז גארנישט געווען פאר א סעקונדע צוריק, איך ווער זייער שטארק באליידיגט דערפון.


אויך ווייסט ער קיינמאל פון אזא זאך פון איבערבעטן, ער ווייסט נאר אז איך דארף שווייגן און נישט רעדן. איך ווייס נישט וואס צו טון, איך שפיר אז מיינע כוחות לאזן זיך אויס מער און מער פון טאג צו טאג.


מיר זענען שוין געווען איבעראל, ביי די גרעסטע יועצים, קיינעם האט ער אבער נישט געהאלטן ביים פאלגן. איך האב טאקע אויך געהאט וואס צו פאררעכטן, און איך האב טאקע שטארק געארבעט אויף מיר זיך צו טוישן, ברוך ה' איך האב אים ליב אזוי ווי ער איז, אבער די זאך פון שרייען אויף מיר בין איך נישט מסוגל צו פארנעמען, איך דארף האבן איינעם וואס זאל רעדן צו אים שטרענג, איך קען עס מער נישט אויסהאלטן.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת צו, י"ג אדר ב', תענית אסתר, שנת תשפ"ב לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


דיין ווייב תחי' האט געשריבן אז זי האלט נישט אויס ווי אזוי דו רעדסט צו איר, דו רעדסט צו איר נישט שיין; זי הערט ווי דו רעדסט מיט חברים אזוי בא'טעמ'ט, אזוי זיס און צו איר רעדסטו נישט שיין.


דו ווייסט דאך, דער רבי האט אונז זייער געווארנט מיר זאלן מכבד זיין די ווייב (שיחות הר"ן, סימן רסד): "כִּי אָמַר, הֲלֹא הַנָּשִׁים הֵם סוֹבְלִים צַעַר וְיִסּוּרִים גְּדוֹלִים מְאֹד מְאֹד מִיַּלְדֵיהֶם, צַעַר הָעִבּוּר וְהַלֵּדָה וְהַגִּדּוּל, כַּאֲשֶׁר יָדוּעַ לַכֹּל עֹצֶם מַכְאוֹבָם וְצַעֲרָם וְיִסּוּרֵיהֶם", דער רבי האט געזאגט, מען דארף זייער אכטונג געבן אויף די ווייב, ווייל זיי גייען אריבער זייער אסאך ווייטאג פון צער גידול בנים, צער לידה וכו', און רבי נתן שרייבט (שם, סימן רסג): "סִפֵּר לִי אֶחָד שֶׁהָיָה מֵשִׂיחַ עִמּוֹ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה מֵעִנְיַן בְּנֵי הַנְּעוּרִים, שֶׁשָּׁכִיחַ מְאֹד שֶׁנַּעֲשֶׂה קִלְקוּל בֵּינֵיהֶם וּבֵין נְשׁוֹתֵיהֶם, וְנִפְרָדִים זֶה מִזֶּה אֵיזֶה זְמַן, וְלִפְעָמִים נַעֲשֶׂה מִזֶּה פֵּרוּד לְגַמְרֵי חַס וְשָׁלוֹם", איינער האט מיר פארציילט אז ער האט געהאט א שמועס מיט'ן רבי'ן איבער דעם וואס מען זעט אינגעלייט צעטיילן זיך פאר א שטיק צייט און אסאך מאל ווערט נאכדעם א גט חס ושלום, "אָמַר, שֶׁזֶּה מַעֲשֶׂה בַּעַל דָּבָר, שֶׁמַּנִּיחַ אֶת עַצְמוֹ עַל זֶה מְאֹד, לְקַלְקֵל הַשָּׁלוֹם שֶׁל בְּנֵי הַנְּעוּרִים, כְּדֵי שֶׁיִּתָּפְסוּ בִּמְצוּדָתוֹ חַס וְשָׁלוֹם עַל יְדֵי זֶה", דער רבי האט געזאגט אז דאס איז מעשה בעל דבר. דער יצר הרע מאכט מען זאל זיך צעטיילן, ווייל אז מען איז אן א ווייב כאפט ער אריין דעם מענטש ביי אים אין זאק אריין, "כִּי הוּא אוֹרֵב עַל זֶה מְאֹד - לְתָפְסָם בִּנְעוּרֵיהֶם עַל יְדֵי קִלְקוּל הַשְּׁלוֹם בַּיִת חַס וְשָׁלוֹם, שֶׁגּוֹרֵם בְּעַרְמוּמִיּוּתוֹ לְקַלְקֵל הַשָּׁלוֹם שֶׁבֵּינֵיהֶם", ווייל דער יצר הרע לאקערט אויף יונגע פארפעלקער זיי צו צעטיילן און אזוי כאפט ער זיי אריין אין שמוציגע עבירות.


בעט איך דיר זייער, רעד שיין צו דיין ווייב, געב אכטונג אויף איר כבוד, רעד צו איר אזוי ווי מען רעדט צו א חשוב'ן מענטש. עס איז א גרויסע סכנה אויב מען טשעפעט די ווייב און זי וויינט, מען פארלירט אלעס, מען ווערט ארעם, מען ליידט נאכדעם אסאך אין לעבן. די הייליגע חכמים זאגן (בבא מציעא נט.): "לְעוֹלָם יְהֵא אָדָם זָהִיר בְּאוֹנָאַת אִשְׁתּוֹ", א מענטש זאל זייער אכטונג געבן נישט צו טשעפען זיין ווייב, "שֶׁמִּתּוֹךְ שֶׁדִּמְעָתָהּ מְצוּיָה אוֹנָאָתָהּ קְרוֹבָה", ווייל זי וויינט זייער שנעל, און אויב זי וויינט באקומט מען נאכדעם א שטראף.


בעט איבער דיין ווייב; הויב אן לעבן ווי ערליכע אידן לעבן, רעד צו איר שיין און ווייך.