בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פקודי, כ"ד אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן
מיין ליבער הארציגער ... נרו יאיר
האסט מיר געפרעגט נאכן שיעור אויב דו קענסט און אויב דו זאלסט לערנען קבלה.
עס איז געווען אינטערעסאנט, ווייל ביים שיעור ליל שישי וואס איז געווען אינאיינעם מיט א סעודה פאר די הילולא פון הייליגן רבי אלימלך זכותו יגן עלינו האבן מיר פארגעלערנט א שטיקל פון די הנהגות האדם פון הייליגן רבי אלימלך זכותו יגן עלינו, וואס ער זאגט ווי מען זאל זיך אכטונג געבן פון לערנען קבלה, אז דאס איז א לימוד וואס האט אין זיך צוויי כוחות; אדער ברענגט די לימוד אז דער מענטש זאל ווערן א גרויסער צדיק, אדער קען די לימוד אראפשלעפן דעם מענטש אין די טומאה רחמנא לצלן, אזוי ווי עס האט פאסירט מיט שבתי צבי ימח שמו, וואס האט עוסק געווען אין לערנען קבלה בטומאה רחמנא לצלן, דאס האט אים אינגאנצן פארפירט השם ישמרינו.
מיין ליבער טייערער חבר, מיין הארציגער ברודער, בלייב מיט דיין תמימות פון זאגן אסאך משניות און גמרא, דאס רייניגט דעם מענטש פון אלע טומאות און אלע זוהמות, ווער רעדט נאך אז דו קענסט זיך נעמען צו לערנען יעדן טאג אכצן פרקים משניות, בגירסא, נאר זאגן די ווערטער - דאס וועט דיך אויסרייניגן פון אלע שמוץ, דו וועסט ווערן אן ערליכער איד, און אויך אז דו קענסט לערנען אסאך בלעטער גמרא, ש"ס כסדרן, און זיך אויסוויינען אויף די גמרא צו די הייליגע תנאים און אמוראים, זיי זאלן דיר העלפן דו זאלסט קענען זוכה זיין צו לעבן מיטן אייבערשטן און נאר טון זיין ווילן.
צו לערנען קבלה דארף מען זען וואס דער הייליגער רבי אלימלך זכותו יגן עלינו זאגט (הנהגות האדם, סימן ה): "צריך האדם לזכך ולכבס עצמו מכל חטא ולזכך נשמתו", מען דארף זיך ערשט רייניגן די נשמה פון אלע עבירות וואס מען האט געטון, מען דארף זיך גוט אפוואשן פון די שלעכטס, "ויבין האדם אם זיכך נשמתו", און ווי אזוי קען מען וויסן אויב מען איז שוין ריין און מען קען שוין לערנען קבלה? "כאשר אין יצה"ר מסיתו לשטות והבלים כאשר בתחילה", ווען מען זעט אז דער יצר הרע ציט שוין נישט דעם מענטש צו נארישקייטן אזוי ווי אמאל, "ואז יוכל ללמוד בכל פעם הכתבים", דעמאלט קען מען לערנען כתבי האריז"ל, "והשם יתברך יזכהו", און דער אייבערשטער וועט העלפן, "אם יזכך מחשבתו בקדושה באמת ובתמים", אויב מען האט זיך טאקע גערייניגט, מען האט נאר ריינע מחשבות – "שיפתח לו שערי החכמה בכתבי האר"י זללה"ה", אז עס וועט זיך אים עפענען די מח און ער וועט אנהויבן פארשטיין די סודות פון קבלה, "אשר לא כן כל זמן שמלובש בתאוות גופניות בהבלי זמן", אבער אויב מען איז נישט אינגאנצן ריין, מען וויל נאך טון נארישקייטן, "שהלימוד קשה לו מאד ח"ו", דעמאלט אז מען לערנט קבלה קען דאס זייער שאטן דעם מענטש, מען קען פון דעם זייער פארקריכן.
איך האב דיך זייער ליב, איך וויל נאר דיין גוטס, בלייב מיט דיין תמימות, מיט דיין משניות, מיט דיין געפינטלטע גמרא וכו'.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.