בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת בא, י"ח שובבי"ם, ג' שבט, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ...
איך האב ערהאלטן די פראגע.
דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן קפח): "דַּע, שֶׁצָּרִיךְ לִנְסֹעַ לְהַצַּדִּיק לַחֲזֹר עַל אֲבֵדָתוֹ", וויסן זאלסטו, מען דארף פארן צום צדיק אויפצוזוכן און צוריק באקומען אלעס וואס מען האט פארלוירן, "כִּי קֹדֶם שֶׁיּוֹצֵא הָאָדָם לַאֲוִיר הָעוֹלָם", ווייל איידער מען ווערט געבוירן, "מְלַמְּדִין", לערנט מען מיט'ן מענטש, "וּמַרְאִין לוֹ כָּל מַה שֶּׁצָּרִיךְ לַעֲשׂוֹת וְלַעֲבֹד וּלְהַשִּׂיג בְּזֶה הָעוֹלָם", און מען ווייזט אים אלעס וואס ער האט צו טון דא אויף די וועלט, "וְכֵיוָן שֶׁיָּצָא לַאֲוִיר הָעוֹלָם מִיָּד נִשְׁכַּח מֵאִתּוֹ", און ווען מען ווערט געבוירן - קומט דער מלאך, ער געבט א פליק דעם קינד און מען פארגעסט אלעס. דעמאלט פארלירט מען אלעס, מען פארגעסט אלעס, און ווען מען ווערט עלטער הויבט זיך אן די עבודה פון זוכן און טרעפן אלעס וואס מען האט פארלוירן. אבער וויבאלד דער מענטש ווייסט דאך נישט וואס ער האט פארלוירן און וואס עס פעלט אים, דארף מען פארן צום צדיק, ער זאל ווייזן דעם מענטש וואס ער האט פארלוירן, און דער צדיק העלפט דעם מענטש טרעפן אלע זיינע אבידות, עיין שם.
מענטשן גייען און קומען, טוען און מאכן, מען ווייסט נישט 'פארוואס בין איך באשאפן געווארן? וואס איז מיין ציל אין לעבן?' אבער ווער עס ווערט מקורב צום הייליגן רבי'ן און הויבט אן פאלגן די עצות בתמימות ופשיטות, ער איז זיך מתבודד צום אייבערשטן, ער שמועסט מיט'ן אייבערשטן, מיט די צייט עפנט זיך אויף די אויגן, מען הויבט אן שפירן א טעם אין לעבן, מען פארשטייט שוין 'מה חובתי בעולם, וואס טו איך אויף די וועלט? מיין פליכט איז איך זאל אנערקענען און טרעפן דעם אייבערשטן אין יעדע זאך, און שטענדיג טראכטן פונעם אייבערשטן'. די מענער לערנען כל התורה כולה און די ווייבער העלפן די מענער זיי זאלן קענען לערנען, מען פילט זיך אן מיט הייליגקייט ביז מען באקומט צוריק אלעס וואס די נשמה האט געלערנט און פארשטאנען איידער זי איז אראפגעקומען אויף די וועלט.
דער רבי זאגט ווייטער: "אַךְ הַצַּדִּיק אֵינוֹ מֵשִׁיב לוֹ הָאֲבֵדָה עַד שֶׁיִּדְרְשֶׁנּוּ אִם אֵינוֹ רַמַּאי וְשַׁקְרָן", דער צדיק געבט נישט גלייך צוריק דעם מענטש אלעס, נאר נאכן אים אויספארשן אויב ער איז נישט קיין ליגנער, אזוי ווי די הלכה איז; מען גייט קודם אריבער שווערע נסיונות, און אויב מען דערהאלט זיך - איז מען זוכה צו שיינע זאכן.
דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן נישט אפלאזן דעם רבי'ן, מיר זאלן פאלגן דעם רבי'ן ביז מיר וועלן זוכה זיין משיג צו זיין אלעס וואס די נשמה האט משיג געווען איידער זי איז אראפ אויף די וועלט, דורך ריבוי התבודדות ותפילה.