בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת אחרי ב', אסרו חג, כ"ג ניסן, שנת תשע"ט לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.
איך האב ערהאלטן דיין נדבה פאר די ישיבה, יישר כח.
איך האב שוין לאנג נישט געהערט פון דיר; איך וואונדער זיך אויב דו לערנסט נאך פלייסיג. איך געדענק ווען דו ביסט מקורב געווארן צום רבי'ן ווען דו האסט זיך דערוויסט פונעם "סדר דרך הלימוד" (כמבואר בשיחות הר"ן, סימן עו), האסטו געברענגט ווי א ברענעדיגע פאקל; דו האסט געלערנט ממש גזמאות א טאג, צענדליגער בלעטער גמרא און צענדליגער פרקים משניות.
איך האף אז דו ביסט ווייטער ממשיך מיט א פרישקייט. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ספרי, לג): אויפן פסוק (דברים ו, ו): אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם – "לֹא יִהְיוּ בְּעֵינֶיךָ כִּיְשָׁנָה, אֶלָּא כַּחֲדָשָׁה שֶׁהַכֹּל רָצִין לִקְרָאתָהּ", מען דארף יעדן טאג לערנען מיט א פרישקייט, א נייע תורה! א נייע משניות!
וואס זאל איך דיר זאגן, אשרינו מה טוב חלקינו אז מיר זענען מקורב צו א לעבעדיגע רבי; א רבי וואס ברענגט אונז צו אייבערשטן און צו די תורה. מען רופט אונז אן "טויטע חסידים" און מען מאכט פון אונז א געשפעט, אבער באמת זענען מיר די "לעבעדיגע חסידים". מען קען זיצן ביי א רבי וואס זעט אויס ווי לעבעדיג אבער עס איז א בחינה פון טויט, מען באקומט גארנישט וד"ל.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.