בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת נצבים, כ"ה אלול, שנת תשע"ט לפרט קטן
מרת ... תחי'.
איך בעט אייך זייער איר זאלט אריין נעמען אין זיך די אמונה; חזר'ט זיך טאג טעגליך אז אלעס איז דער אייבערשטער, מיר זענען אין זיינע הענט אזוי ווי א שטיקל קלעי אין די הענט פון קינדער וואס שפילן זיך דערמיט, אזוי זענען מיר אין זיינע הענט.
ווי מער מען חזר'ט און מען זאגט די אמונה, ווערט מען רואיגער און פרייליכער; אלע פחדים פאלן אוועק.
ווען איר דארפט טון אסאך זאכן אין שטוב און עס ווערט אייך שווער אויפ'ן הארץ זאלט איר געדענקען "מעט גם כן טוב", אביסל איז אויך גוט. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ירושלמי שבת, כ:): "אִשָׁה פִּיקַחַת", א קלוגע פרוי, "מֵדִיחָה כּוֹס כַּאן", שווענקט אפ א גלעזל דא, "קְעָרָה כַּאן", א טעלער דארט, "תַּמְחוּי כַּאן", א טאפ דא, "וְנִמְצֵאת מְכַבֶּדֶת אֶת בֵּיתָהּ בְּשַׁבָּת", ביז די גאנצע שטוב ווערט ריין און זויבער לכבוד שבת.
אז מען גייט צוביסלעך, אביסל דא, אביסל יעצט, אביסל דארט און אביסל באלד, קומט מען אן צו אלעס און מען קען ענדיגן די ארבעט.
א כתיבה וחתימה טובה.