בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת יתרו, י"ג שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

דער הייליגער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן מו): "שֶׁהָיוּ כַּמָּה גְּדוֹלִים שֶׁכָּל אֶחָד עָשָׂה וְתִקֵּן מַה שֶּׁתִּקֵּן וְאַחַר כָּךְ נִפְסַק", עס זענען געווען אסאך צדיקים וואס ווען זיי האבן געלעבט האבן זיי געטון און מתקן געווען וואס זיי האבן מתקן געווען אבער נאכדעם האט זיך אלעס אפגעשטעלט, "אֲבָל אָנוּ צְרִיכִים לַעֲשׂוֹת דָּבָר שֶׁלּא יֻפְסַק לְעוֹלָם", אבער איך וויל מאכן אזא זאך וואס עס זאל זיך קיינמאל נישט אפשטעלן, "שֶׁאֵלּוּ אֲנָשִׁים יַעֲשׂוּ אֲנָשִׁים אֲחֵרִים", די תלמידים זאלן מאכן נאך תלמידים, "וְהֵם יַעֲשׂוּ עוֹד אֲנָשִׁים", און די זאלן מאכן נאך תלמידים, "וְכֵן לְעוֹלָם", און אזוי זאל עס בלייבן אויף אייביג; נאך האט דער רבי געזאגט (שם, סימן שו): "מיין פייערל וועט שוין טליען און ברענען ביז משיח וועט קומען".

דער רבי האט זייער געוואלט מיר זאלן אלע עוסק זיין אין פארשפרייטן זיינע עצות אין די וועלט, רעדן צו מענטשן פון אמונה. רבי נתן זכרונו לברכה שרייבט (שם, סימן תקמג), דער רבי פלעגט אונז מבזה זיין פארוואס מיר זענען נישט עוסק אין 'הפצה'; "וּפַעַם אַחַת בְּלֵיל מוֹצָאֵי שַׁבָּת עָמַדְנוּ לְפָנָיו עִם כַּמָּה אֲנָשִׁים מֵהַחֲשׁוּבִים שֶׁלּוֹ, וְהוֹכִיחַ אוֹתָנוּ מְאֹד כַּמָּה שָׁעוֹת עַל עִנְיָן זֶה", איינמאל מוצאי שבת האט דער רבי אונז געגעבן מוסר אפאר שעה היתכן מיר זענען נישט גענוג עוסק אין הפצה, "וּפַעַם אַחַת קָרָא אוֹתָנוּ 'עֵצִים יְבֵשִׁים' עַל שֶׁאֵין אָנוּ מוֹלִידִים נְפָשׁוֹת שֶׁיִּתְקָרְבוּ לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ עַל יָדֵינוּ", 'טרוקענע ביימער' האט אונז דער רבי אנגערופן; ווייל דער רבי האט געוואלט מיר זאלן עוסק זיין אין אנטרינקען ביימער - מקרב זיין אידישע קינדער צום אייבערשטן.

וואויל איז דעם וואס פארשפרייט דעם רבינ'ס עצות, די ספרים און קונטרסים וואס מוהרא"ש האט געשריבן, א סך הכל פון רבינ'ס ספרים, געשריבן אין א גרינגע שפראך, אויף לעובדה ולמעשה; דאס האט דאך דער רבי געוואלט, מיר זאלן מאכן תלמידים און די תלמידים זאלן ווייטער מאכן תלמידים, אזוי ביז מען וועט זוכה זיין צו די גאולה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.