תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך האב אסאך ארבעט, און איך ווייס נישט ווי אזוי עס צו האנדלען, איך פיל ווי עס טרעט מיך צו צו די נערווען. איך קען זיך נישט מסדר זיין און צוזאמנעמען, איך ווייס נישט וואס גייט פאר מיט מיר, יעדע זאך איז א גאנצע בארג, איך האב נישט קיין געדולד פאר גארנישט, און נאכדעם ליידן מיין טייערע ווייב און קינדער, איך דארף דער צדיק, דער דאקטער, זאל מיך אויסהיילן.
איך ווייס נישט וואס עס איז שוין ווייטער געשען מיט מיך, פון נעכטן ווען איך בין אויפגעשטאנען, איך בין פשוט צעפראסקעט און צעפלויגן, איך פיל ווי מיין מח פלאצט.
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
יום ד' פרשת ראה, כ"ו מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן
מיין טייערער ... נרו יאיר
דיין פראבלעם איז אז דו מאכסט נישט קיין התבודדות; וואלסטו געגאנגען אנהייב טאג א שפאציר (אדער אין א צימער, ווי אזוי עס ארבעט בעסער פאר דיר) - זיך אויסגעשמועסט מיטן אייבערשטן אלעס וואס ליגט אויף דיר צו טון, און אים דערציילט דיינע געפילן ווי דו שפירסט, ווי דו ווערסט צעקוועטשט - וואלט אלעס גרינגער געווארן; ווייל דאס רעדן צום אייבערשטן ברענגט ישוב הדעת, עס איז מסדר די מח.
דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן י), ווען א מענטש איז נישט פרייליך פארלירט ער די ישוב הדעת, דער מח ווערט איבערגעשטרענגט, דאס מאכט אים שפירן ווי מען ווערט צעקוועטשט פון זאכן וואס דארפן ווערן געטון, און אז מען איז זיך מתבודד, מען הייבט אן דעם טאג מיט תודה והודאה, מען דאנקט דעם אייבערשטן אז מיר זענען אידן און מיר זענען ביים צדיק, מיר האבן דעם הייליגן רבי'ן - ווערט מען פרייליך און אז מען איז פרייליך האט מען ישוב הדעת, די מח קען פארנעמען גאר אסאך. אזוי ווי דער רבי זאגט דארט ווייטער: "רַק עַל יְדֵי הַשִּׂמְחָה יוּכַל לְהַנְהִיג הַמֹּחַ כִּרְצוֹנוֹ, וְיוּכַל לְיַשֵּׁב דַּעְתּוֹ, כִּי שִׂמְחָה הוּא עוֹלָם הַחֵרוּת", נאר אויב דער מענטש איז פרייליך קען זיין מח פארנעמען, ווייל שמחה מאכט פריי, מען לעבט אין א פרייע וועלט.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.