תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
די שיעורים זענען מיר ממש מחי', און זענען מיר מקרב צום אייבערשטן, א גרויסן יישר כח.
איך האב ברוך ה' געענדיגט ששה סדרי משנה צום צווייטן מאל, איך האב יעצט אנגעהויבן לערנען יעדן טאג ח"י פרקים משניות, דער אייבערשטער זאל העלפן איך זאל דאס קענען אנהאלטן.
מיין דריי יעריגע טאכטער פירט זיך אז יעדעס מאל זי דארף עפעס, זי וויל מ'זאל איר עפעס געבן, הויבט זי אן וויינען און פארפירן אויף א געפערליכן פארנעם, זי לייגט זיך אראפ אויף דער ערד און וויינט ביז מ'דארף זיך אונטערגעבן פאר איר. זי טוט דאס אסאך מאל א טאג, און דאס שטערט מיר זייער שטארק.
איך וועל זיך פרייען צו באקומען אן עצה איר אויסצולערנען ווי אזוי צו בעטן אויף א נארמאלע וועג, און נישט וויינען ביז זי באקומט עס.
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת משפטים, כ"ו שבט, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
אזוי זענען קינדער, דאס איז זייער געזונטע נאטור; ווען זיי דארפן עפעס וויינען זיי, זיי ווארפן זיך אראפ אויף דער ערד, זיי וויינען און שרייען ביז די עלטערן געבן זיי וואס זיי בעטן; הלוואי זאלן מיר זיך אפלערנען פון קינדער ווי אזוי מען דארף זיך עקשנ'ען ביים אייבערשטן.
מוהרא"ש זאגט, מיר געפונען צען לשונות אויף תפילה (עיין דברים רבה ב, א), איינע פון די לשונות פון תפילה איז 'פגיעה'; זאגט מוהרא"ש, דאס קומט אונז לערנען אז מיר זאלן גיין צום אייבערשטן אים בעטן און בעטן, פגע'ן דעם אייבערשטן אזוי ווי א קינד מוטשעט און מוטשעט ביז מען געבט אים וואס ער בעט. מוהרא"ש האט אונז אזוי געלערנט, מיר זאלן זיך אראפלייגן אויף דער ערד אויסגעשטרעקט די הענט און פיס, אפילו פאר אפאר מינוט אין א פארמאכטע צימער, וויינען צום אייבערשטן ער זאל רחמנות האבן און ראטעווען פון עבירות, אזוי ווי א קינד ווארפט זיך אראפ און וויינט. מוהרא"ש פלעגט דאס טון טאג און נאכט, ליגן אויף דער ערד און וויינען צום אייבערשטן.
דער הייליגער רבי האט אזוי געטון (פעלת הצדיק, סימן תתקעה), מען איז דאס ערשט געוואויר געווארן סוף ימיו ווען דער רבי איז איינגעשטאנען ביי איינעם אין אומאן, דער רבי האט פארשלאסן דעם טיר אבער דער בעל הבית האט געהאט א שליסל, ער האט געוואלט זען וואס דער רבי טוט יעצט אין צימער, ווען ער האט געעפנט די טיר האט ער געזען ווי דער רבי ליגט אויף דער ערד און וויינט. דאס איז געווען סוף ימיו, ווען דער רבי האט שוין נישט געהאט קיין כח, קוים וואס דער רבי האט געקענט גיין, דער רבי איז געווען אזוי שוואך מען האט אים געדארפט טראגן מיט א בענקל; דאך האט דער רבי זיך אראפגעווארפן אויף דער ערד ווען קיינער האט נישט געזען און געוויינט צום אייבערשטן; פון דעם איז געווארן אז אנשי שלומינו טוען דאס.
מאך זיך נישט צוטון ווען דיינע קינדער וויינען וכו' וכו', ווער נישט אויסער זיך; זיי וועלן דאס אויסוואקסן.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.