בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת צו, ט' ניסן, שנת תשפ"א לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

וואויל איז דיר אז דו ביסט עוסק בתיקון העולם, דו פארשפרייסט די ספרים און קונטרסים וואס זענען מגלה און מפרסם די הייליגע אמונה. מען קען זיך גארנישט פארשטעלן דאס גרויסקייט פון הפצה; מיט יעדע קונטרס, ספר און גליון וכדומה וואס מען פארשפרייט - ברענגט מען נענטער די גאולה.

שטארק זיך אין די הייליגע עבודה, טו דעם רבינ'ס ווילן, וואס ער האט אונז געהייסן מיר זאלן מקרב זיין אידישע קינדער לאביהם שבשמים. דער רבי האט אונז אנגעזאגט און אנגעווארנט מיר זאלן טון הפצה, אויך האט ער פארשעמט די וואס האבן נישט עוסק געווען אין הפצה; דער הייליגער רבי נתן דערציילט (חיי מוהר"ן, סימן תקמג): "פַעַם אַחַת בְּלֵיל מוֹצָאֵי שַׁבָּת", איינמאל מוצאי שבת, "עָמַדְנוּ לְפָנָיו עִם כַּמָּה אֲנָשִׁים מֵהַחֲשׁוּבִים שֶׁלּוֹ", ווען מיר זענען געווען ביים רבי'ן מיט נאך אנשני שלומינו, "וְהוֹכִיחַ אוֹתָנוּ מְאֹד כַּמָּה שָׁעוֹת עַל עִנְיָן זֶה", האט דער רבי אונז געגעבן מוסר אפאר שעה, היתכן מיר זענען נישט גענוג עוסק אין הפצה, "וּפַעַם אַחַת קָרָא אוֹתָנוּ 'עֵצִים יְבֵשִׁים' עַל שֶׁאֵין אָנוּ מוֹלִידִים נְפָשׁוֹת שֶׁיִּתְקָרְבוּ לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ עַל יָדֵינוּ", 'טרוקענע ביימער' - האט אונז דער רבי אנגערופן; ווייל דער רבי האט געוואלט מיר זאלן עוסק זיין אין אנטרינקען ביימער - מקרב זיין אידישע קינדער צום אייבערשטן.

בנוגע געבן פאר קינדער וכו'; ווען א קינד קומט צום טיר מיט צדקה זאלסטו אים זאגן: "פרעג דיינע עלטערן אויב זיי ווילן א שיינע מתנה", און אז דער קינד קומט צוריק זאגן: "מיינע עלטערן דארפן די מתנה", - זאלסטו אים געבן וואס דו פארשפרייסט, אזוי וועלן די עלטערן נישט האבן קיין טענות אויף דיר.

בנוגע וואס דו האסט מורא, אויב דו וועסט גיין הפצה וועט מען טשעפען דיינע קינדער; דארפסט נישט מורא האבן פון דעם, שומר מצוה לא ידע דבר רע, פון מצוות קומט נישט ארויס קיין שלעכטס; אין די זכות וואס דו ברענגסט צוריק אידישע קינדער צום אייבערשטן וועלן דיינע קינדער ווערן געבענטשט.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.