תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך שרייב דעם בריוו מיט טרערן אין די אויגן, מיט דאנק צום באשעפער און פאר זיין גוטער שליח, דער ראש ישיבה.
איך וויל מיטטיילן מיט'ן ראש ישיבה מיין גרויסע התרגשות אז איך האב זיך אפגעשוירן די האר, כאטש עס איז מיר געווען זייער שווער.
מיינע עלטערן האבן גערעדט צו מיר שוין פון פאר די חתונה איך זאל עס נישט טון, ביי זיי איז ממש א ליצנות די גאנצע זאך, זיי האבן מיר גענומען א שידוך וואס דער בחור האט אויך נישט געוואלט איך זאל זיך שערן, און זיי זיינע וואוילע און פרומע עלטערן, זיי זאגן אז אונזער מנהג איז צו לאזן די האר, אבער איך האב נישט אויפגעהערט צו בעטן דער באשעפער אז ער זאל מיר פירן אויף זיין וועג, און יעצט קען איך דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן אז נאך א שטיק צייט נאך די חתונה האט מיין מאן מיך געפרעגט איידלערהייט אויב איך בין מסכים עס צו טון פאר'ן באשעפער.
איך האב זיך זייער געפרייט דאס צו הערן, ער איז זיכער ביי זיך אז איך בין זייער א וואוילע ווייב, ער מיינט אז מיט איין קליינע שמועס קען א פרוי טוהן אזא גרויסע טויש, אראפצונעמען די האר, ער פארשטייט נישט די ריזיגע נסיון וואס עס איז, ער ווייסט נישט אז דאס איז אן ארבעט שוין פון עטליכע יאר הערן דרשות און שיעורים און התחזקות און בעטן דעם אייבערשטן.
איך געדענק נאך מיין ערשטע תפילה אויף דעם, די וועג ווי אזוי איך האב עס געבעטן. פאר א מיידל וואס וואקסט אויף אין אזא שטוב וואו די גאנצע זאך איז אפגעפרעגט און אפגעלאכט, איך האב אפילו נישט געקענט טראכטן אז איך גיי עס אמאל קענען באווייזן, איך האב נאר געבעטן אויף דעם ווייל איך האב א שיעור ווי דער ראש ישיבה האט געזאגט אז אפילו אויב מען וויל נאכנישט טראכטן פון א גוטע זאך, מען האלט נאכנישט דערביי, זאל מען זאלן כאטש דאווענען און אויף דעם, איך האב געפאלגט און געבעטן אבער בכלל נישט מיט'ן געדאנק אז איך וועל עס טאקע טון, אבער ווי עס זעט אויס איז תפילה שטערקער.
איך האב מקריב געווען א קרבן פאר'ן אייבערשטן, די שווערסטע זאך וואס איך האב נאר געקענט געבן פון זיך פאר'ן אייבערשטנ'ס וועגן, און טאקע ממש "לשמה" אן קיין שום אינטערעסן, קיינער ווייסט נישט פון דעם.
איך וויל זייער שטארק באקומען חיזוק אויף דעם, איך זאל עס ווייטער אלעמאל טון מיט שמחה, אפילו אז עס איז שווער.
יישר כח פאר דעם, און פאר אלע גוטע זאכן וואס איך האב באקומען פון די שיעורים און דרשות, איך בעט דעם אייבערשטן אז די הייליגע ארבעט זאל ממשיך זיין, דער אייבערשטער זאל אייך געבן כח און געזונט
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת נשא, ט' סיון, שנת תשפ"ב לפרט קטן
מרת ... תחי'
איך האב ערהאלטן אייער בריוו.
וואויל איז אייך און וואויל איז אייער חלק אויף די וועלט און אויף יענע וועלט, איר האט געגעבן א קרבן פאר'ן אייבערשטן, מיט דעם האט איר ארויסגעטראגן פון אייער שטוב די נישט גוטע; איר האט א חלק אין ברענגען משיח.
דער הייליגער זוהר זאגט (נשא קכה:): "'תּוּנְבָא לֵיתֵי', א קללה זאל קומען, 'עַל הַהוּא בַּר נָשׁ', אויף דעם מענטש, 'דְּשָׁבַק לְאִנְתְּתֵיהּ', וואס לאזט זיין ווייב, 'דְּתִתְחַזֵי מִשַׂעֲרָא דְּרֵישָׁה לְבַר', אז איר האר פון קאפ זאל זיך ארויסזען. 'וְדָא הוּא חַד מֵאִינּוּן צְנִיעוּתָא דְּבֵיתָה', און דאס איז פון די יסודות פון א אידישע שטוב, אז מען זאל נישט זען די האר פון די פרוי. 'וְאִתְּתָא דַּאֲפִּיקַת מִשַׂעֲרָא דְּרֵישָׁה לְבַר', און א פרוי וואס גייט מיט אויפגעדעקטע האר, 'לְאִתְתַּקְּנָא בֵּיהּ', זיך שיין צו מאכן, 'גָּרִים מִסְכְּנוּתָא לְבֵיתָא', איז זי גורם אז עס זאל זיין ארעמקייט אין שטוב, 'וְגָרִים לִבְנָהָא דְּלָא יִתְחַשְּׁבוּן בְּדָרָא', און זי איז גורם אז אירע קינדער וועלן נישט מצליח זיין און זיי וועלן נישט זיין חשוב. 'וְגָרִים מִלָּה אַחֲרָא דְּשַׁרְיָא בְּבֵיתָא', אזוי אויך איז זי גורם אז דער סמ"ך מ"ם און די נישט גוטע זאלן זיין אין איר שטוב. 'מַאן גָּרִים דָּא?' ווער איז דאס אלעס גורם? 'הַהוּא שַׂעֲרָא דְּאִתְחֲזֵי מֵרֵישָׁהּ לְבַר', די פרוי וואס איר האר זעט זיך ארויס".
מידה טובה מרובה, ווען מען איז גוט - קומט אסאך מער גוטס; אפגערעדט אז די אלע שלעכטע זאכן וואס דער זוהר רעכנט אויס - דאס אלעס קומט נישט, און נאך אסאך מער גוטס קומט צו די משפחה, בפרט צו די פרוי וואס שערט אפ אירע האר, זי וועט זוכה זיין צו ערליכע דורות און צו אלעס גוטס.
די זאך פון תפילה איז אזוי שטארק; ווען מען איז זיך מתבודד, מען בעט דעם אייבערשטן אויף א זאך, אפילו עס זעט אויס אז די זאך וועט קיינמאל נישט געשען, אדער מען בעט אויף א געוויסע מידה, מען וויל זיך טוישן, מען וויל זיין בעסער און די מחשבות זאגן 'בעט נישט, ווייל עכט ווילסטו נישט זיין גוט, דו זאגסט עס נאר, אבער עכט ווילסטו נישט'; אויב מען שפרינגט איבער די מחשבות, מען בעט יא פאר דעם, מען בעט צו זיין א צדיק, אפילו מען וויל נאכנישט אזוי שטארק, אבער ביים סוף פועל'ט מען, מען איז זוכה צו די זאכן אויף וואס מען האט געבעטן.
דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.