בעזרת ה' יתברך
ערב שבת קודש פרשת האזינו, י"ב תשרי, שנת תש"פ לפרט קטן
... תחי'.
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
גלייב מיר, איך בין אויך זייער דערשראקן פון די פרשה און איך האב גרויס רחמנות אויף איר, בפרט אויף דעם חתן; אן אומשולדיגער חתן גרייט זיך חתונה צו האבן און ער ווייסט נישט וואס ווארט אים אין לעבן, ער חלומ'ט נישט אז זיין כלה דארף אים נישט און וויל אים נישט.
דו זאלסט זיך נישט מבלבל זיין פון קיינעם נישט; דאס מערסטע וואס דו קענסט טון איז "תפילה", דערציילן פאר'ן אייבערשטן דעם סיפור הדברים און אים בעטן עס זאל נישט ארויסקומען קיין ווייטאג פאר קיינעם, עס זאל זיך ענדיגן גוט.
בעיקר זאלסטו בעטן פאר דיר אליינס, אזוי ווי דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן סז): "וְהָעִקָּר לְהִסְתַּכֵּל עַל עַצְמוֹ", א מענטש דארף אסאך בעטן פאר זיך, פאר זיינע דורות הבאים און בכלליות פאר אידישע קינדער.
נאך אביסל וועסטו זוכה זיין צו א גוטע שידוך; איך האף צום אייבערשטן אז איך וועל זיין דיין שדכן.