בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת ואתחנן, י"ב מנחם-אב, שנת תשע"ט לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.
איך האב ערהאלטן דיין נדבה פאר די ישיבה, יישר כח.
איך ווארט צו הערן פון דיר א קלארע ענטפער - יא צי ניין - אויב דו ביסט גרייט אנצונעמען די מלמדות אדער דו ווייסט נאכנישט.
ווייל פון נעכטן דריי וואכן הייבן מיר אן דעם נייעם יאר אין חדר און עס פעלט מיר מלמדים. איך ווייס נאכנישט וואו איך שטיי, ווייל צוויי מלמדים האבן זיך ארויסגעצויגן קיין ליבערטי נ.י. וואו מיר בויען יעצט דעם נייעם שטעטל "קרית ברסלב", זיי וועלן זיין די מלמדים דארט. דעריבער ווארט איך פון דיר א קלארע תשובה – יא אדער ניין – ווי שנעלער.
מלמדות איז נישט א קינדער שפיל; זיין א מלמד איז זייער א גרויסע אחריות, ווייל א מלמד קען בויען וועלטן און חס ושלום חרוב מאכן וועלטן.
ביי די וועלט איז אנגענומען אז מען נעמט אינגעלייט וואס טויגן אויף גארנישט – פאר מלמדים, בפרט ביי די יונגערע קלאסן. מען כאפט נישט אז דער מלמד איז ממש צוגעגליכן לחומר ביד היוצר, ברצותו וכו'; דעם גאנצן פיוט וואס מען זאגט ליל יום כיפור גייט אן ביי מלמדים, בפרט ביי די יונגערע כיתות – דארט דארף מען האבן די גרעסטע מומחים; מומחים מיינט מען צו זאגן געדולדיגע מענטשן וואס נוצן נישט זייערע הענט חס ושלום צו שלאגן, ציפן און שטויסן וכו'.
פון די אנדערע זייט איז די שכר פון א מלמד זייער גרויס.
איך ווארט צו הערן פון דיר א תשובה וואס פריער.