בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת ואתחנן, י' מנחם-אב, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, קרית ברסלב
איך זע דו האסט חלישות הדעת, דו האסט געבארגט א טעלעפאן פון איינעם און געזען ווי יענער שרייבט זיך מיט א גרופ פון עבירות, מען שמועסט זיך אפ רחמנא לצלן, רחמנא לצלן; דו ביסט אזוי צעטומלט 'וואס גייט דא פאר? וואו בין איך אויף דער וועלט?'
וויסן זאלסטו אז מיר גייען אריבער אין די היינטיגע דור זייער גרויסע נסיונות, מען פרובירט אונז אויס מיט שווערע ביטערע עבירות, בפרט בחורים, אויף זיי איז א גרויסע רחמנות. קיינער ווייסט נישט וואס גייט אריבער אויף זיי, זיי ווילן זיין ערליך, זיי ווילן זיין אפגעהיטן, אבער זיי קענען נישט. זיי האלטן און איין פאלן אין שווערע ביטערע זינד, פגם הברית רחמנא לצלן; עס זענען דא וואס פאלן נעבעך אין נשג"ז רחמנא לצלן, רחמנא לשיזבן; נישט אז זיי ווילן דאס, זיי פאלן אין דעם באונס, זיי קענען זיך נישט קריגן מיט'ן יצר הרע.
אז דו האסט דאס געזען, דו האסט געזען ווי מען שמועסט זיך אפ צו טון עבירות רחמנא לצלן – ווייזט מען דיר פון הימל דו זאלסט מתפלל זיין פאר זיי, דו זאלסט טון עפעס פאר זיי, פרובירן מאכן שידוכים, רעדן מיט זיי, רחמנות האבן אויף זיי.
דער רבי האט אונז געהייסן מיר זאלן זוכן גוטס ביי אנדערע, מיר זאלן דן זיין יעדן איינעם לכף זכות, אפילו א רשע גמור (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רפב). מוהרא"ש האט שטענדיג געזאגט: "איך וועל ארויפקומען אין בית דין של מעלה, איך וועל מאכן א רעש און א טומל מען זאל נישט דן זיין בחורים לכף חובה ווייל זיי ווילן אלע זיין גוט, זיי ווילן חתונה האבן, זיי ווילן זיין גאנץ, כל זמן זיי זענען אליינס – פאלן זיי".
איך בעט דיר זייער, קוק גוט אויף יעדן איינעם; כל זמן מען זעט שלעכטס – איז מען נישט ביים אייבערשטן. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות לא:) חנה האט געזאגט פאר עלי הכהן: "לֹא אָדוֹן אַתָּה, לַאו אִיכָּא שְׁכִינָה וְרוּחַ הַקֹּדֶשׁ גַּבָּךְ, שֶׁדַּנְתַּנִי לְכַף חוֹבָה וְלֹא דַּנְתַּנִי לְכַף זְכוּת", עס קען נישט זיין דו האסט רוח הקודש אז דו קוקסט שלעכט אויף מיר.
אידישע קינדער זענען הייליג און טייער, זיי פאלן נעבעך אומוועלנדיג; זיי ווילן זיין גוט.