בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת בראשית, כ"ו תשרי, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך דאנק דיר זייער פאר'ן העלפן געבן חלות און מזונות וכדומה פאר די משפחות ביי אונז אין די קהלה וואס האבן נישט אויף שבת צו מאכן.
מען קען זיך נישט פארשטעלן דאס גרויסקייט פון געבן עסן פאר משפחות וואס זענען אנגעוויזן אויף דעם, חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (בבא בתרא יא), דער הייליגער תנא בנימין הצדיק איז געווען דער גבאי צדקה, ער פלעגט אויסטיילן עסן פאר ארעמעלייט; איינמאל איז געקומען א ארעמע פרוי און געבעטן פון דעם הייליגן תנא ער זאל איר געבן עסן, האט ער איר געזאגט: "די קאסע איז ליידיג", האט זי געוויינט און געזאגט: "אויב דו וועסט מיר נישט געבן עסן וועל איך שטארבן אינאיינעם מיט מיינע זיבן זון", האט ער איר געגעבן צו עסן.
עס איז אריבער א שטיק צייט און דער תנא בנימין הצדיק איז קראנק געווארן לא עלינו, ער איז געווען אזוי שווער קראנק אז עס האט אויסגעזען ווי ער גייט שוין שטארבן, האבן די מלאכים אין הימל געזאגט צום אייבערשטן: "רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, אַתָּה אָמַרְתָּ כָּל הַמְקַיֵּם נֶפֶשׁ אַחַת מִיִּשְׂרָאֵל כְּאִילוּ קִיֵּם עוֹלָם מָלֵא", דו האסט דאך געזאגט, ווער עס העלפט א צווייטן זאל לעבן איז אזוי ווי ער מאכט לעבעדיג די גאנצע וועלט, "וּבִנְיָמִין הַצַּדִּיק שֶׁהֶחֱיָה אִשָּׁה וְשִׁבְעָה בָּנֶיהָ, יָמוּת בַּשָּׁנִים מוּעָטוֹת הַלָּלוּ", דער הייליגער צדיק בנימין וואס האט געגעבן לעבן נישט נאר פאר איין מענטש נאר פאר א מאמע מיט זיבן קינדער זאל אזוי יונג שטארבן? "מִיַּד קָרְעוּ לוֹ גְּזַר דִּינוֹ", האט דער אייבערשטער צעריסן זיין גזר דין און ער איז געבליבן לעבן. די גמרא פירט אויס: "הוֹסִיפוּ לוֹ עֶשְׂרִים וּשְׁתַּיִם שָׁנָה עַל שְׁנוֹתָיו", מען האט אים נאך צוגעגעבן נאך צוויי און צוואנציג יאר צום לעבן.
זעט מען פון דעם דאס גרויסקייט ווען מען העלפט ארויס משפחות זיי זאלן האבן עסן אין שטוב, דורכדעם ווערן צעריסן אלע גזירות און מען באקומט לאנגע יארן צום לעבן.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט ווייטער זוכה זיין צו האבן די מצוה, זאלסט קענען געבן חלות און מזונות וכדומה פאר משפחות וואס דארפן צוקומען צו דעם.