בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#1 - מיט חכמה מאכן שלום מיט די שכנים קינדער
שלום, שכנים

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת בהעלותך, י"ח סיון, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע ליבע משפחת ... שיחיו ברסלב, ליבערטי


אז די קינדער, די שכנים - טשעפען ענקערע קינדער, זאלן ענק מיט חכמה אויסטיילן פאר די קינדער קענדיס, לאליס, אייסעס וכדומה, און מיט אלע כוחות פרובירן עס זאל זיין שלום.


ווען מען וואוינט צווישן אנשי שלומינו דארף מען זייער שטארק ארבעטן אויף זיך, מען זאל קענען סובל זיין אנדערע און קענען דן זיין אלעמען לכף זכות.


נעמט די קינדער וואס האבן שטענדיג צוטון מיט ענקערע קינדער און געבט זיי גוטע זאכן, אזוי וועט ווערן שלום, סיי צווישן די קינדער און סיי צווישן די עלטערן. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (ירושלמי עירובין פרק ג, הלכה ב) עס איז געווען א פרוי וואס האט פיינט געהאט איר שכינה, און ווען זי האט געשיקט איר קינד טראגן די עירוב צום שכינה האט זי ארומגענומען דאס קינד, אים געקושט און געהאלזט. דאס קינד האט דערציילט אין שטוב אז די פרוי, די שכינה - "האט מיך ליב, זי האט מיך געהאלזט און געקושט", האט די מאמע זיך אנגערופן: "הכין הוות רחמה לי ולא הוינא ידעה", אזוי? זי האט מיך ליב און איך ווייס נישט דערפון? "מתוך כך עשו שלום", אזוי האבן זיי שלום געמאכט.


די הייליגע חכמים ברענגען די מעשה צו ווייזן אז די מצוה פון עירוב מאכט שלום; מיר קענען פון די מעשה ארויסלערנען נאך א זאך, אז מען געבט א קינד א גוטע זאך, פארן שכן'ס א קינד – דאן ווערט שלום צווישן די עלטערן, און פארקערט, אז מען געבט א פסק פארן שכן'ס א קינד, מען איז מחנך יענעמ'ס קינדער - ווערט א פייער צווישן אלע שכנים.


נעמט ענק די מצוה פון שלום, דאס זאל זיין ענקער מצוה אויף וואס ענק פארלייגן זיך; אזוי וועט איר זוכה זיין צו אלע ברכות וואס קומט דורך שלום. אזוי ווי דער רבי זאגט (ספר המידות אות שלום, סימן יח): "הַבְּרָכָה בָּא עַל יְדֵי שָׁלוֹם", דורך שלום קומען אלע ברכות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.