בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת האזינו ב', ד' תשרי, שנת תשפ"א לפרט קטן
מרת ... תחי', אומאן.
איך וויל זיך באדאנקען פאר'ן מיר אפווארטן מיט פיינע געשמאקע עסן אין אומאן; ווען מיר זענען אנגעקומען אין אומאן זענען מיר געווען זייער הונגעריג, מיר זענען געפארן פון איין מינוט אויפן צווייטן, מיר האבן זיך נישט געקענט געהעריג אנגרייטן עסן, מיר האבן זיך זייער מחי' געווען מיט די נאכטמאל.
איך האב געזאגט פאר אייער מאן אז איך וועל מאכן צייט פאר אייך צו קומען רעדן, אבער דער אייבערשטער האט געפירט אז איך האב זיך געדארפט צוריק קערן.
איך ווארט די גרעניץ זאל זיך עפענען, איך וועל אם ירצה ה' קומען מיט מיין זון פאר ער ווערט זיבן יאר כדי צו באקומען די הבטחה וואס דער רבי האט מבטיח געווען (חיי מוהר"ן, סימן תקיז): "אֲנִי בָּטוּחַ בְּהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ, שֶׁכָּל תִּינוֹק שֶׁיָּבוֹא לְפָנַי קוֹדֶם שֶׁיַּגִּיעַ לְבֶּן שֶׁבַע שָׁנִים, בְּוַדַּאי יִהְיֶה נָקִי מִן הַחֵטְא עַד יוֹם חֲתֻנָּתוֹ", איך זאג צו פאר יעדעס קינד וואס וועט קומען צו מיר פאר די זיבן יאר אז ער וועט גיין צו זיין חתונה מיט א ריינע העמד; וועל איך קומען צו אייך אויף א באזוך.
אויך האט אייער מאן געוואלט מאכן א סיום הש"ס, איך האב אים געזאגט ער זאל אנהייבן נאכאמאל ש"ס און אויסווארטן אויפ'ן סיום; איך וויל זיין ביי זיין סיום הש"ס.
א גמר חתימה טובה.