בעזרת ה' יתברך - עש"ק פרשת אחרי קדושים, י"א אייר, כ"ו לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן
... תחי'
איך האב ערהאלטן אייער בריוו.
וואס רעדט איר פון די אלע דמיונות וכו'? פארוואס יעצט זיין בעצבות - ווייל אפשר ווען מען גייט האבן דאס קינד וועט מען אריינפאלן אין עצבות? וואס איז די נארישקייט פון אויסהערן מענטשן וואס האבן הנאה פון דערשרעקן?!
דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן מט), שלעכטע מחשבות, דאס איז דער יצר הרע, 'יצר' איז טייטש מאלן, מען מאלט זיך אויס, מען טראכט זיך אויס 'הרע', איך בין שלעכט. יצר טוב מיינט, מען טראכט גוט, מען מאלט זיך אויס גוט, איך בין גוט, יעדער איז גוט.
הערט נישט אויס די וואס דערשרעקן אייך אז נאכן האבן דאס קינד וועט איר אריינפאלן אין א דעפרעסיע, און אפילו אז אייערע נאנטע דערשרעקן אייך, אייער משפחה - זאלט איר זיך גוט אויסלאכן, און זינגט זיך: "דער אייבערשטער איז דא, דער אייבערשטער היט מיך".
מוהרא"ש ברעגט דעם מאמר החכם: "הֶעָבָר אַיִן", וואס איז געווען איז שוין געווען, "וְהֶעָתִיד עַדַיִן", און וואס גייט זיין - איז דאך נאכנישט דא, "וְהַהוֹוֶה כְּהֶרֶף עַיִן", און די הוה איז דאך נישט מער ווי איין רגע, "דַאֲגָה מִנַּיִן", איז דאך נישט שייך צו דאגה'נען.
זארגט נישט, דאגה'ט נישט, עס וועט אייך גארנישט צוגעבן, עס וועט גארנישט בעסער מאכן. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (סנהדרין ק:): "לֹא תֵעִיל דַוְיָא בְּלִבְּךְ", זאלסט נישט ארום גיין מיט דאגות, "דְגַבְרֵי גִיבָּרִין קָטַל דַוְיָא", ווייל דאגות האט שוין גע'הרג'עט אסאך גיבורים; וואס יא? וואס איז די בעסטע זאך צו טון ווען עפעס טוט וויי? גיין צום אייבערשטן, אים בעטן פשוט'ע ווערטער אויף די פשוט'ע שפראך, ער זאל אייך געבן א ישועה.