בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת במדבר, כ"ז אייר, מ"ב לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד די חשוב'ע גבאים פון אונזער בית המדרש, בני ברק
ווען איך בין געווען אין ארץ ישראל האבן ענק מיר דערציילט אז עס איז דא אינגעלייט וואס שמועסן ביים דאווענען, איך האב זיך פון דעם זייער פארשעמט. אויך האבן ענק מיר דערציילט אז עס ווערן נישט נתוסף פרישע שכנים צום קיבוץ. לדעתי איז דאס אנגעהאנגען איינע אין די צווייטע, ווייל אז מען רעדט ביים דאווענען פארטרייבט מען די שכינה הקדושה, און אויך דעם הייליגן רבי'ן וואס האט צוגעזאגט אז אויב מען וועט זיך האלטן אינאיינעם וועט מען אים קענען ממשיך זיין, אבער אויב מען פארשעמט די שול איז דער רבי נישט מיט ענק, און עס ווערט בבחינת אילן סרק וואס איז מער נישט מוליד קיין פירות.
איך שיק ענק א בריוו, ענק זאלן דאס אויפהענגען אין שול און דאס געבן פאר אלע מתפללים מיט די נעמען זייערע, און איך האף צום אייבערשטן אז עס וועט צוריק קומען די שכינה הקדושה ביי ענק, און אויך נשמת רבינו ותלמידיו הקדושים.
*
לכבוד מיינע טייערע אנשי שלומינו פון בני ברק, שיחיו
איך וויל ענק בעטן און איך האף ענק וועלן מיך אויסהערן, איך וויל נישט מען זאל רעדן ביים דאווענען, און אויב איז דא איינער וואס וויל שמועסן זאל ער ארויסגיין פון שול דארט שמועסן, און חס ושלום נישט רעדן אין שול ביים דאווענען. ווייל דער הייליגער זוהר זאגט געפערליך אויף דער וואס רעדט אין שול ביים דאווענען (תרומה קלא:): "וּמַאן דְּמִשְׁתָּעֵי בְּבֵי כְּנִישְׁתָּא בְּמִלִּין דְּחוֹל", ווער עס שמועסט אין שול ביים דאווענען, "וַוי לֵיהּ", וויי איז צו אים, "דְּאַחְזֵי פֵּרוּדָא", ער ווייזט אז ער טיילט זיך אפ פונעם אייבערשטן, "וַוי לֵיהּ", וויי איז צו אים, "דְּגָרַע מְהֵימְנוּתָא", ער פארמינערט זיין אמונה, "וַוי לֵיהּ", וויי איז צו אים, "דְּלֵית לֵיהּ חוּלָקָא בֶּאֱלָהָא דְּיִשְׂרָאֵל", אז ער האט נישט קיין חלק אינעם אייבערשטן, "דְּאַחְזֵי דְּהָא לֵית לֵיהּ אֱלָהָא", ער ווייזט אז ער האט נישט קיין באשעפער, "וְלָא אִשְׁתְּכַח תַּמָּן", ער ווייזט אז דער אייבערשטער איז נישט דא, "וְלָא דָּחִיל מִנֵּיהּ", און ער האט נישט מורא פון אים, עיין שם.
מען טאר נישט רעדן ביים דאווענען. עס שטייט אין הייליגן זוהר (פרשת אחרי, דף עה:) אז דאס רעדן ביים דאווענען האלט צוריק משיח פון קומען אונז אויסלייזן פון גלות, די עבירה פון רעדן ביים דאווענען איז אזוי געפערליך אז דער זוהר זאגט, דער וואס רעדט ביים דאווענען אין לו חלק באלוקי ישראל.
ווער רעדט נאך אין א בית המדרש וואס איז אויפן הייליגן רבינ'ס נאמען, אויב מען רעדט אין שול ביים דאווענען פארשעמט מען דעם רבי'ן און מען טרייבט ארויס דעם הייליגן רבי'ן פון דארט.
על כן מיינע טייערע ברידער, מיינע טייערע חברים, רעדט נישט ביים דאווענען, און האלט ענקערע קינדער נעבן אייך ביים דאווענען. מוהרא"ש האט איינגעפירט ווי לאנג די דאווענען זאל נעמען, נישט שנעל און נישט שטייט, איז דאס ביסל וואס מען דאווענט זאל מען נישט שמועסן קיין איין ווארט, און אויב איינער וועט נישט פאלגן - האט ער נישט קיין פלאץ ביי מיר.
ווער עס דארף א ישועה זאל זיך פארנעמען נישט צו רעדן קיין איין ווארט פון אנהויב דאווענען ביזן סוף, און אז ער וועט בעטן דעם אייבערשטן וועלן זיינע תפילות אנגענומען ווערן.
דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.