בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת מקץ, ג' טבת, זאת חנוכה, שנת תשפ"ד לפרט קטן
מרת ... תחי', קרית ברסלב
איך האב ערהאלטן די הודעה.
איר שרייבט מיר איך זאל וויסן ווי שווער עס איז מיט די קינדער, איר שפירט איר כאפט א נערווען בראך.
איך וויל אייך דערציילן א מעשה (בראשית רבה כו, ד), דער הייליגער רבן גמליאל האט חתונה געמאכט זיין טאכטער, פאר די חופה האט זיך געבעטן פון איר הייליגע טאטע ער זאל איר בענטשן, האט רבן גמליאל איר געזאגט: "דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט מער קיינמאל נישט צוריק קומען צו מיר". א יאר נאך די חתונה האט זי געזאגט פאר איר טאטע: "עס קומט מיר א מזל טוב, איך האב געהאט א בן זכר", זי האט געבעטן א ברכה, האט דער טאטע רבן גמליאל איר געבענטשט: "זאלסט נישט אויפהערן שרייען אוי וויי, אוי וויי", האט זי געזאגט: "אַבָּא" טאטע, "שְׁתֵּי שְׂמָחוֹת שֶׁבָּאוּ לִי" ביי מיינע ביידע שמחות, "אַתָּה מְקַלְּלֵנִי" טוסטו מיך שעלטן?! האט דער הייליגער רבן גמליאל געזאגט: "תַּרְתֵּיהֶן צְלָוָנָן" ביידע זאכן זענען תפילות וואס איך בעט דעם אייבערשטן; ווען דו האסט חתונה געהאט האב איך געבעטן עס זאל דיר זיין אזוי גוט אז דו וועסט נישט וועלן צוריק קומען, און אז דיין קינד וועט לעבן געזונט וועסטו אלץ זאגן אוי וויי, "וַוי דְּלָא שָׁתֵי בְּרִי, וַוי דְּלָא אָכַל בְּרִי, וַוי דְּלָא אָזֵיל בְּרִי לְבֵי כְּנִשְׁתָּא", אז מען האט קינדער איז מען פאריאגט און מען קרעכצט 'אוי, דאס קינד עסט נישט', 'אוי וויי, דאס קינד האט נישט אנגעיאגט צו כאפן דעם באס צו גיין אין חדר'.
א פאריאגטע מאמע איז א געבענטשטע מאמע, אן איבערגעדרייטע שטוב – איז א ברכה; ווי פאר א שטוב וואס עס איז נישטא קיין קינדער און אלעס גלאנצט, אלעס קלאפט; א שטוב וואס פליעט, עס טוט זיך מיט קינדער וכו' – איז נאר א ברכה, אזוי ווי רבן גמליאל האט געבענטשט זיין טאכטער: "לָא יִשְׁלֵה וַוי מִפּוּמִיךְ" זאלסט נישט אויפהערן זאגן "וויי".
א גוטע עצה נישט צו כאפן א נערווען בראך; גייט צום פענסטער, קוקט צום הימל און זאגט: "הייליגער באשעפער, איך געב זיך איבער צו דיר"; ווי מער מען טוט די עצה – אלץ שטערקערע נערווען באקומט מען.