בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת בהר, ט"ז אייר, שנת תשע"ט לפרט קטן
מרת ... תחי'.
איך האב ערהאלטן אייער בריוו.
א פרוי דארף זען זי זאל האבן חן אין די אויגן פון איר מאן. מ'זעט אין די גמרא ווי חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (מועד קטן ט:): "רַב בֵּיבָי הֲוָה לֵיהּ בְּרַתָּא, טְפַלָהּ אֵבֶר אֵבֶר", רב ביבי האט אנגעשמירט זיין טאכטער מיט א זאלב וואס נעמט אראפ די האר פונעם קערפער. ער האט דאס געמאכט צוביסלעך, נישט אויף איין מאל, ווייל ווען מען מאכט דאס איז דאס א צער פאר'ן מענטש, "שְׁקַל בָּהּ אַרְבַּע מְאָה זוּזֵי", ער האט געבעטן פון איר און פון איר מאן פיר הונדערט זוז פאר'ן איר אזוי שיין מאכן. "הַוָה הַהוּא כּוּתִּי בִּשְׁבָבוּתֵיהּ דַּהֲוָה לֵיהּ בְּרַתָּא, טְפַלָּהּ בְּחַד זִמְנָא, וּמֵתָה", רב ביבי האט געהאט א שכן א גוי וואס האט אים נאכגעמאכט, און דאס אויך געטון פאר זיין טאכטער, אבער ער האט דאס נישט געמאכט שטייטלעך, נאר ער האט געמאכט אויף איינמאל דעם גאנצן קערפער און זי איז דערפון געשטארבן, "אֲמַר: קְטַלָא בֵּיבָי לִבְרַתִּי", האט זיך דער גוי באקלאגט פאר רב ביבי: "דו האסט גע'הרג'ט מיין טאכטער, ווייל איך האב דיר נאכגעמאכט און ביי מיר האט עס נישט געארבעט". אבער באמת איז געווען דא א גרויסער חילוק. רב ביבי האט דאס געמאכט צוביסלעך, ווייל עס איז א גרויסע ווייטאג ווען מען שמירט דעם זאלב אראפצונעמען די האר דעריבער דארף מען דאס טון צוביסלעך, ווידער דער גוי האט נישט געהאט קיין סבלנות, ער האט דאס געמאכט אויף איינמאל, און פון גרויס ווייטאג איז זיין טאכטער געשטארבן.
מען זעט פון די מעשה צוויי זאכן, איינס ווי ווייט די הייליגע אמוראים האבן אכטונג געגעבן אויף זייערע קינדער זיי זאלן האבן חן אין די אויגן פון זייערע מענער וכו', צווייטנס אז מען קען אלעס פועל'ן שטייטלעך, אבער אז מען גייט ווילד און שנעל פארלירט מען אלעס.
א שאד אז מענטשן האבן נישט קיין סבלנות, ווען מענטשן וואלטן זיך געפירט מיט סבלנות וואלט מען געקענט לעבן א חיים טובים.