בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת וארא, ט' שובבי"ם, כ"ג טבת, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
ניין, איך וויל נישט אויסקוועטשן אינגעלייט; איך קען עס נישט טון, איך טאר עס נישט טון און איך וועל עס נישט טון.
בחורים קענען גיין נאך געלט, מיט זיי קען איך גיין אויף א שבת, אבער אינגעלייט געבן זייער אייגענע געלט, און ניטאמאל אייגענע געלט; זיי בארגן פון זייערע קרעדיט קארדס און זיי בלייבן גרויסע בעלי חובות.
אזוי אויך, די וועג פון זאגן פאר אינגעלייט זיי זאלן זיך מחייב זיין געלט חודש'ליך - איז נישט לפי רוחי, איך האב דאס נישט ליב, איך האלט אז דאס איז גניבה; ווייל ווי קען א אינגערמאן וויסן וואס גייט זיין מיט אים קומענדיגע חודש? ווי קען ער וויסן אויב ער גייט קענען געבן חודש'ליך כך וכך...? איך קען משפחות וואס האבן נישט אין מויל צו נעמען און זייער קרעדיט קארד לויפט פאר בנינו, און זיי שעמען זיך אריינצורופן אין אפיס זאגן מען זאל מער נישט נוצן זייער קארטל.
א ווייבל האט נעכטן דערציילט פאר מיין ווייב אז זי האט נישט אין מויל צו נעמען אבער די קארטל פאר בנינו לויפט חודש'ליך, ווייל זיי שעמען זיך צו זאגן מען זאל דאס מער נישט נוצן.
די אלע וואס פאנדרעיזן פאר מיר פאר מיינע מוסדות זאלן וויסן אז איך בין נישט באוויליגט פון די וועג. איך האלט פון בעטן צדקה, און דו קענסט יענעם רופן קומענדיגע חודש פרעגן אויב ער וויל דיר געבן, אבער מחייב זיין אנדערע - איז קעגן מיין ווילן.
קענסט דאס איבערגעבן פאר אלע וואס נעמען צאם פאר אונזער מוסד.