בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#578 - א ראש חודש סעודה פאר די פרויען אין אפיס
מוסדות, הדרכות, אפיס, ראש חודש

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


עס איז זייער גוט איר זאלט צאמנעמען יעדע ראש חודש די פרויען, מאכן א ראש חודש סעודה, און געבן די געלעגנהייט פאר יעדע פרוי צו זאגן וואס מען קען בעסער מאכן אין אפיס, וואס מען קען זיך גרינגער מאכן.


עס איז א פאסיגע צייט דאס צו מאכן ראש חודש, ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פרקי דרבי אליעזר פרק מה), ראש חודש איז א יום טוב פאר פרויען, די יום טוב האט מען זיי געגעבן פארן זיין שטארק אין אמונת חכמים, נישט וועלן אפלאזן משה רבינו, נישט גיין מיט די ערב רב וואס האבן געהעצט קעגן משה רבינו; זאלן ענק זיך צאמזעצן, אלע געטרייע ארבעטערס אין די אפיס פון די מוסד, און דאנקען דעם אייבערשטן אז ענק האבן אזא הייליגע ארבעט, ענק בויען די משכן, די בית המקדש.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש הגדול ויקהל לה, כב), די פרויען האבן ערשט געברענגט די געלט צו בויען די משכן, פאר די מענער, און דעריבער האבן זיי זוכה געווען אריינצוגיין קיין ארץ ישראל, און די מענער זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, ווייל פרויען האבן א שטערקערע אמונת חכמים.


אויך ביי די חטא פון די מרגלים, ווען אלע האבן געוויינט אז מען גייט גיין קיין ארץ ישראל, און דער אייבערשטער האט געמאכט די גזירה אז אלע וואס האבן געוויינט זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, איז די גזירה געווען נאר אויף די מענער, אזוי ווי עס שטייט (במדבר כו, סה): "כִּי אָמַר ה' לָהֶם, מוֹת יָמֻתוּ בַּמִּדְבָּר, וְלֹא נוֹתַר מֵהֶם אִישׁ, כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן", שטייט איש, עס שטייט נישט אשה (במדבר רבה כא, י).


שטארקט זיך און שטארקט אלע ארבעטערס, זאגט אלע אז אלע תורה, תפילה, קדושה, יראת שמים וואס גייען ארויס פון די הייליגע מוסדות פון די הבל פיהם של תינוקות של בית רבן שלא טעמו טעם חטא - אלע וואס העלפן וועלן האבן די שכר.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#577 - א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול
מוסדות, געלט

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש


עפעס דארפסטו טון עס זאל זיין א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול. יעצט ווען עס איז געווען די שרעקליכע פרעסט, ציפעדיגע קעלט - האב איך געהערט וויפיל טיטשערס זענען געשטאנען אין די קעלט און פארפרוירן געווארן, און עס איז דא וואס דארפן זיך ארויפשלעפן א בארג, און איינמאל זיי קומען אן אויבן קענען זיי נישט צוריק אראפגיין צוליב די אייז, מען מוז עפעס טון פאר די טיטשערס.


אפשר קענסטו רעדן צו אנשי שלומינו זאלן טון די ריכטיגע זאכן מיט די געלט, ווי איידער זיך בויען פאלאצן, און ווי איידער זיך קויפן טייערע קארס (וואס קאסט נאר כך וכך דאלער א חודש מער וויפיל ער צאלט יעצט, פאר די קומענדיגע זעקס יאר) - זאלן זיי אינוועסטירן די געלט אין בויען מוסדות. ווייז זיי די פריערדיגע דור, קיינער איז נישט געבליבן מיט זיין קאר, קיינער איז נישט געבליבן מיט זייער דירה, און די וואס האבן געהאלפן בויען מוסדות - די האבן איבער געלאזט א פארמעגן; די זכותים פון די תורה פון די תינוקות של בית רבן דאס נעמט מען מיט.


איך בעט דיר, דו מוזט עפעס טון, מען קען נישט חוזק מאכן פון די פרויען וואס קומען טיטשן פאר אונזערע קינדער, די פרויען זענען מאמעס פאר קינדער, זיי וואלטן גערן געבליבן אין שטוב אויפהאדעווען די קינדער, דאך שטייען זיי אויף פרי און קומען אין בית פיגא און מען מאכט חוזק פון זיי, מען געבט זיי נישט קיין וועג, דער שיקט צו דעם און דער שיקט צו דעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#576 - אויסלערנען א' ב' נאר לויט די מסורה פון די הייליגע צדיקים
מוסדות, עברי, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שמות, י"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


געב זיך אכטונג נישט צו טוישן די וועג ווי מען לערנט מיט די קינדער די הייליגע עברי.


אויסלערנען א' ב' איז א הייליגע לימוד, און מען מוז דאס לערנען לויט די מסורה וואס מיר האבן פון די הייליגע צדיקים. מוהרא"ש זכותו יגן עלינו שרייבט קלאר (אשר בנחל אידיש), מען זאל אויסלערנען די א' ב' לויט די הייליגע מסורה פון ארויסזאגן קמץ אלף א; דער לשון פון אשר בנחל: "דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'".


געב אויך איבער פאר דיין טאכטער תחי' וואס זי גרייט אן די לימודים פאר די סקול, פאר בית פיגא, אז מען זאל לערנען מיט די תלמידות די עברי אזוי ווי די מסורה.


איך שיק דיר די גאנצע בריוו וואס מוהרא"ש שרייבט ווי א חדר דארף זיך פירן, עס שטייט אינעם בריוו זייער וויכטיגע יסודות, דאס דארף מען כסדר חזר'ן, און זען אז די מלמדים זאלן לערנען אזוי מיט די קינדער.


אשר בנחל אידיש, חלק ג', מכתב רמא:


בְּעֶזְרַת הַשֵׁם יִתְבָּרַךְ, יוֹם רְבִיעִי לְסֵדֶר פִּנְחָס, י"א תַּמוּז ה'תשע"א.


שָׁלוֹם וּבְרָכָה אֶל ... נֵרוֹ יָאִיר


אִיךְ הָאבּ דֶערְהַאלְטְן דַיין לַאנְגֶען בְּרִיוו.


דוּ דַארְפְסְט וִויסְן אַז חִינוּךְ דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת בַּיים אִידִישְׁן פָאלְק, וָוארוּם מִיר אַלֶע לֶעבְּן נָאר כְּפִי מְסוֹרַת אֲבוֹתֵינוּ וַאֲבוֹת אֲבוֹתֵינוּ וְכוּ' וְכוּ', וָואס מִיר הָאבְּן מְקַבֵּל גֶעוֶוען פוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן וְכוּ'.


לֵיידֶער לֵיידֶער הָאבְּן לֶעצְטְנְס זִיךְ אַרַיינְגֶעכַאפְּט בַּיי דִי הֵיימִישֶׁע עוֹלָם דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וָואס עֶס נֶעמְט זִיךְ פוּן דִי גוֹיִם וְכוּ', נֵייעֶ מֶעטָאדְן וְכוּ' וִויאַזוֹי צוּ לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער וְכוּ', אוּן דָאס אִיז אַ גְרוֹיסֶער בְּרָאךְ אַז מֶען דַארְף אָנְקוּמֶען צוּ גוֹיִם עַרֵלִים טְמֵאִים וְכוּ', פְּסִיכָאלָאגְן פֶּעדַאגָאגְן וְכוּ', וָואס זֵיי זָאלְן אוּנְז לֶערְנֶען וִויאַזוֹי מְחַנֵךְ זַיין דִי קִינְדֶער עַל פִּי דֶרֶךְ הַתּוֹרָה וְהַיִרְאָה וְכוּ', אִיז דָאס נִישְׁט קַיין גֶעלֶעכְטֶער?! וָואס קֶען שׁוֹין אַ גוֹי עָרֵל טָמֵא וִויסְן וָואס הֵייסְט חִינוּךְ? לָאמִיר נָאר זֶען וִויאַזוֹי דִי גוֹיִם זֶענֶען מְחַנֵךְ זֵייעֶרֶע קִינְדֶער? אוּן דָאס אִיז דִי גְרֶעסְטֶע צָרָה אַז מֶען מִישְׁט אוֹיס פִינְסְטֶער מִיט לֶעכְט, גוּטְס מִיט שְׁלֶעכְטְס וְכוּ' וְכוּ', מִיר אִידְן דַארְפְן זִיךְ נִישְׁט לֶערְנֶען פוּן דִי גוֹיִם, מִיר הָאבְּן אַ שֻׁלְחָן עָרוּךְ, וָואס דָארְטְן אִיז אַרוּמְגֶערֶעדְט בַּאֲרִיכוּת וִויאַזוֹי אַ מְלַמֵד דַארְף זִיךְ אוֹיפְפִירְן בִּפְרָטֵי פְּרָטִית, אוּן וִויאַזוֹי עֶר דַארְף לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער, אוּן וִויפִיל קִינְדֶער דַארְפְן זַיין אִין קְלַאס וְכוּ' וְכוּ'.


אִיבֶּערְדֶעם וָואלְט אִיךְ דִיר גֶערָאטְן זָאלְסְט קוֹדֶם אִיבֶּערְלֶערְנֶען גוּט גוּט הִלְכוֹת מְלַמְדִים (שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָנִים רמ"ה-רמ"ו), טוּר, בֵּית יוֹסֵף, אוּן שֻׁלְחָן עָרוּךְ, אוּן זָאלְסְט דָאס קֶענֶען קְלָאר, אוּן דֶעמָאלְט קֶענְסְטוּ עֶרְשְׁט אָנְהֵייבְּן רוּפְן זִיךְ מְלַמֵד.


אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעוַואלְדִיגֶע גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד דַארְף עֶסְן אוּן טְרוּנְקֶען אוּן שְׁלָאפְן, כְּדֵי עֶר זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער, וָוארוּם דֶער יְסוֹד אִין חִינוּךְ אִיז אַז דֶער מְלַמֵד זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט, אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ יֶעדְן אִינְגֶעלֶע, אוּן אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דֶער עִיקָר אֱמוּנָה פְּשׁוּטָה אִין בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, אוּן נָאכְדֶעם זָאל עֶר אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דִי טֶעגְלִיכֶע הֲלָכוֹת וָואס דָאס אִיז דֶער רָצוֹן פוּן בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, וִוי אַ אִינְגֶעלֶע טָאר זִיךְ נִישְׁט לֵייגְן שְׁלָאפְן בִּיז עֶר הָאט זִיךְ צוּגֶעגְרֵייט נֶעגְל וַואסֶער, אַ שִׁיסְל מִיט אַ טֶעפְּל וַואסֶער נֶעבְּן בֶּעט, אוּן עֶר זָאל לֵיינֶען קְרִיאַת שְׁמַע שֶׁעַל הַמִיטָה אִין אַ סִידוּר, אוּן עֶר זָאל קוּשְׁן דִי מְזוּזָה אוּן בֶּעטְן דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים אַז זַיין נְשָׁמָה זָאל אַרוֹיפְגֵיין אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, אוּן עֶר זָאל זוֹכֶה זַיין אוֹיפְצוּשְׁטֵיין אִינְדֶערְפְרִי אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, וִויפֶער מֶען שְׁטֵייט אוֹיף זָאל מֶען גְלַייךְ אָפְּגִיסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן מֶען זָאל נִישְׁט גֵיין ד' אַמוֹת אוּמְאָפְּגֶעגָאסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן אוֹיסְלֶערְנֶען דִי קִינְדֶער בְּרָכוֹת, וָואס דָאס אִיז דִי יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין יִרְאַת שָׁמַיִם, אַ קְלֵיין אִינְגֶעלֶע זָאל מַאכְן אַ בְּרָכָה אוֹיף יֶעדֶע זַאךְ וָואס עֶר עֶסְט, אוּן אַ נָאךְ בְּרָכָה, וּבִּפְרַט בֶּענְטְשְׁן, אוּן אוֹיבּ דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְפְלַאנְצְן אִין קִינְדֶער, דָאס וֶועט בְּלַייבְּן מִיט זֵיי אַ גַאנְץ לֶעבְּן.


זִינְגֶען דַארְף מֶען מִיט זֵיי זִינְגֶען נָאר נִיגוּנִים פוּן אֱמוּנָה, אוּן הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים, נִישְׁט גוֹי'אִישֶׁע נִיגוּנִים וָואס מֶען הָאט אִין דֶעם אַרַיינְגֶעלֵייגְט אִידִישֶׁע וֶוערְטֶער, דָאס אִיז אַן עֶקְל, דָאס נֶעמְט זִיךְ פוּן פְּרָאסְטֶע מְגוּשָׁמֶ'ע גְרָאבְּיַאנֶען, עֶקְלְהַאפְטִיגֶע אִינְגֶעלַייט, וָואס זֶענֶען דוּרְכְגֶעפַאלְן אִין שְׁמוּצִיגֶע עֲבֵירוֹת וְכוּ', פוּן זֵיי דַארְפְן מִיר נֶעמֶען נִיגוּנִים? אוּן אוּנְזֶערֶע הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ וָואס אִיז הֵיילִיגֶע נְשָׁמוֹת דַארְפְן דָאס אִין זִיךְ אַרַיינְלֵייגְן? דָאס דַארְף זַיין בַּיי אוּנְז מִיאוּס בְּתַּכְלִית הַמִיאוּס, שִׁיקוּץ בְּתַּכְלִית הַשִׁיקוּץ, מֶען טָאר נִישְׁט לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶערְלֶעךְ נָאר הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים.


דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'.


אַ קִינְד דַארְף מֶען אוֹיסְלֶערְנֶען עֶר זָאל הָאבְּן חֵשֶׁק צוּ דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל וֶועלְן דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל לִיבּ הָאבְּן דֶעם סִידוּר, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וֶוען עֶס קוּמְט צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ דַארְף מֶען וִויסְן אַז מֶען לֶערְנְט דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים'ס תּוֹרָה, דָאס דַארְף זַיין בְּאֵימָה וּבְיִרְאָה בְּרֶתֶת וּבְזִיעָה, וּמִכָּל שֶׁכֵּן אַז דָאס אִינְגֶעלֶע וֶוערְט נָאךְ גְרֶעסֶער דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען רַשִׁ"י, אוּן אַרַיינְגֶעבְּן דִי חַבִיבוּת פוּן יֶעדֶע הֵיילִיגֶע רַשִׁ"י, וִוי עֶר בְּרֶענְגְט אַלֵיין (בְּרֵאשִׁית ג', ח'), "וַאֲנִי לֹא בָּאתִי אֶלָא לְפַרֵשׁ פְּשׁוּטוֹ שֶׁל מִקְרָא".


עֶס אִיז בַּאוואוּסְט אַז מֶען הָאט אַמָאל גֶערוּפְן דֶעם בְּרִיסְקֶער רָב זי"ע עֶר זָאל פַארְהֶערְן אַ קְלַאס, אִיז עֶר אַרַיינְגֶעקוּמֶען אוּן עֶר הָאט גֶעפְרֶעגְט אַ אִינְגְל פְּשַׁט אִין אַ פָּסוּק, הָאט דֶער אִינְגֶעלֶע גֶעעֶנְטְפֶערְט אַז דֶער רַשְׁבַּ"ם זָאגְט אַזוֹי וְכוּ' וְכוּ', הָאט דֶער בְּרִיסְקֶער רָב זַ"ל גֶעגֶעבְּן אַ בֵּייזְן קוּק אוֹיפְ'ן מְלַמֵד, אוּן וֶוען זֵיי זֶענֶען אַרוֹיסְגֶעגַאנְגֶען הָאט עֶר פָארְגֶעהַאלְטְן פַארְ'ן מְלַמֵד, וִוי קוּמְט דָאס אַז עֶר לֶערְנְט מִיט אִינְגֶעלֶעךְ אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, פַאר מֶען לֶערְנְט פֵּירוּשׁ רַשִׁ"י וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל? עֶר הָאט אִים זֵייעֶר אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט.


זֶעט מֶען פוּן דֶעם אַז אַ מְלַמֵד וָואס הָאט נִישְׁט גֶעלֶערְנְט קַיין רַשִׁ"י, עֶר הָאט גֶעלֶערְנְט אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, הָאט עֶר אִים אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט. עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה וָואסֶערֶע בּוּשָׁה אוּן אַ חֶרְפָּה אִיז, אַז אַ מְלַמֵד לֶערְנְט נִישְׁט מִיט דִי קִינְדֶער בִּכְלַל רַשִׁ"י, וָואס דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי הָאט גֶעזָאגְט (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן רכ"ג) אַז רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ אִיז דֶער בְּרוּדֶער פוּן דִי תּוֹרָה, וָוארוּם גַאנְץ כְּלַל יִשְׂרָאֵל לֶערְנְט רַשִׁ"י.


אִיבֶּערְדֶעם אִיז זֵייעֶר וִויכְטִיג צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, אוּן זִינְגֶען דֶעם אַלְטְן חֵדֶר נִיגוּן, נִישְׁט נֵייעֶ גוֹי'אִישֶׁע עֶקְלְהַאפְטִיגֶע נִיגוּנִים וְכוּ', וָואס דָאס אִיז אַ בִּזָיוֹן, וָואס אוֹיף דֶעם זָאגְט שְׁלֹמֹה הַמֶלֶךְ (מִשְׁלֵי י"א, כ"ב) "נֶזֶם זָהָב בְּאַף חֲזִיר". וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען מִיט אַ אִינְגֶעלֶע מִשְׁנַיוֹת, דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען לַאנְגְזַאם, אוּן מַסְבִּיר זַיין יֶעדֶע מִשְׁנֶה, אוּן וָואס יֶעדֶע תַּנָא זָאגְט. אוּן הַיינְט אִיז דָאס זֵייעֶר זֵייעֶר גְרִינְג, וַוייל מֶען הָאט הַיינְט גֶעדְרוּקְט מִשְׁנַיוֹת מִיט בִּילְדֶער, וָואס דָאס קִינְד קֶען זֶען לֶעבֶּעדִיג פַאר זִיךְ יֶעדֶע מִשְׁנֶה, הֵן אִין הִלְכוֹת שַׁבָּת, הֵן אִין הִלְכוֹת סוּכָּה, מַמָשׁ לְהַפְלִיא פִּלְאֵי פְּלָאוֹת, עֶס אִיז אַזוֹי גְרִינְג מַסְבִּיר צוּ זַיין פַאר יֶעדְן אִינְגֶעלֶע יֶעדֶע מִשְׁנֶה. אוּן מֶען דַארְף דָאס מִיט זֵיי חַזְרְ'ן קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ בִּיז זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען אוֹיסְנְוֵויינִיג, מֶען דַארְף נִישְׁט יָאגְן אוּן לוֹיפְן, נָאר יֶעדֶע מִשְׁנֶה חַזְרְ'ן חַזְרְ'ן אוּן חַזְרְ'ן מִיטְ'ן טַייטְשׁ זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען. אוּן אַזוֹי אוֹיכֶעט וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען גְמָרָא, הֵייבְּט מֶען אָן צוּ לֶערְנֶען אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת, אָדֶער פֵּרֶק הַמֵנִיחַ, אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס, וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל, נִישְׁט נֶעמֶען נֵייעֶ וֶועגְן, אוּן מֶען לֶערְנְט מִיט קִינְדֶער קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ יֶעדֶע שְׁטִיקֶעלֶע גְמָרָא אוּן מֶען חַזְרְ'ט אִיבֶּער. אַזוֹי אִיז מֶען מְחַנֵךְ קִינְדֶער, דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין אִידִישְׁקֵייט.


דֶעם סֵדֶר דֶרֶךְ הַלִימוּד פוּן רֶבִּי'ן (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן ע"ו) אִיז גֶעמַאכְט פַאר בָּחוּרִים וָואס זֵיי הָאבְּן אַ שְׁוַואכֶע הַבָנָה, אוּן אַ שְׁוֶוערֶע תְּפִיסָה, הָאט דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי אוּנְז גֶעלֶערְנְט אַ דֶרֶךְ צוּ זָאגְן אַסַאךְ מִשְׁנַיוֹת אוּן צוּ זָאגְן אַסַאךְ גְמָרָא, אוּן מִיט דִי צַייט וֶוערְט אִים גֶעעֶפְנְט דֶער מֹחַ וְכוּ', אוּן זַיין הַבָנָה אוּן זַיין שֵׂכֶל וֶוערְט פַארְבְּרֵייטֶערְט וְכוּ', אוּן עֶר קֶען אָנְהֵייבְּן צוּ פַארְשְׁטֵיין וָואס עֶר לֶערְנְט.


אָבֶּער קְלֵיינֶע קִינְדֶער דַארְף מֶען לֶערְנֶען אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע אָבוֹת הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע מְלַמְדִים הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, פָּשׁוּט דַאוֶוענֶען אִין סִידוּר, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶעס וָוארְט, דָאס קִינְד זָאל וִויסְן וָואס עֶר דַאוֶוענְט, מִכָּל שֶׁכֵּן חוּמָשׁ זָאל עֶר חַזְרְ'ן מִיט אַ בְּרֶען, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן יֶעדֶע רַשִׁ"י זָאל מֶען מַסְבִּיר זַיין [נַאטוּרְלִיךְ דִי רַשִׁ"י וָואס רֶעדְט פוּן דִקְדוּק לָאזְט מֶען אוֹיס] נָאר דָאס פֵּירוּשׁ הַפָּשׁוּט דַארְף גֵיין אַלְץ אוֹיפְ'ן וֶועג פוּן רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ, נִישְׁט אַרַיינְמִישְׁן נֵייעֶ פֵּירוּשִׁים, דָאס אִיז אוֹיסְגֶעהַאלְטְן דֶער אִידִישֶׁער וֶועג, אוּן וֶוער עֶס פַארְנַאכְלֶעסִיגְט דֶעם לִימוּד חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע אִינְגֶעלֶעךְ טָאר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אִין אַ יְשִׁיבָה וָואס מֶען לֶערְנְט נִישְׁט קִינְדֶערְלֶעךְ חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י, אוּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאסְן מִשְׁנַיוֹת, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶע מִשְׁנָה אוּן חַזְרְ'ן אָן אַ שִׁיעוּר מָאל בִּיז זֵיי וֶועלְן קֶענֶען דָאס אוֹיסְנְוֵויינִיג, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאס וָואס מֶען לֶערְנְט שׁוֹין פֵּרֶק הַמֵנִיחַ אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת וְכוּ', דַארְף מֶען אַוַדַאי אַוַדַאי אַרַיינְלֵייגְן אִין זֵיי הַבָנַת הַתּוֹרָה, דִי גֶעשְׁמַאק פוּן תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ אַ יְשִׁיבָה, אַ תַּלְמוּד תּוֹרָה, לֶערְנְט נִישְׁט אוֹיף דֶעם אוֹיסְגֶעטְרָאטֶענֶעם וֶועג דַארְף דָאס פַארְמַאכְט וֶוערְן, טָאר נִישְׁט זַיין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן מֶען טָאר נִישְׁט אַרַיינְלֵייגְן דִי קִינְדֶער אִין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה.


גְלֵייבּ מִיר אִיךְ הָאבּ גָארְנִישְׁט מְחַדֵשׁ גֶעוֶוען אִין דֶעם, סְ'אִיז פָּשׁוּט שֵׂכֶל, אוּן מֶען זֶעט דָאס דִי אַלֶע אִינְגֶעלֶעךְ וָואס זֵיי זֶענֶען דוּרְכְגֶעגַאנְגֶען כִּיתָּה א', כִּיתָּה ב', כִּיתָּה ג', כִּיתָּה ד', וְכוּ', מִיט אַזֶעלְכֶע הַקְדָמוֹת, זֶענֶען גֶעוַואקְסְן עֶרְלִיכֶע קִינְדֶער, אָבֶּער דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה'ס וָואס מֶען הָאט גֶענוּמֶען קַאלִיקֶעס פַאר מְלַמְדִים, אָדֶער מֶען הָאט צַאמְגֶענוּמֶען דְרֵיי פִיר קְלַאסְן אִינְאֵיינֶעם, אוּן דֶער מְלַמֵד אִיז אַרוֹיס אוּן גֶעטְרוּנְקֶען קַאוֶוע וְכוּ' אָדֶער עֶר הָאט גֶעשְׁמוּעֶסְט וְכוּ', אִיז עֶר בִּכְלַל וָואס דִי חֲזַ"ל זָאגְן (בָּבָא בַּתְרָא כ"א:, וְעַיֵין שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָן רמ"ה, סָעִיף ט"ז) "מְלַמֵד תִּינוֹקוֹת שֶׁמֵנִיחַ הַתִּינוֹקוֹת וְיוֹצֵא, אוֹ שֶׁעוֹשֶׂה מְלָאכָה אַחֶרֶת עִמָהֶם, אוֹ שֶׁמִתְרַשֵׁל בְּתַּלְמוּדוֹ, הֲרֵי זֶה בִּכְלַל אָרוּר עֹשֶׂה מְלֶאכֶת הֲוַיָ"ה רְמִיָּה (יִרְמְיָהוּ מ"ח, י')".


עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה מֶען דַארְף זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן אַז אַ בָּחוּר זָאל נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אַזוֹי וִוי דִי חֲזַ"ל זָאגְן (קִדוּשִׁין פ"ב.) "לֹא יִלְמַד אָדָם רַוָוק סוֹפְרִים" [עַיֵין רַשִׁ"י: לֹא יִלְמַד רַוָוק סוֹפְרִים: רַוָוק, פָּנוּי בְּלֹא אִשָׁה. סוֹפְרִים: מְלַמְדֵי תִּינוֹקוֹת. כְּלוֹמַר, לֹא יַרְגִיל רַוָוק עַצְמוֹ לִהְיוֹת מִן הַסוֹפְרִים וְכוּ'], בִּפְרַט הַיינְטִיגְן פְּרָאסְטְן דוֹר, דַארְף מֶען זֵייעֶר זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן, דָאס אִיז גֶעזָאגְט גֶעוָוארְן אֲפִילוּ אוֹיף אַן עֶרְלִיכְן בָּחוּר, כָּל זְמַן עֶר אִיז אַ בָּחוּר טָאר עֶר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, דָאס אִיז מִדִינָא דִגְמָרָא, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן נֶעמֶען קַאלְיֶעדִיגֶע בָּחוּרִים וְכוּ', אוּן זֵיי זָאלְן זַיין דִי מְלַמְדִים, זֵיי זָאלְן זַיין דִי שׁוֹמְרִים אוֹיף דִי הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, דָאס אִיז אַן עַוְולָה שֶׁאֵין כָּמוֹהוּ.


אִיךְ בֶּעט דִיר זֵייעֶר דוּ זָאלְסְט דָאס אִיבֶּערְגֶעבְּן פַאר דִי מְנַהֲלִים פוּן דַיין תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ זֵיי וֶועלְן דָאס נִישְׁט פַארְבֶּעסֶערְן, מֶעג מֶען פַארְמַאכְן דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה.


נָאכְאַמָאל וִויל אִיךְ דִיר אִיבֶּערְ'חַזְרְ'ן, אַז אַ מְלַמֵד מוּז הָאבְּן גֶעדוּלְד, וָוארוּם אוֹיבּ עֶר הָאט נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער זָאל עֶר עֶנְדֶערְשׁ גֵיין אַרְבֶּעטְן אִין סַאנִיטֶעישְׁן [דִי וָואס זֵיי קְלוֹיבְּן אוֹיף דִי מִיסְט], דִי הָאבְּן נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד, אוּן זֵיי וַוארְפְן דִי גַארְבִּיטְשׁ קֶענְס [דִי מִיסְט בְּלֶעכְן] מִיט רְצִיחָה אִין טְרָאק. אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד טָאר נִישְׁט שְׁלָאגְן קַיין קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט שְׁפֶּעטְן פוּן קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט פַארְשֶׁעמֶען קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט דֶערְנִידֶערְן קִינְדֶער. אוּן אוֹיבּ עֶר טוּט דָאס אִיז עֶר אַ רוֹצֵחַ גָמוּר. אִיךְ הָאף אַז דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְלֵייגְן גוּט גוּט אִין דַיין הַארְץ, וֶועט דִיךְ גוּט זַיין אוֹיף דִי וֶועלְט אוּן אוֹיף יֶענֶע וֶועלְט.


זָאלְסְט הָאבְּן אַ פְרֵיילִיכְן טָאג אוּן אַ לֶעכְטִיגְן תָּמִיד.


*


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#575 - ווארטן אויפ'ן באס אין די פראסטיגע קעלט
מוסדות, שטעטל

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת וארא, כ"ב טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך האב געהאט נעכטן גרויס צער פון וואס איר האט דערציילט, אז אייערע קינדער ליידן פון די פראסטן ביים ווארטן אויפן באס, יעצט ווען עס איז ביטער קאלט און די באס דרייווערס קומען נישט אין צייט, און אייערע קינדער ווערן פארפרוירן פון די פראסטיגע קעלט.


איך האב גערעדט צום מענעדזשער ער זאל מאכן טרעקערס אויפן באס, מען זאל קענען אריינרופן און זען ווען צו שיקן די קינדער.


זייט מיר מוחל, מיר ארבעטן זייער שווער אז זאכן זאלן זיין גוט. מיר זענען א נייע מוסד, מיר האבן נישט קיין געלט, זאכן נעמען אביסל צייט ביז עס ווערט מסודר. איך האף צום אייבערשטן דאס צו קענען מאכן פאר אלע איינוואוינער פון שטעטל, אז מען זאל נישט דארפן אריבערגיין די שווערע זאך אז די קינדער ווארטן אויף די באס אין די ביטערע פרעסטן.

#574 - זע אז די געלט פאר די מוסדות בארץ הקודש זאל זיין צייטליך
מוסדות, משמש דעם רבי'ן, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב ליבערטי


שיק שוין די געלט פאר חודש טבת פאר די מוסדות בארץ הקודש. דער מנהל פון די מוסדות אין ארץ ישראל, יצחק נרו יאיר, האט מיר געשריבן אז ער דארף 39,863 פאר חודש טבת. ביטע פארבינד זיך מיט אים און שיק אים די גאנצע סכום פון די געלט וואס איך האב דיר פריער געשיקט.


זע אז די געלט קיין ארץ ישראל זאל זיין צייטליך, ווייל זיי זענען מער אנגעוויזן אויף די געלט ווי דא אין אמעריקע; דארט איז נישטא קיין שטאטישע הילף, דארט דארפן די מלמדים און די לערערינס דאס האבן פאר פשוט ברויט און מילך פאר זייערע קינדער.


אשרינו אז אונזער פלאג און מי איז אויף משמש זיין דעם רבי'ן, אויפציען א דור שכולו זכאי, א דור מיט די ריינע אמונה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#573 - ביי וועלכע זאכן זאל די מוסד שפארן געלט?
מוסדות, אידיש געלט, משמש דעם רבי'ן

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת שמות, ט"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ווען עס קומט צו זיכערהייט פון די קינדער און פון די איינגעשטעלטע, מלמדים און טיטשערס - זאלסטו דאס מערסטע אכטונג געבן, עס זאל זיין מער פון הונדערט פראצענט זיכער, און אז מען דארף קויפן נייע רעדער פאר די שאטל וואס ברענגט די טיטשערס - זאלסטו נישט לייגן קיין ביליגע רעדער וואס קען זיין א סכנה, לייג די טייערסטע רעדער, און אז פון אפיס זאגט מען דיר מען זאל לייגן די ביליגסטע - זאלסטו ווייזן דעם בריוו און זיך דורכקומען מיט זיי, ווייל וואס וועט מען קענען טון אויב עס שנייט און עס איז דא אייז און די שאטל וועט חס ושלום זיך נישט קענען אפשטעלן מיט אן אנגעפילטע באס מאמעס מיט קינדער, דער אייבערשטער זאל אפהיטן.


אודאי זאלסטו שפארן געלט פאר די מוסד, און אז די מנהלת בעט דיר א האלבע טיר ביים אפיס - זאלסטו נישט באשטעלן א טיר פון אפאר טויזנט דאלער, נישטא די געלט פאר דעם, דאס קענסטו מאכן אליין מיט א זעג, צוזעגן א טיר און מאכן א היימישע טיר וכו', אבער ווען עס קומט צו זיכערהייט - זאל אלעס זיין דאס מערסטע זיכער פאר אונזערע קינדער און פאר אלע איינגעשטעלטע.


איך שיק דיר נאכאמאל די בריוו וואס איך האב דיר געשריבן נאך דיין חתונה, ווען דו האסט מיר געבעטן דו ווילסט העלפן די מוסד, אויף וואס איך נעם דיך אויף, אויף דריי זאכן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 


[בעזרת ה' יתברך


 


ערב שבת קודש פרשת ראה – מברכים אלול, כ"ח מנחם-אב, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב


 


א גרויסן יישר כח פאר דיין איבערגעגעבענע ארבעט פאר די מוסד, האסט אהערגעשטעלט די מיידל קעמפ אזוי געשמאק; מרת ..., די מנהלת תחי' – זאגט מיר אז די יאר זומער איז די שענסטע זומער, אלעס איז אזוי שיין צוגעשטעלט; די יישר כח קומט דיר פאר'ן זיין אזוי געטריי.


 


בנוגע העלפן מענידזשן די תלמוד תורה, דו זאגסט מיר אז דו ווילסט העלפן, דו ווילסט טון פאר'ן רבי'ן; בעט איך דיר זאלסט טון די דריי זאכן:


 


1) ערשטנס, געב אכטונג די קינדער זאלן זיין אפגעהיטן פון סכנה, דער בנין זאל זיין אפגעהיטן פון סכנה.


 


2) צווייטנס, געב אכטונג אויף ריינקייט, דער בנין זאל זיין ריין, אזוי אויך די באסעס.


 


3) און די דריטע זאך, געב אכטונג אויפ'ן רבינ'ס געלט; עס זאל דיר אנגיין יעדע פרוטה פון רבי'ן.


 


אז דו וועסט אראפנעמען פון מיר די דריי זאכן, דו וועסט צושטעלן פאר די קינדער זיי זאלן זיין זיכער; סיי ביים קומען און סיי ביים זיין אין חדר און אין סקול און סיי ביים אהיימגיין, און עס וועט זיין ריין אין חדר און אין סקול, און דו וועסט אכטונג געבן אויפ'ן רבינ'ס געלט – וועסטו האבן א חלק אין די אלע הייליגע זאכן וואס קומט ארויס פון דעם פלאץ.]


 

#572 - אום שבת, יום טוב, און ביי שמחות, ווערט צעשפילט די נערווען
חנוכה, מוסדות, ארץ ישראל, נערווען, עשרה בטבת

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויגש, ב' דראש חודש טבת, ז' דחנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


היינט נאכט איז די הייליגע טאג זאת חנוכה. עס שטייט פון צדיקים אז מען קען פועלן זאת חנוכה ישועות, זאלסטו זיך היטן פון קנאת המלאכים; היט זיך פון כעס און פון מחלוקת, ווייל יעדע מאל עס קומען די הייליגע טעג ווערט א פחד, די מלאכים זענען מקנא דעם מענטש און זיי זוכן אים אראפ צו ווארפן אין מחלוקת, אין כעס, פאר שטותים והבלים. וועסט גוט קוקן, יעדע שבת און יום טוב, און אויך ביי שמחות - ווערט דער מענטש צעשפילט מיט נערווען וכו' וכו', מען הויבט אן שרייען אויף די ווייב און קינדער, מען הויבט אן מיט פארשעמען השם ישמרינו; זאלסטו זיך אכטונג געבן נישט צו ווערן בכעס. היינט נאכט ביים צינדן די הייליגע מנורה זיי זיך מבטל צום אייבערשטן, עס זאל דיר גארנישט אנגיין, עס זאל דיר גארנישט אינטערעסירן, נאר איין זאך - שמחה.


קומענדיגע וואך, פרייטאג פרשת ויחי, עשרה בטבת - געפאלט אויס די יארצייט פון אונזער הייליגער רבי נתן זכותו יגן עלינו. ליל שישי וועלן מיר מאכן די יארצייט סעודה אין מאנסי, אינאיינעם מיט א דינער פאר אונזערע מוסדות אין ארץ ישראל, מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש. איך לאדן דיך פערזענליך, איך וויל דו זאלסט קוקן אויף די מוסדות ווי דיינע אייגענע מוסדות, ווייל ביי מיר איז דאס אזוי חשוב און אזוי וויכטיג; מיר זאלן האבן ריינע ערליכע מוסדות על טהרת הקודש, געבויט אויף די וועג פון הייליגן רבי'ן, אזוי ווי מיר האבן מקבל געווען פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א פרייליכן חנוכה און א גוטן חודש.

#571 - גוטע ווערטער פאר יעדן קינד, רעדן צו זייער נשמה
מוסדות, הדרכות, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - מוצאי שבת קודש פרשת ויצא, ז' כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


בנוגע וכו'; געב פאר די קינדער עסן מיטאג אזוי ווי מען פירט זיך ביי ענק וכו', מאך נישט נאך ווי מען טוט אין אמעריקע; יעדע פלאץ האט זיך זיין וועג ווי אזוי מען פירט זיך. מאך נאך נאר די חלק החינוך, די חלק פון געבן גוטע ווערטער פאר יעדן קינד, קוקן אויף די קינדער מיט רחמנות, רעדן צו זייער נשמה, און אויך פארלאנגען א שטארע דרך ארץ, נישט לאזן די קינדער וואקסן מיט הפקירות.


איך האף צום אייבערשטן צו קענען שיקן דעם חודש נאכאמאל געלט פאר די מוסד אין ארץ ישראל. איך בעט דיר א טובה, גיי קיין יבנאל, גיי צו מוהרא"ש, איך מאך דיך א שליח, און בעט פאר מיר, בעט דארט פאר די הצלחה פון די מוסדות, און דער אייבערשטער וואס האט אונז געהאלפן ביז אהער וועט אונז ווייטער העלפן.


געב איבער א פערזענליכע שכוח פאר יעדן מלמד און פאר אלע איינגעשטעלטע, איך בין זיי אלע זייער דאנקבאר.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#570 - שיק נישט די קינדער אין א מוסד אויף וועמען דו האסט טענות
מוסדות, שטעטל, טענות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויצא, ב' כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך האב געהאט א מעשה, א משפחה האט געהאט טענות אויף אונזער מוסד, זיי האבן נישט אויפגעהערט מיט טענות, האב איך געבעטן די עלטערן און געזאגט: "הערט אויס וואס איז ריכטיג, ענדערש נעמט ארויס די קינדער און לייגט זיי אין א מוסד וואס ענק האלטן אז דארט געבט מען א גוטע חינוך, ווי איידער צו האלטן ביי אונז, און שפעטן טאג און נאכט פון די מוסד", ווייל קינדער ווערן צעמישט פון דעם, זיי פארמאכן זיך, יארן יארן וועט נעמען זיי זאלן קענען געהיילט ווערן.


קינדער קענען נישט נעמען קיין מחלוקת און ליצנות, אינעם קינד'ס מח איז דא דריי מענטשן; זיין טאטע, זיין מאמע און זיין רבי אדער טיטשער; דאס קינד דארף שפירן ווי אלע זענען בשלום, אלע ארבעטן אינאיינעם.


איך זאג דיר אויך, עס איז געזונט זאלסט זיך אוועק ציען פון שטעטל. האב נישט מורא, ביסט נישט דער ערשטער און נישט דער לעצטער, טו עס פאר דיינע קינדער, ווי איידער חוזק מאכן.


איך מיין עס מיט אן אמת.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#569 - אויפוואקסן אן קיין בושה פון תפילין דרבינו תם
חינוך הילדים, מוסדות, חסידות ברסלב, בר מצוה, תפלין

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת חיי שרה, י"ט מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד משפחת ... שיחיו


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


זיכער וואלט בעסער געווען ווען מען קען אריינלייגן אן עזות דקדושה אינעם קינד, אז ער זאל זיך נישט שעמען פון זיינע חברים אנצוטון צוויי פאר תפילין, דורך רעדן צו אים פון דאס גרויסקייט פון אנטון צוויי פאר תפילין רש"י און רבינו תם, אבער אז מען זעט אז ער שעמט זיך און די חבירים וועלן לאכן פון אים - איז נישט כדאי צו דוחק זיין את השעה.


דאס איז איינע פון די זאכן וואס האט אונז געשטופט צו עפענען ברסלב'ע מוסדות, אז די קינדער זאלן אויפוואקסן מיט א געפיל צום רבי'ן, און נישט האבן קיין בושה פון תפילין דרבינו תם, פון פארן אויף אומאן און אפגערעדט פון סדר דרך הלימוד וכו' וכו', ווייל דער רבי האט געהייסן מען זאל אנטון פון די בר מצוה ביידע פאר תפילין, און אז דער רבי האט אזוי געהייסן איז זיכער אז אזוי דארף מען טון. אויך רבי נתן זאגט (לקוטי הלכות תפילין הלכה ה', אות כח): "וְעַל כֵּן כָּל מִי שֶׁרוֹצֶה לְקָרֵב אֶת עַצְמוֹ לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ וְכוּ' צָרִיךְ לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם כְּמוֹ שֶׁהִזְהִיר רַבֵּינוּ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה אֶת אֲנָשָׁיו לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם", ווער עס וויל מקורב ווערן צום אייבערשטן זאל מקפיד זיין אנצוטון תפילין דרבינו תם, אזוי ווי דער הייליגער רבי האט מזהיר געווען זיינע מענטשן; און קוקט אריין אין זיינע הייליגע ווערטער וואס ער שרייבט ווייטער, מורא'דיגע ווערטער (שם, אות כט): "וְעַל כֵּן עַכְשָׁיו בְּעִקְּבוֹת מְשִׁיחָא בְּסוֹף הַגָּלוּת צְרִיכִים לִזָּהֵר מְאֹד לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם כְּמוֹ שֶׁהִזְהִירוּ כָּל הַצַּדִּיקִים אֲמִתִּיִּים שֶׁהָיוּ בְּיָמֵינוּ", אין די היינטיגע טעג וואס מען האלט שוין ממש ביי די גאולה, מיר גייען שוין אט אט ארויס פון גלות, דארף מען זייער אכטונג געבן אנצוטון תפילין דרבינו תם, אזוי ווי אלע צדיקים האבן אונז מזהיר געווען, "כִּי עַכְשָׁיו הִתְגַּבֵּר הַבַּעַל דָּבָר מְאֹד מְאֹד מַחֲמַת שֶׁרוֹאֶה שֶׁקָּרוֹב לָבֹא קִצּוֹ", ווייל דער יצר הרע איז זיך זייער מתגבר זעענדיג ווי זיין סוף קומט שוין, דערפאר דארפן מיר האבן ביידע פאר תפילין זיך צו קענען קריגן מיט אים.


דער אייבערשטער זאל העלפן ענק זאלן זען אסאך נחת ביי דעם קינד און ביי אלע קינדער, אלע זאלן אויסוואקסן ערליכע אידן.

#568 - שרייען אויף קינדער פון פארלוירנקייט, העלפט נישט
מוסדות, דרך ארץ, הדרכות, חיזוק פאר מחנכים

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת וירא, י"א מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


נעכטן איז געווען ביי מיר האברך ... נרו יאיר, ער איז געקומען רעדן צו מיר וועגן זיינע פריוואטע זאכן. בתוך הדברים האב איך אים געפרעגט אויב זיינע קינדער קומען אהיים פרייליך פון חדר, זאגט ער אז זיינע קינדער זענען זייער זייער פרייליך, נאר איין זאך, זיין קינד פון כיתה ... זאגט אז דער מלמד הערט נישט אויף שרייען: "דרך ארץ", "דרך ארץ", און אויך זיין זון פון כיתה ... זאגט אז דער מלמד דארף א גאנצן צייט שרייען: "דרך ארץ, דרך ארץ"; וויל איך דיר בעטן זאלסט מחזק זיין די מלמדים זיי זאלן וויסן וויפיל צו זאגן און וויפיל צו פארלאנגען, און אויב מען שרייט פון פארלוירנקייט העלפט נישט דאס שרייען, עס מאכט נאר ערגער.


אויך זאלסטו מיר מודיע זיין יעדע פרט ופרט וואס טוט זיך אין חדר; סיי פון די מלמדים און סיי פון די באס דרייווערס, פון די באס מלמדים און פון די מענידזשער; איך וויל זיין אין חדר, איך וויל וויסן יעדע פרט פון חדר, ווייל דאס איז ביי מיר וויכטיגער פון יעדע זאך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#567 - א זכות צו בארגן געלט פאר די מוסדות
מוסדות, געלט

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת וירא, י"ב מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אויב דו קענסט מיר בארגן געלט פאר א יאר צוויי; איך בארג נישט פאר מיר, איך בארג פאר די מוסד; וועסטו האבן א זכות וואס וועט בלייבן פאר אייביג.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#566 - קינדער שפירן אויב די עלטערן זענען איינשטימיג מיט'ן מוסד
תפילה והתבודדות, חינוך הילדים, מוסדות

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת נח, כ"ט תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


אז דיין קינד זינגט א חוזק ניגון אויף זיין מלמד און טיטשער - זאלסטו זיין קלוג און נישט מיטזינגען דעם ניגון; זיי מחנך דיינע קינדער זיי זאלן האבן דרך ארץ, נישט קיין חילוק ווער דער מלמד איז און ווער די טיטשער איז.


ווען דיינע קינדער וועלן שפירן ווי דו מיט דיין ווייב זענען איינשטימיג מיט די מוסד - דעמאלט וועט זיך אנהויבן די הצלחה ביי דיינע קינדער, דיינע קינדער ווייסן אז דו לאכסט זיך אויס פונעם מלמד און פון די מנהלת, און דאס לאזט זיי נישט מצליח זיין.


גיי אינדערפרי א שפאציר און זאג: "אייבערשטער איך וויל נכלל ווערן אין דיר, איך וויל בטל ווערן צו דיר". דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א, סימן נב): "וְאִי אֶפְשָׁר לָבוֹא לִידֵי בִּיטּוּל, כִּי אִם עַל יְדֵי הִתְבּוֹדְדוּת", מען קען זוכה זיין צו ווערן נכלל אינעם אייבערשטן נאר דורך התבודדות.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#565 - די וואס העלפן די חדר און בית פיגא, זענען העכער פון אלע
מוסדות, משמש דעם רבי'ן

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת נח, כ"ז תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב


איך דאנק דיר פארן העלפן זיך מתנדב זיין אהיים צו טראגן די קינדער פון חדר פון די נייע געגנט (ווילידזש); קענסט זיך נישט פארשטעלן דאס גרויסקייט פון העלפן אז קינדער זאלן לערנען תורה, די גאנצע וועלט שטייט נאר אויף די תורה וואס קינדער לערנען, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת קיט:): "אֵין הָעוֹלָם מִתְקַיֵים אֶלָא בִּשְׁבִיל הֶבֶל פִּיהֶם שֶׁל תִּינוֹקוֹת שֶׁל בֵּית רַבָּן".


וואס זאל איך דיר זאגן, איך בין זייער דאנקבאר פאר אלע וואס העלפן אונזער קהילה, אבער די וואס העלפן די חדר און בית פיגא - די זענען העכער אלע, ווייל ביי מיר איז דער עיקר די קינדער, און ווער עס העלפט מיר בויען די חדר און די בית פיגא - וועל איך נישט שולדיג בלייבן נישט בזה און נישט בבא.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#564 - אז דער מאן וויל ברסלב, דארף מען אים רודפ'ן?
שלום בית, חיזוק פאר פרויען, מוסדות, חסידות ברסלב, סבלנות

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת וזאת הברכה ב', י"ב תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך ווייס נישט ווער פון אייער משפחה טשעפעט אייך וועגן ברסלב, וועגן היכל הקודש; איך קען אייך איין זאך זאגן, אייער שווער שליט"א איז געקומען צו מיר נישט איין מאל, נישט צוויי מאל, נאר מערערע מאל, ער האט מיר זייער ליב, ער האט מיט מיר גערעדט מיט זייער א שטארקע ליבשאפט, ער האט מיר קלאר געזאגט: "איך בין נישט קיין ליגנער, איך גיי נישט זאגן אז עס שמעקט מיר און אז איך וויל מיינע קינדער זאלן גיין קיין ברסלב, אבער אז זיי זענען אנגעקומען אין היכל הקודש, דאנק איך דעם אייבערשטן", ער האט גערעדט מיט מיר לאנגע שעות מיט א שטארקע ליבשאפט, ער האט מיר געזאגט: "מיינע קינדער טוען וואס מיינע הייליגע זיידעס האבן געטון, זיי זענען אויך געלאפן צו צדיקים, זיי זענען אוועק געלאפן פון שטוב צו צדיקים, געזוכט און געזוכט וואו עס איז דא אן ערליכער איד וואס וועט זיי ברענגען נאנט צום אייבערשטן"; ובכן, ווייס איך נישט ווער עס טשעפעט אייך און פון וועם איר האט אזוי מורא.


דאנקט דעם אייבערשטן אז איר האט א מאן א ירא שמים מיט גאלדענע מידות, און אז ער איז מקורב געווארן צום הייליגן רבי'ן - קומט אים נישט דעם טויט, און אז ער וויל אריינשיקן די קינדער צום רבינ'ס חדר, אין רבינ'ס בית פיגא - מעג ער דאס טון, ער דארף קיינעם נישט פרעגן, אדרבה, זאל מען גיין צו וואס פאר א דיין און וואס פאר א רב מען וויל נאר (וואס האט נישט קיין אייגענע נגיעות), און פרעגן 'וואס טוט מען אויב מען וויל גיין דאווענען אין ברסלב, מען זעט ווי מען באקומט יראת שמים, מען באקומט חיזוק אויף דינען דעם אייבערשטן, און די עלטערן זאגן זיי האבן צער, וואס דארף מען טון?' וועט א יעדער דיין און מורה הוראה פסק'ענען וואס די תורה זאגט, מען מעג גיין, און מען דארף גיין.


מרת ... תחי', וואלט איר געוויסט וואס פאר א צרות עס גייט אריבער אויף מענטשן, ווי ווייבלעך לעבן א געצווינגענע לעבן, נאר ווייל זיי האבן רחמנות אויף די קינדער זיי זאלן נישט זיין קיין לעבעדיגע יתומים, ווייבער ליידן פון מענער וואס טוען שטילערהייט עבירות, ווייבער ליידן פון מענער וואס שרייען, שלאגן און פארשעמען, ווייבער ליידן פון מענער וואס פירן זיך פראסט ווי בהמות וכו', זיי האלטן זייערע שטוב נאר צוליב די קינדער, און אז אייער מאן וואס איז אן ערליכער איד, א שטיק איידלקייט, וויל אביסל קרבת אלוקים, און ער האט עס געטראפן אין ברסלב – רודפ'ט מען אים? מען איז אים מבזה?!


זאלט איר זיין אן אשת חיל, מיט גיין מיט אים און אים גוט מאכן, און אז עלטערן שרייען - נעמט מען עס אן באהבה, און אז עלטערן סטראשען וכו' וכו' - ווארט מען מיט סבלנות, עד יעבור זעם, ביז עס וועט זיך ארויסשטעלן דעם אמת, די עלטערן וועלן וויינען צו די אנדערע קינדער, זיך בעטן: "גייט אויך קיין ברסלב, נעמט חיזוק פון די נחל נובע מקור חכמה".


איך האב אסאך צו שרייבן אבער איך בין זייער פארנומען אין די ערב יום טוב טעג, איך האף צום אייבערשטן אז די פאר ווערטער וועט אייך געבן חכמה און בינה יתירה ווי אזוי צו לעבן א חיים טובים, און זיך גוט אויסלאכן פון די איבערגייאכטס וואס גייט אזוי שנעל אריבער אזוי ווי די שאטן פון א פייגל, אזוי ווי עס שטייט (תהלים קמד, ד): "כְּצֵל עוֹבֵר", די לעבן גייט אריבער ווי א שאטן, זאגן די הייליגע חכמים (בראשית רבה צו, ב): "הַלְּוַאי כְּצִלּוֹ שֶׁל כּוֹתֶל", הלואי וואלט די לעבן געווען אזוי לאנג כאטשיג ווי די שאטן פון א וואנט, "אוֹ כְּצִלּוֹ שֶׁל אִילָן", אדער אזוי לאנג ווי דער שאטן פון א בוים, ניין, "אֶלָּא כְּצִלּוֹ שֶׁל עוֹף בְּשָׁעָה שֶׁהוּא עָף", די לעבן גייט פארביי אזוי שנעל ווי די שאטן פון א פייגל וואס פליט.


בנוגע די בריוו וכו'; עס וועט נישט בעסער מאכן, עס פעלט נישט אויס; איין זאך וועט בעסער מאכן, ווי שטערקער ענקער קשר וועט ווערן - וועט ענק קיינער נישט קענען שלעכטס טון.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#563 - דיינע עלטערן זענען טייערע עלטערן
כיבוד אב ואם, מוסדות, חסידות ברסלב, מחלוקת

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ד אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


צו מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיינע ווייטאגליכע בריוון.


איך בעט דיר זייער זאלסט זיך נישט פארלירן, קוק צוריק די ניסים וואס דער אייבערשטער האט געמאכט מיט דיר ביז אהער, דו און דיין ווייב מיט דיין גאנצע משפחה זענען מקורב צום הייליגן רבי'ן, ענק לעבן בשלום ובשלוה, א יאר צוויי צוריק האסטו אויך געמיינט אז די וועלט ענדיגט זיך וכו' , אלעס האט זיך אזוי שיין געענדיגט; נאר די איין זאך, אז דיינע עלטערן האבן יעצט אנגעהויבן א מלחמה פארן חטא אז דו האסט געלייגט דיינע קינדער אין ברסלב'ע מוסדות.


ווער נישט צעבראכן פון דעם, און חס ושלום זיך אויפפירן צו זיי נישט מיט דרך ארץ, דיינע עלטערן זענען טייערע עלטערן, זיי זענען דערשראקן פון די פילע לשון הרע אויף ברסלב בכלליות, און אויף היכל הקודש בפרטיות, ובפרטי פרטיות וכו', אז אונזערע מוסדות זענען נישט קיין מוסדות וכו' וכו', דעריבער זענען זיי לוחם, אבער אז דו וועסט זיי ווייטער מכבד זיין און זיך אינגאנצן מבטל זיין צום אייבערשטן; גארנישט וועלן, נאר דביקות, נאר ביטול - וועסטו זען ווי דיינע עלטערן וועלן זאגן פאר אלעמען "פון דעם זון האבן מיר דאס מערסטע נחת".


דאנק דעם אייבערשטן אז דו און דיין ווייב לעבן בשלום און מיט אהבה, זייט אייך מחזק אינאיינעם מיט די מצוה פון כיבוד הורים ומורים, און ביז א קורצע צייט וועלן דיינע עלטערן זיך איבערדרייען, און זיך פרייען אז ענק זענען מקורב ביים רבי'ן.


חס ושלום אפהאקן מיט די עלטערן, דו זאלסט ווייטער גיין צו זיי און רעדן מיט זיי, און אויב זיי ווילן נישט רעדן - זאלסטו אביסל ווארטן, "חֲבִי כִמְעַט רֶגַע עַד יַעֲבָר זָעַם" (ישעי' כו, כ).


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.


 

#562 - אז מען וועט אויסווארטן, וועט מען זען גאר שיינע זאכן
התחזקות, מוסדות, סבלנות, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ד אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מרת ... תחי', בני ברק


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן די שיינע גריסן פון די שולע בית פיגא אין בני ברק. איך בעט פאר ענקער הצלחה, און אז ענק וועלן האבן סבלנות ווען עס איז 'ראשיתך מצער', אז מען וועט אויסווארטן וועט מען זען גאר שיינע זאכן, מען וועט אנקומען צו 'ואחריתך ישגה מאוד'.


מיר האבן אנגעהויבן אין וויליאמסבורג פאר פופצן יאר צוריק די ערשטע בית פיגא אין אמעריקע, עס איז געווען א גרויס געלעכטער, ביי אונז אין די קהלה האבן רוב געלאכט, נישט אלע האבן אריינגעשיקט, מיר האבן שווער געארבעט, און ברוך השם היינט האבן מיר אפאר הונדערט תלמידות און צענדליגע חתונה געהאטע תלמידות, אוועק געשטעלטע שטיבער, געזונטע ערליכע אידישע שטיבער, געבויט מיט שטארקע יסודות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

#561 - אכטונג געבן אז עסן זאל נישט גיין אין מיסט
מוסדות, היטן די צייט, עסן, בל תשחית

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ב אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


עס שטערט מיר אז מען ווארפט אוועק עסן ביי אונז אין די מוסד; איך קען נישט זען ווי עסן גייט אין מיסט.


אפשר קענען די מלמדים און טיטשערס דאס אהיים נעמען? עס זענען דא מלמדים וואס האבן נישט קיין פרוטה, די שטוב איז ליידיג פון עסן, און דא גיסט מען עסן אין מיסט? פארוואס זאלן נישט די מלמדים און לערערינס אהיים נעמען ברויט, מילך וכו'.


איך זאג נאכאמאל, איך בין מסכים צו נעמען די פראגראמען פון די שטאט פאר עסן וכו' - נאר בתנאי אז מען וועט נישט ווארפן עסן אין מיסט, און אויב מען ווארפט עסן אין מיסט - וויל איך מען זאל אפשטעלן די גאנצע לאנטש פראגראם.


אויך אין ישיבה ביי די בחורים זאלסטו אכטונג געבן עסן זאל נישט גיין אין מיסט; געב עס פאר די כולל אינגעלייט, לאז זיי אהיים נעמען די עסן.


גיי שלאפן פרי וועסטו קענען אויפשטיין פרי, וועסטו קענען דאווענען ווי א איד און לערנען, און אויך ווערן א גרויסער עושר; ווייל אז מען גייט שלאפן שפעט - שטייט מען אויף שפעט, קען מען נישט דאווענען ווי א איד, קען מען נישט זיין קיין עושר, מען דארף נאכלויפן א גאנצן טאג - ווי דער רבי זאגט (ספורי מעשיות, מעשה יא) - די בהמות.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

#560 - ווילסט געהאלפן ווערן, לייג אריין אפאר פרוטות פאר רבי מאיר'ל
צדקה, מוסדות, ארץ ישראל, פדיון נפש

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שופטים, ג' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, שד"ר מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש


איך האב נישט קיין ווערטער דיר צו דאנקען אויף וואס דו העלפסט מיר מיטן צאמנעמען צדקה פאר אונזערע מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש, כהיום האלטן מיר ביי זיבן באזונדערע מוסדות נאר אין ארץ הקודש; א חדר און בית פיגא אין ירושלים, א חדר און בית פיגא אין בני ברק און אין טבריה, און אויך א ישיבה אין ירושלים.


טייל אויס פאר אלע אנשי שלומינו פושקעס וואס עס זאל שטיין דערויף: "צדקת רבי מאיר בעל הנס", אז ווער עס וויל געהאלפן ווערן זאל אריינלייגן אפאר פרוטות פאר רבי מאיר'ל, מוהרא"ש זאגט בשם צדיקים, רבי מאיר'ל נעמט אויך פרוטות, אויך קליינע סכומים, און מען קען זען גרויסע ישועות.


אויף דיין פראגע, ווען מען מאכט פדיון נפש להמתקת הדינים, אויב מען קען דאס לייגן אין די צדקה פושקע, אדער דאס דארף גיין דירעקט אין די האנט פון דער וואס מאכט די פדיון? מוהרא"ש זאגט (שו"ת ברסלב חלק ד, מכתב תנ) אז מען קען מאכן פדיון נפש דורך געבן אין די פושקע וואס קומט אן צום צדיק, מוהרא"ש זאגט: "בוודאי אם יכולים לתת לידי הצדיק מה טוב ומה נעים" אודאי איז בעסער אז מען קען דאס איבערגעבן אין די האנט פונעם צדיק, "אבל אם לא, יכולים להכניס בקופת הצדקה שלו" אבער אז מען קען נישט - קען מען געבן די פדיון נפש אין די פושקע.


דער רבי זאגט (חיי מוהר"ן, סימן תקלט): "טוב מאד ליתן בכל עת על פדיונות לצדיקים" עס איז זייער גוט צו מאכן שטענדיג א פדיון, "ואפילו שלא בעת צרה חס ושלום" אפילו מען האט נישט עפעס א ספעציעלע צרה, מען זעט גרויסע ישועות, און דער רבי האט דערציילט אז די אונגארישע אידן געבן אסאך פדיונות פאר צדיקים, דעריבער זעען זיי שטענדיג ניסים, זיי זעען ישועות.


א כתיבה וחתימה טובה און א גוט שבת.

#559 - דו רעדסט פונעם אייבערשטן? דו ביסט ברסלב?
אמונה, מוסדות, חסידות ברסלב, היכל הקודש, תכלית, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שופטים, ג' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע חברים, תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו


ווי גליקליך זענען מיר אז מיר זענען מקורב צום הייליגן רבי'ן וואס דערמאנט אונז פון דעם הייליגן באשעפער; וויפיל מיר פארגעסן און מיר גייען צוריק צו אונזערע שטותים - קומט דער רבי און וועקט אונז, און דערמאנט אונז מיר זאלן נאכאמאל טראכטן פונעם אייבערשטן, און בעט אונז מיר זאלן רעדן אפאר ווערטער צום אייבערשטן.


מוהרא"ש זכותו יגן עלינו זאגט, וואס איז די לימוד פון הייליגן רבי'ן אנדערש פון אנדערע צדיקים? אלע צדיקים רעדן דאך פון די זעלבע זאכן; פון תורה, פון תפילה, פון אמונה וכו' וכו', וואס איז ברסלב? זאגט מוהרא"ש, אלע צדיקים ווייזן דיר א וועג ווי אזוי דו קענסט אנקומען נאנט ווערן צום אייבערשטן, דער צדיק זאגט - דורך תורה וועסטו אנקומען הויך, דער צדיק זאגט - דאס איז די וועג וכו', ווידעראום דער רבי זאגט אנדערש, דער רבי עפנט אונז די אויגן מיר זאלן זען אז 'דער אייבערשטער איז דא מיט מיר, ביי מיר און נעבן מיר', מען דארף נאר עפענען די מויל און אנהויבן רעדן צו אים.


נעכטן ביים שיעור האבן מיר גערעדט פון וואס די תורה זאגט (דברים טז, יח): "שֹׁפְטִים וְשֹׁטְרִים תִּתֶּן לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ" מען זאל שטעלן מנהיגים, די שאלה איז ווי אזוי ווייסט מען צו וועלכער מנהיג צו גיין? מוהרא"ש דערציילט, מענטשן זענען געקומען צו א גרויסן צדיק און אים געפרעגט, זיי וואוינען אין א גרויסע שטאט מיט אסאך גוטע אידן, וועם זאלן זיי נעמען פאר א רבי? האט דער צדיק געענטפערט, עס שטייט אין די תורה: "שֹׁפְטִים וְשֹׁטְרִים תִּתֶּן לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ",  מען זאלן ממנה זיין אין יעדע שטאט און אין יעדע געגנט רבנים און דיינים, וועלכער מנהיג זאל מען אויפנעמען? "אֲשֶׁר ה' אֱלֹקֶיךָ נֹתֵן לְךָ לִשְׁבָטֶיךָ" א מנהיג וואס שיינט אריין אין ענק 'דער אייבערשטער איז מיט דיר, דער אייבערשטער איז דא, רעד צו אים, בעט אים'.


אינטערעסאנט איז, ווען א תלמיד היכל הקודש רעדט מיט א פרעמדער, ווען יענער ווייסט נישט אז ער דרייט זיך אין רבינ'ס חדר, אין היכל הקודש - וועט יענער פרעגן: "דו ביסט ברסלב?" ווייל נאכן רעדן אפאר ווערטער און הערן ווי אין יעדע שמועס קומט אריין אייבערשטער, "אֲשֶׁר ה' אֱלֹקֶיךָ נֹתֵן לְךָ" - ווייסט מען שוין אז דאס איז א ברסלב'ער.


עס איז א גרויסע שמחה פאר אנשי שלומינו אין ארץ ישראל אז מיר האבן געעפנט די וואך נאך א שולע אין ארץ ישראל, מיר האבן געעפנט א בית פיגא אין בני ברק; איך באקום צוריק זייער שיינע גריסן ווי די לערערינס ארבעטן געטריי, מען לייגט אריין אין די קינדער אמונה פשוטה מיט שמחה.


א כתיבה וחתימה טובה און א גוט שבת.

#558 - עלטערן דארפן זיין איינשטימיג מיט די מוסד
חינוך הילדים, מוסדות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שופטים, א' דראש חודש אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מרת ... תחי', טברי'


מיר זענען זייער צופרידן פון אייערע קינדער אין די מוסד, מיר האפן אז איר זענט אויך צופרידן פון אונז.


עס איז זייער וויכטיג מיר זאלן זיין אויף איין בלאט, עס איז לטובה פאר אייערע קינדער, ווייל ווען די עלטערן זענען איינשטימיג מיט די מוסד, אפילו מען זאגט נישט - שפירט מען עס אין די לופט, די קינדער ווייסן דאס און שפירן דאס, און אזוי אויך פארקערט; ווען די עלטערן זענען נישט איינשטימיג מיט די מוסד - ווערן די קינדער נישט זיכער מיט זיך. מיר זעען דאס אין חדר און אין בית פיגא אויף די קינדער, אז זיי זענען נישט רואיג, זיי זענען צומישט וכו'.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א גוטן חודש און א גוט געבענטשט יאר.

#557 - זיכער מאכן אז מען טרעט נישט אויף די קינדער
תפילה והתבודדות, חינוך הילדים, מוסדות, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שופטים, א' דראש חודש אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


ווען דו ביסט מיט די קינדער ביים עסן זאלסטו זיך אומקוקן אויב די קינדער עסן, און זיכער מאכן אז מען טרעט נישט אויף די קינדער. ווייל עס איז דא קינדער וואס זיי גלייכן נישט א געוויסע עסן, מאכן זיי חוזק פון די וואס עסן יא, עס ווערט א גאנצע רייץ ווער עס קען מער לאכן פון די עסן, דארף דער מנהל מיט די מלמדים זיין ביים עסן און זיכער מאכן אז קיינער זאל נישט ווערן געטשעפעט.


הויב אן דיין טאג מיט התבודדות, גיי נישט צו די ארבעט נאר נאכן זיך מתבודד זיין און זיך איבערגעבן אינגאנצן צום אייבערשטן. זיין א מנהל אדער א ראש ישיבה איז א גרויסע אחריות, ווייל דער רבי זאגט קלאר (לקוטי מוהר"ן חלק ב, סימן יח) אז זיין א מנהל און זיין א ראש ישיבה - איז א גרויסע סכנה, עיין שם. נאר אז מען געבט זיך איבער צום אייבערשטן, מען בעט זיך ביים אייבערשטן מען זאל נעמען די מלכות אויפצובויען נשמות ישראל, נאר דורך וויינען צום אייבערשטן עס זאל נישט ארויסקומען קיין שום שלעכטס.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א גוטן חודש און א גוט געבענטשט יאר.

#556 - וואס איז די סוד פארוואס די מוסדות זענען אזוי מצליח?
מוסדות, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שופטים, ב' דראש חודש אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


מיר האבן געעפנט א נייע יאר בית פיגא, אויך אין בני ברק האבן מיר געעפנט א בית פיגא; עס קומען צוריק הערליכע שיינע גריסן, ווי מען לערנט מיט די תלמידות דאס שיינקייט פון זיין א איד, דאס שיינקייט פון גיין איידל אנגעטון, און אזוי ווייטער.


אויך די חדרים גייען אן, מיר הויבן אן נאך סוכות די נייע כיתות; יעצט ביז סוכות זענען די קינדער ממשיך מיט זייערע מלמדים פון ביז אהער.


די ישיבות גייען אן זייער שיין, מיר האבן דריי שיינע ישיבות; אין ירושלים, אין שטעטל און אין וויליאמסבורג; ווער האט דאס געקענט אויסטראכטן, אז אין אזא קורצע צייט זאל זיך אוועק שטעלן אזא הערליכע קהילה מיט אזויפיל מוסדות איבער די גאנצע וועלט. מענטשן פרעגן: "וואס איז די סוד?" דער ענטפער איז, מסירות נפש פון מוהרא"ש, תפילות ובכיות פון מוהרא"ש.


מארגן וועט זיין די וועכנטליכע שיעור אין ישיבה אין וויליאמסבורג, קום זיך אויפפרישן; דער סמ"ך מ"ם רוט נישט, ער קומט יעדן טאג פונדאסניי מיט נייע נסיונות, נייע פייערן, און מען קען נישט זאגן 'מען האט שוין פאריגע וואך געהערט א שמועס פון חיזוק וכו', מען דארף פרישע חיזוק, פון פריש נאכאמאל הערן דאס גרויסקייט פון לערנען תורה און פון זיך מתבודד זיין.


נעכטן איז געווען א ראש חודש סעודה ביי מיר אין שטוב פאר די אלע וואס העלפן אונזער כולל, וואו אינגעלייט לערנען בהתמדה גדולה, איך בין זייער דאנקבאר פאר אלע וואס נעמען א חלק אז די כולל זאל אנגיין.


לעת עתה קען איך נישט אויפנעמען מענטשן, איך האב נישט וואו; די אפיס אין ישיבה איז חרוב, וואסער איז אריין אין אפיס און געשטאנען א גאנץ זומער, מען דארף אלעס איבערמאכן, איז ביז דערווייל אפגעשטעלט דאס אויפנעמען מענטשן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א גוטן חודש, א גוט געבענטשט יאר.

#555 - א הערליכע זומער געווען אין קרית ברסלב
מוסדות, שטעטל, סדר דרך הלימוד, שיעורים כסדרן, זומער

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שופטים, כ"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אודה ה', איך דאנק דעם אייבערשטן פאר די הערליכע זומער וואס מיר האבן פארברענגט אין קרית ברסלב, אזא שיינע זומער מיט אנשי שלומינו האב איך נאכנישט געהאט, יעדע מינוט האב איך זיך מחי' געווען. די שטעטל איז אזא שיינע פלאץ, מען שפירט דא אויר הזך והנח, א לויטערקייט, איך האב אזוי געוואלט שוין דא בלייבן וואוינען מיט אנשי שלומינו, איך האב שוין אזוי ארויסגעקוקט אז יעצט נאכן זומער וועל איך שוין בלייבן דא.


יעדע פרט פון די שטעטל איז הערליך שיין, אנגעהויבן מיט די חדר; די ריינע אמונה וואס די מלמדים לייגן אריין אין די קינדער, און די ליבשאפט וואס די גאנצע שטאב געבט פאר יעדן איינציגסטן קינד, און די בית פיגא; פול מיט הארץ, פול מיט ווארעמקייט, אזוי ווי א מאמע געבט פאר די קינדער. די ישיבה, די כולל, די אינגעלייט, בעלי בתים מיט אזויפיל יראת שמים וכו' וכו', וואס מען קען נישט אלץ אויסרעכענען אויפן פאפיר.


איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט זיך צוריק באנייען מיט דיינע שיעורים, לערנען יעדן טאג מקרא, משנה, גמרא, הלכה ואגדה; אפילו דו פארשטייסט נישט וואס דו לערנסט - זאלסטו זאגן די ווערטער פון די הייליגע תורה. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן עו): "טוֹב לִלְמֹד בִּמְהִירוּת וְלִבְלִי לְדַקְדֵּק הַרְבֵּה בְּלִמּוּדוֹ, רַק לִלְמֹד בִּפְשִׁיטוּת בִּזְרִיזוּת וְלִבְלִי לְבַלְבֵּל דַּעְתּוֹ הַרְבֵּה בִּשְׁעַת לִמּוּדוֹ מֵעִנְיָן לְעִנְיָן, רַק יִרְאֶה לְהָבִין הַדָּבָר בִּפְשִׁיטוּת בִּמְקוֹמוֹ", עס איז גוט מען זאל זיך צוגעוואוינען לערנען שנעל און נישט מדקדק זיין צופיל בשעת מען לערנט, נאר זען צו פארשטיין דעם פשטות הפשט, "וְאִם לִפְעָמִים אֵינוֹ יָכוֹל לְהָבִין דָּבָר אֶחָד, אַל יַעֲמֹד הַרְבֵּה שָׁם וְיַנִּיחַ אוֹתוֹ הָעִנְיָן וְיִלְמַד יוֹתֵר לְהַלָּן", און אויב מען פארשטייט נישט זאל מען נישט פארברענגען אסאך צייט אויף דעם ענין, ענדערש זאל מען גיין ווייטער, "וְעַל פִּי הָרֹב יֵדַע אַחַר כָּךְ מִמֵּילָא מַה שֶּׁלֹּא הָיָה מֵבִין בִּתְחִלָּה, כְּשֶׁיִּלְמַד כְּסֵדֶר בִּזְרִיזוּת לְהַלָּן יוֹתֵר", און אז מען לערנט אסאך וועט מען שפעטער פארשטיין וואס מען האט פריער נישט אזוי גוט פארשטאנען.


דער רבי זאגט דארט ווייטער: "שֶׁאֵין צְרִיכִין בְּלִמּוּד רַק הָאֲמִירָה לְבַד, לוֹמַר הַדְּבָרִים כְּסֵדֶר", אפילו מען פארשטייט גארנישט - זאל מען זאגן די ווערטער, "וּמִמֵּילָא יָבִין", און ביים סוף וועט מען פארשטיין. "וְלֹא יְבַלְבֵּל דַּעְתּוֹ בִּתְחִלַּת לִמּוּדוֹ שֶׁיִּרְצֶה לְהָבִין תֵּכֶף, וּמֵחֲמַת זֶה יִקְשֶׁה לוֹ הַרְבֵּה תֵּכֶף וְלֹא יָבִין כְּלָל, רַק יַכְנִיס מֹחוֹ בְּהַלִּמּוּד וְיֹאמַר כְּסֵדֶר בִּזְרִיזוּת וּמִמֵּילָא יָבִין", מען זאל נישט ווערן צעבראכן ווען מען זעט אז מען פארשטייט נישט וואס מען לערנט, וואס דאס אליין - אז מען וויל גלייך פארשטיין - מאכט אז עס זאל זיין שווער צו פארשטיין דאס לערנען, נאר מען זאל בלויז זאגן די ווערטער כסדרן און מען וועט שוין פון זיך אליין פארשטיין, "וְאִם לֹא יָבִין תֵּכֶף יָבִין אַחַר כָּךְ, וְאִם יִשָּׁאֲרוּ אֵיזֶה דְּבָרִים, שֶׁאַף עַל פִּי כֵן לֹא יוּכַל לַעֲמֹד עַל כַּוָּנָתוֹ, מַה בְּכָךְ", און אויב מען פארשטייט נישט דעם ערשטן מאל, וועט מען עס פארשטיין ביים צווייטן מאל; און אויב מען וועט נישט פארשטיין דעם צווייטן מאל - איז אויך גארנישט, "כִּי מַעֲלַת רִבּוּי הַלִּמּוּד עוֹלָה עַל הַכֹּל, וּכְמוֹ שֶׁאָמְרוּ רַבּוֹתֵינוּ זִכְרוֹנָם לִבְרָכָה: 'לִגְּמוֹר, וַהֲדַר לִסְבֹּר, וְאַף עַל גַּב דְּלָא יָדַע מַה קָאָמַר' שֶׁנֶּאֱמַר: 'גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה'", ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן אז א מענטש זאל קודם אסאך זאגן די ווערטער פון די הייליגע תורה, אפילו ער פארשטייט נישט וואס ער לערנט, און דערנאך זאל ער לערנען צו פארשטיין, "כִּי עַל יְדֵי רִבּוּי הַלִּמּוּד שֶׁיִּלְמַד בִּמְהִירוּת, וְיִזְכֶּה לִלְמֹד הַרְבֵּה, עַל יְדֵי זֶה יִזְכֶּה לַעֲבֹר כַּמָּה פְּעָמִים אֵלּוּ הַסְּפָרִים שֶׁלּוֹמֵד, לְגָמְרָם, וְלַחֲזֹר לְהַתְחִיל, וּלְגָמְרָם פַּעַם אַחַר פַּעַם, וְעַל יְדֵי זֶה מִמֵּילָא יָבִין וכו'", ווייל אז מען געוואוינט זיך צו צו לערנען שנעל, קען מען זוכה זיין צו לערנען זייער אסאך; מען איז זוכה איבערצוגיין יעדע זאך זייער אסאך מאל, ביז מען איז זוכה דאס צו פארשטיין.


רבי נתן זאגט דארט: "וְדִבֵּר הַרְבֵּה מְאֹד בְּעִנְיָן זֶה, וְאִי אֶפְשָׁר לְבָאֵר דְּבָרִים אֵלּוּ בִּכְתָב הֵיטֵב, אֲבָל בֶּאֱמֶת הוּא דֶּרֶךְ עֵצָה טוֹבָה מְאֹד בְּעִנְיַן הַלִּמּוּד, כִּי עַל יְדֵי זֶה יְכוֹלִים לִזְכּוֹת לִלְמֹד הַרְבֵּה מְאֹד, לִגְמֹר כַּמָּה וְכַמָּה סְפָרִים, וְגַם יִזְכֶּה לְהָבִין הַדְּבָרִים יוֹתֵר מֵאֲשֶׁר הָיָה לוֹמֵד בְּדִקְדּוּק גָּדוֹל, כִּי זֶה מְבַלְבֵּל מְאֹד מִן הַלִּמּוּד", דער רבי האט זייער אסאך גערעדט פונעם דרך הלימוד, אז מען זאל נישט זוכן צו פארשטיין גלייך ווען מען לערנט, נאר מען זאל לערנען אסאך אן פארשטיין, ביז מען וועט זוכה זיין צו פארשטיין.


ווען מען לערנט אויף דעם סדר דרך הלימוד איז מען זוכה אנצוקומען אסאך מער ווי ווען מען לערנט שטייט און מען קלערט אריין אין יעדע ווארט, וואס דאס שטערט נאר דאס לערנען, "וְכַמָּה בְּנֵי אָדָם פָּסְקוּ מִלִּמּוּדָם לְגַמְרֵי עַל יְדֵי רִבּוּי הַדִּקְדּוּקִים שֶׁלָּהֶם, וּמְאוּמָה לֹא נִשְׁאַר בְּיָדָם", און זייער אסאך מענטשן האבן אינגאנצן אויפגעהערט צו לערנען צוליב דעם וואס זיי האבן געלערנט און געקוועטשט וכו'.


"אֲבָל כְּשֶׁיַּרְגִּיל עַצְמוֹ לִלְמֹד בִּמְהִירוּת כַּנִּזְכָּר לְעֵיל, בְּלִי דִּקְדּוּקִים הַרְבֵּה, הַתּוֹרָה תִּתְקַיֵּם בְּיָדוֹ, וְיִזְכֶּה לִלְמֹד הַרְבֵּה מְאֹד, גְּמָרָא וּפוֹסְקִים כֻּלָּם, וְתַנַ"ךְ וּמִדְרָשִׁים וְסִפְרֵי הַזוֹהַר וְקַבָּלָה, וּשְׁאָר סְפָרִים כֻּלָּם", אבער אז א מענטש געוואוינט זיך צו צו לערנען שנעלערהייט - אזוי ווי אויבן דערמאנט, וועט ער זוכה זיין צו לערנען זייער אסאך; ער וועט לערנען די גאנצע תורה - גמרא מיט אלע פוסקים, תנ"ך, אלע מדרשים, און זוהר הקדוש, "וּכְבָר מְבֹאָר שִׂיחָתוֹ שֶׁל רַבֵּנוּ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה, שֶׁטּוֹב לָאָדָם שֶׁיַּעֲבֹר בְּחַיָּיו בְּכָל הַסְּפָרִים שֶׁל הַתּוֹרָה הַקְּדוֹשָׁה", אזוי ווי דער רבי האט געוואלט, אז מיר זאלן דורך לערנען כל התורה כולה. עיין שם.


איך האב דיר נאך אסאך צו שרייבן אבער איך דארף מקצר זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

#554 - ווען אנשי שלומינו העלפן די מוסדות, איז דאס מיר זייער חשוב
מוסדות, אומאן, משמש דעם רבי'ן

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ראה, כ"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, ירושלים


איך דאנק דיר פארן העלפן די מוסדות אין ירושלים מיטן ברענגען עסן פאר די קינדערלעך; יעדע זאך וואס מען העלפט, אפילו עס זעט אויס ווי א קלייניקייט - אויבן איז דאס א גרויסע זאך.


ווען אנשי שלומינו העלפן די מוסדות; מען טוט, מען באקט, מען קאכט, מען פאררעכט - איז דאס מיר זייער חשוב, עס מאכט גרינגער די ארבעט זעענדיג אז עס איז דא געפיל און הארץ.


איך האף צום אייבערשטן די יאר וועסטו קענען צעברעכן די אייזערנע מניעות פון די גרויסע מענטשן מיט די גרויסע ביימער מיט די טויזנטער בלעטלעך און קומען צום גאלדענעם בארג מיטן זילבערנעם שלאס, צום רבי'ן קיין אומאן אויף ראש השנה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.