בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת יתרו, חמשה עשר בשבט, שנת תשע"ט לפרט קטן

לכבוד הבחור ... נרו יאיר.

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

איך בעט דיר זייער דו זאלסט זיך שטארקן מיט אלע דיינע כוחות ווייטער אנצוגיין מיט דיין לערנען און דאווענען און אזוי ווייטער; וויסן זאלסטו אז יעדער איינער האט א שידוך, דו וועסט אויך א חתן ווערן, מען דארף נאר האבן אסאך סבלנות אויס צו ווארטן ביז דער אייבערשטער העלפט.

טו די סגולה וואס דער רבי זאגט (ספר המידות, אות חיתון, סימן ו): "מִי שֶׁקָּשֶׁה לוֹ לִמְצֹא זִוּוּגוֹ, יַרְגִּיל אֶת עַצְמוֹ לִקְרוֹת בְּקָרְבְּנוֹת הַנְּשִׂיאִים", וועם עס גייט שווער צו טרעפן א שידוך זאל זאגן אסאך די "קרבנות הנשיאים"; פון (במדבר ז, א): "וַיְהִי בְּיוֹם כַּלּוֹת משֶׁה לְהָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן", ביזן סוף, וואס דאס איז די קריאה וואס מען ליינט חנוכה (עס איז געדרוקט אין יעדע סידור ביי קריאת התורה, קריאה לחנוכה), און ווען דו ענדיגסט זאגן די "קרבנות הנשיאים", בעט דעם אייבערשטן: "רבונו של עולם, העלף מיר איך זאל זוכה זיין צו טרעפן מיין זיווג אינעם זכות וואס איך האב געפאלגט דעם הייליגן רבי'ן און געזאגט די קרבנות הנשיאים; העלף מיר באשעפער איך זאל שוין זוכה זיין צו טרעפן מיין זיווג, עס איז מיר אזוי שווער צו זיין איינער אליין - א פלג גוף, און עס איז מיר זייער שווער צו זיין ערליך ווען איך בין אליינס, איך וויל חתונה האבן וכו' וכו'"; אזוי זאלסטו זיך אויסוויינען יעדן טאג צום אייבערשטן, אים בעטן נאכאמאל און נאכאמאל און נאכמאל ער זאל רחמנות האבן אויף דיר און דיר שוין באגליקן מיט דיין שידוך.

דער עיקר בעט איך דיר זייער, זאלסט זיך שטארקן און נישט ווערן צעבראכן ווען דו זעסט אז עס גייט אריבער נאך א טאג און נאך א טאג און עס ריקט זיך גארנישט; דו טראכסט כל מיני מחשבות וואס וועט זיין, 'אפשר וועל איך שוין אזוי בלייבן', 'ווער וועט מיר נעמען?' – און אזוי ווייטער, די אלע שלעכטע מחשבות וואס דער יצר הרע ברענגט אריין אין אלע בחורים.

אלע בחורים טראכטן דאס פאר זיי טרעפן זייער שידוך, אבער דו טראכט נישט אזוי; טראכט גוט, ווארט אויס פאר דיין ישועה און טו וואס דו האסט צו טון. פאלג דעם רבי'ן און זיי מקיים אלע עצות וואס ער זאגט וועסטו בודאי געהאלפן ווערן בקרוב ממש.

בנוגע דאס וואס דו האסט נסיונות צו קוקן מאוויס, די בעסטע זאך פאר דעם איז אז דו זאלסט זיך מאכן א שיעור אין משניות; ווער עס זאגט משניות ווערט אפגעהיטן פון אריין פאלן אין גיהנום.

דער חיד"א זכר צדיק לברכה ברענגט בשם מדרש תלפיות (עמוד מא): "אָשֵׁר בֶּן יַעֲקֹב יוֹשֵׁב עַל פִּתְחוֹ שֶׁל גֵיהִנוֹם, וּמִי שֶׁהִרְבָּה לִלְמוֹד מִשְׁנַיוֹת אֵינוֹ מַנִּיחוֹ לְהִכָּנֵס שָׁם"; ווען א מענטש קומט ארויף אויבן אין הימל קומען די מלאכי חבלה און ווילן אים אריין שלעפן אין גיהינום, קומט אשר בן יעקב און פרעגט דעם מענטש צי ער האט געלערנט משניות, אויב האט דער מענטש געלערנט משניות טראגט ער אים אריין אין גן עדן. דער חיד"א טייטשט מיט דעם דער פסוק (בראשית מט, כ): "מֵאָשֵׁר שְׁמֵנָה לַחְמוֹ", 'שְׁמֵנָה' איז די אותיות 'מִשְׁנָה', אז אשר בן יעקב זעט אז א מענטש וואס האט געלערנט משניות, "וְהוּא יִתֵּן מַעֲדַנֵּי מֶלֶךְ", וועט ער זוכה זיין צו גן עדן; דאס איז נישט נאר לאחר הפטירה דאס איז נאך יעצט ווען מען לעבט. ווען א מענטש לערנט משניות היט עס אים אפ פון די מלאכי חבלה וואס ווילן אים אוועק שלעפן פונעם אייבערשטן, דערפאר אז דער יצר הרע וויל דיר שלעפן צום טיר פון גיהנום, ער וויל דיר ווייזן עבירות רחמנא לצלן, זאלסטו שוין אנהייבן צו לערנען משניות וועט דאס דיר ראטעווען פון אלעם שלעכטס.

אפילו דו פארשטייסט נישט קיין איין ווארט וואס דו לערנסט, דאך זאלסטו ווייטער לערנען די משניות אן פארשטיין; זאג די ווערטער פון די הייליגע תורה ווייל דאס וועט דיר ראטעווען פון אלעם שלעכטס.