תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך בין זוכה ברוך ה' צו געבן יעדן טאג א שיעור פאר בחורים, מיט חיזוק פון מוהרא"ש און דער ראש ישיבה שליט"א, די דיבורים זענען זיי זייער מחזק. איך דאנק זייער דעם ראש ישיבה שליט"א אויף די פילע עצות און שכל צום לעבן וואס דער ראש ישיבה שליט"א געבט ביי די שיעורים, דאס איז מיר זייער מחזק, און זיכער אויך נאך פילע אידן איבער די גאנצע וועלט.
איך האב געוואלט פרעגן וואס איך קען טון אז עס זאל זיין דרך ארץ ביי מיין שיעור, אז די בחורים זאלן נישט שמועסן און זאלן זיך צוהערן. איך פרוביר צו רעדן שיינע דברי חיזוק, עס זאל זיין געשמאק צו הערן, עס פאסירט אבער צומאל אז טייל בחורים הויבן און רעדן און שמועסן און ווערן פארנומען מיט זייטיגע זאכן ביים שיעור, און דאן דארף איך זיי מעורר זיין נישט צו רעדן. עס איז מיר זייער נישט געשמאק צו דארפן אפשטעלן דעם שיעור און זיי אויפמערקן אויף דרך ארץ, און דאס איז זיכער אויך נישט געשמאק פאר זיי.
ווי אזוי קען איך מאכן אז די בחורים זאלן וויסן און פארשטיין אז ביי מיין שיעור רעדט מען נישט און מען שטערט נישט, אזוי וועל איך קענען רואיג רעדן און אריינברענגען אין זיי ריינע יראת שמים אן קיין הפסקות?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת ויקהל, כ"ב אדר א', שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
חכמינו זכרונם לברכה זאגן (תנא דבי אליהו רבה, א): "דֶּרֶךְ אֶרֶץ קָדְמָה לַתּוֹרָה", דרך ארץ איז פאר תורה; כדי מען זאל קענען מקבל זיין תורה איז נאר אויב מען האט דרך ארץ, אן דרך ארץ איז גארנישט דא.
דאס איז די ערשטע לימוד וואס דו דארפסט אויסלערנען דיינע תלמידים, און שטיין אויף דעם זייער שטארק. עס מוז זיין דרך ארץ ווען מען לערנט, פאר דעם קען מען נישט רעדן; אז מען רעדט, מען לאכט - איז א שאד די ארבעט, עס איז אומזיסט די ארבעט.
ביי אלע צדיקים איז געווען א שטארקע דרך ארץ (דיסציפלין). מיר געדענקען זייער גוט ווי אזוי עס האט אויסגעקוקט ביי מוהרא"ש, ווען מיר האבן געהערט אז מוהרא"ש קומט אראפ איז שוין געווארן שטיל, און ווען מוהרא"ש האט געעפנט די טיר האבן מיר זיך נישט גערירט פון פלאץ, מיר זענען אלע געשטאנען באימה ויראה כדי צו קענען מקבל זיין; אזוי איז געווען ביי אלע צדיקים, מען איז געזיצן מיט א שטארקע דרך ארץ.
ביי אונז אין ישיבה לערנט מען דאס מיט די בחורים, עס זאל זיין דרך ארץ ביי די שיעור, איך שטיי זייער שטרענג אויף דעם; נאר אזוי קען מען מקבל זיין. אזוי זאלסטו אויך טון, לערן מיט די בחורים, פארלאנג פון זיי זיי זאלן זיצן שטיל ביים שיעור; דארפסט נישט געבן קיין לאנגע שיעורים, קענסט אנהויבן מיט קליינע שיעורים, אבער אין די פאר מינוט מוזן זיי זיצן שטיל מיט דרך ארץ.
האב נישט מורא צו זיין שטרענג; קינדער און בחורים האבן ליב א שטרענגע סדר, אפילו דערוואקסענע מענטשן גלייכן צו זיין אין א פלאץ וואו מען פארלאנגט וכו'.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט מצליח זיין מיט דיינע תלמידים.