לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,

קודם כל א גרויסן יישר כח אויף די אמפערס פון חיזוק וואס דער ראש ישיבה שליט"א לייגט אריין אין מיר, ס'איז ממש א בחינה פון תחיית המתים! איך האב שוין געהאט פלענער צו ח"ו אפלאזן אלעס ביז איך האב געטראפן די חיזוק און איך בין געווארן א נייע מענטש, ממש לא יאומן כי יסופר! ס'קען זיין אז בהמשך וועל איך שיקן מיין סיפור התקרבות, ס'איז א לאנגע מעשה.

מיין "טייערע" משגיח זארגט זיך ב"ה זייער פאר מיר, און ער האט לעצטנס געזען אז איך בין שוואכער געווארן אין לערנען, האט ער מיר צוגענומען מיין חברותא פון פארמיטאג, און יעצט - יישר כח אייבערשטער - האב איך אסאך צייט צו זאגן משניות, און ס'איז געווען די ערשטע מאל וואס איך האב געזאגט ח"י פרקים משניות, ס'איז דאך אזוי געשמאק, מ'ווערט ממש א נייע מענטש!

איך האב זייער ליב צו הערן די שיעורים פונעם ראש ישיבה שליט"א, מיין ראש ישיבה לאזט מיר אבער נישט הערן די שיעורים, און ער האט מיר אנגעווארנט אז טאמער איך וועל ווייטער אויסהערן די שיעורים און גיין צו די חבורות וועל איך גלייך פליען פון די ישיבה אן קיין פשרות, און ער האט מיר אפילו געהייסן חתמ'ענען אויף א צעטל אז ברגע איך האב ווייטער קשר מיט ברסלב טרעף איך זיך אינדערהיים! וואס זאל איך אבער טון אז דאס איז מיין סם החיים? און איך קען נישט אן דעם! איך קען נישט אן דעם!

דערפאר האב איך געטראכט אז ס'איז מיר שוין בעסער ארויסצופליען פון אזא ישיבה, דער עיקר איך זאל קענען לעבן מיט'ן אייבערשטן. איך ווייס נישט צו ס'איז א ריכטיגע מהלך המחשבה, דערפאר בעט איך דעם ראש ישיבה זאל מיר צוריק שרייבן א תשובה וואס צו טון.

יישר כח